Publicystyka - ngo.pl

Na początku zawsze postaraj się dowiedzieć jak najwięcej o ludziach, dla których przygotowujesz informację. Wybierz najlepszą możliwą formę przekazu informacji. 

Na przykład dla osób głuchych zaplanuj nagranie filmu w języku migowym.

Można tak: Pamiętaj, że ludzie, dla których przeznaczona jest twoja informacja mogą nie wiedzieć zbyt wiele na dany temat. Upewnij się, że jasno wyjaśniłeś temat. Wytłumacz też trudne słowa związane z tematem. Poproszenie koleżanki/ kolegi o przeczytanie tekstu jest dobrym pomysłem.

Albo tak: Pamiętaj, że ludzie, dla których piszesz mogą nie znać danego tematu. Upewnij się, że dobrze go wyjaśniłeś. Wytłumacz też trudne słowa. Daj tekst koleżance/koledze do przeczytania.

Używaj znanych, łatwych do zrozumienia wyrazów. Nie używaj trudnych wyrazów, a jeśli to niemożliwe, spróbuj je wyjaśnić. Przy wyjaśnianiu używaj przykładów. Staraj się używać przykładów, które są dobrze znane z codziennego życia.

Bądź konsekwentny. W całym dokumencie używaj tych samych wyrazów na opisywanie tych samych rzeczy.

Nie używaj słów zapożyczonych z innych języków, chyba że są bardzo dobrze znane w Polsce.

Unikaj używania skrótów. Jeśli musisz użyć skrótów, wyjaśnij je. Na przykład, jeśli piszesz „UE”, wyjaśnij, że chodzi „Unię Europejską”.

Używaj krótkich zdań. Zdania złożone trudniej zrozumieć.

Używaj formatu łatwego do czytania, użytkowania i kopiowania. Na przykład formatu A4 lub A5.

Pomyśl o objętości swojego dokumentu. Książka, która ma 100 stron, może sprawiać wrażenie zbyt długiej. Czasami lepiej jest wydać 3 lub 4 cieńsze broszury.

Nie używaj wzornictwa lub grafiki, które mogą utrudniać przeczytanie i zrozumienie twojego dokumentu. Komunikat jest ważniejszy od wyglądu.

Nie używaj tła, które utrudni odczytanie tekstu.

Zawsze używaj wyraźnej, łatwej do odczytania czcionki. Arial i Tahoma, Calibri to dobre czcionki.

Nie używaj pisma, które jest zbyt mocno ściśnięte lub ma „rozstrzelone” litery.

Używaj czcionki o rozmiarze minimum 12 pkt.

Nie pisz całych słów WIELKIMI LITERAMI.

Staraj się używać tylko jednej czcionki w całym tekście.

Ograniczaj pisanie innym kolorem niż czarny.

Używaj nagłówków! Nagłówki ułatwiają czytanie widzącym, niedowidzącym i niewidomym. Dobrze, gdy nagłówek mówi, o czym jest dany tekst.

Nie podawaj więcej informacji niż potrzeba, aby ludzie zrozumieli twój punkt widzenia.

Podawaj tylko ważne informacje. Upewnij się, że ważne informacje są łatwe do znalezienia. Aby to osiągnąć możesz: umieścić tę informację na początku tekstu, wyróżnić ją pogrubieniem lub umieścić w ramce.

Wykresy i tabele mogą być trudne do zrozumienia. Czasami jednak wyjaśniają coś lepiej niż tekst pisany. Jeśli używasz wykresów lub tabel postaraj się, aby były proste i dobrze wyjaśnione. W opisie pod zdjęciem lub wykresem napisz w kilku słowach, co znajduje się na obrazie lub wykresie.

Używaj wypunktowań, kiedy piszesz o dłuższej liście rzeczy. Lista zawarta w tekście podzielonym przecinkami jest trudna do przeczytania.

Zostawiaj odstępy pomiędzy częściami tekstu – akapitami.

Unikaj wąskich marginesów. Szeroki margines ułatwia czytanie.

Tam, gdzie to możliwe, numeruj strony swojego dokumentu. W dokumentach przeznaczonych do użycia na zebraniach pisz „strona 2 z 4”. To pomoże ludziom zorientować się, czy mają wszystkie kartki.

Jeśli udostępniasz utworzony dokument w wersji elektronicznej, pamiętaj, aby był on dostępny dla osób korzystających z oprogramowania wspomagającego. 

Udostępniaj dokumenty otwarte w formacie .doc, .rtf, .pdf. 

W przypadku udostępniania dokumentów w formie skanu, obowiązkowo dołącz do nich plik w wersji tekstowej zawierający pełną treść zeskanowanego dokumentu (skany dokumentów są niedostępne).

Tekst stanowi fragment publikacji „Dostępność cyfrowa. Poradnik” - wydanej przez Spółdzielnię socjalną FADO spoldzielniafado.pl . Autorzy: Maciej Kowalski, Agnieszka Kwiecień-Stępień. Sfinansowana ze środków Urzędu Miasta Łodzi.