Publicystyka - ngo.pl

Współczesne technologie mobilne dają ogromne możliwości w zakresie działań społecznych – tak organizacjom pozarządowym, jak i pojedynczym jednostkom. Na Zachodzie standardem jest sięganie przez NGO-sy po rozwiązania technologiczne, ponieważ pozwala im to nie tylko na lepszy kontakt z odbiorcami, ale przede wszystkim umożliwia wykorzystanie ich we właściwie każdy sposób, jaki sobie wymyślą.

W walce z nałogiem nowe technologie mogą pomóc na wiele sposobów, ale najważniejszym aspektem jest to, że osoba chora nie jest zostawiona sama sobie. Johann Hari, publicysta znany czytelnikom „The Huffington Post” i „The Independent”, podczas swojego przemówienia na TED Talk mówił m.in. o jednym z podstawowych filarów każdego uzależnienia - izolacji. – To może być hazard, pornografia, kokaina, marihuana, ale nawiążesz z tym czymś więź i porozumienie, bo taka jest twoja natura. Tego chcemy, będąc ludźmi – powiedział Hari i ciężko się z nim nie zgodzić.

Dlatego w czasie wychodzenia z nałogu kontakt z innymi ludźmi jest niezwykle ważny. Jeszcze lepiej, jeśli są to ludzie również zmagający się nałogiem. I tutaj z pomocą przychodzą technologie mobilne, które w kwestii łączenia użytkowników nie mają sobie równych.

Beau Mann jechał na Festiwal Filmowy Sundance, walczył właśnie z alkoholizmem. Wygrywał, chciał zatem poznać innych uczestników imprezy, którzy również zmagali się z podobnym problemem. A co ważniejsze, chciał dać ludziom narzędzie, dzięki któremu będą mogli znaleźć wsparcie 24h/dobę, siedem dni w tygodniu, niezależnie od miejsca, w którym aktualnie przebywają.

Tak narodziło się Sober Grid, aplikacja będąca rodzajem Facebooka dla trzeźwych alkoholików. Można założyć tam zarówno „odkryte” konto z imieniem, nazwiskiem i zdjęciem, jak i profil zupełnie anonimowy. Dzięki lokalizacji GPS aplikacja zawsze jest w stanie znaleźć użytkowników znajdujących się w najbliższej okolicy. Czasami natychmiastowe wsparcie może przesądzić o być albo nie być osoby uzależnionej, dlatego tego typu aplikacja jest dla wielu ogromnym wsparciem. Dość powiedzieć, że na platformy mobilne aplikacja trafiła 3 sierpnia 2015 roku, a już pobrało ją ponad 30 tysięcy użytkowników.

Sam twórca tak mówi o swojej aplikacji: „Wsparcie jest dostępne zawsze. Wykorzystanie GPS i urządzeń mobilnych pozwala na otrzymanie wsparcia 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu. Nieważne, czy to dom, lotnisko, czy spacer po ulicy, trzeźwe osoby wychodzące z nałogu mogą otworzyć aplikację i znaleźć kogoś podobnego w pobliżu”.

W 2010 roku Roc Boronat i Esteve Aguilera opublikowali aplikację QuitNow!, która wykorzystując grywalizację oraz socjalizację pomaga rzucić palenie. Dostępna jest na wszystkie platformy, z BlackBerry włącznie i od premiery pobrały ją już prawie 3 mln osób. Jest dostępna również w języku polskim.

Aplikacja podzielona jest na kilka sekcji – statystyki, osiągnięcia, społeczność i zdrowie. W każdej z nich znajdziemy adekwatne do jej nazwy informacje, od ilości dni bez papierosa i zaoszczędzonych pieniędzy, po procenty, w jakich nasz organizm powrócił do odpowiedniego stanu zdrowia po odstawieniu nałogu. Zakładka społeczności pozwala na nawiązanie kontaktu z innymi użytkownikami – znajdziemy w niej chociażby czat, na którym osoby rzucające palenie wspierają się w walce z uzależnieniem.

Co ciekawe, dane dotyczące zdrowia są dostarczane do QuitNow! przez Światową Organizację Zdrowia – można by zatem przyjąć, że szacunki dotyczące powracania organizmu do formy nie są li tylko teoretycznymi wyliczeniami algorytmów, a bazują na wiedzy oraz doświadczeniu.

Jedną z najprężniej działających na terenie Stanów Zjednoczonych organizacji zajmujących się uzależnieniami jest Hazelden Betty Ford Foundation. Prowadzi ona placówki lecznicze dla osób w szponach nałogu, głównie narkomanów i alkoholików. Stworzyła również kilka aplikacji, ale w tym przypadku mamy do czynienia z produktami specjalistycznymi.

Niestety nie pokażemy wyglądu The Field Guide to Life ani My Sober Life – nie można się w nich tak po prostu zarejestrować. To aplikacje przeznaczone dla uczestników prowadzonych przez fundację terapii i tylko w taki sposób można uzyskać do nich dostęp. Pierwsza z aplikacji dostała nawet nagrodę przyznawaną przez Biały Dom.

Obie pomagają użytkownikom w zlokalizowaniu najbliższego spotkania Anonimowych Alkoholików lub Anonimowych Narkomanów, nawiązaniu więzi społecznych oraz przebrnięcia przez słynny program dwunastu kroków. Fundacja Hazelden stworzyła również dwie aplikacje dla osób niebędących już w fazie odwykowej, ale chcących pozostać w „duchowym kontakcie” z ideami, jakie przyswoili podczas wychodzenia z nałogu.

„Przesłanie brzmi – nie jesteś sam, kochamy się – i musi tak brzmieć na każdym poziomie naszej komunikacji z osobami uzależnionymi, tak społecznym, jak politycznym i indywidualnym. Już od 100 lat śpiewamy pieśni wojenne o uzależnionych. Myślę jednak, że powinniśmy zacząć śpiewać im pieśni miłości, bo przeciwieństwem uzależnienia nie jest trzeźwość. Przeciwieństwem uzależnienia są więzi społeczne” – w taki sposób podsumował pomoc uzależnionym Johann Hari.

Aplikacje mobilne posiadają ogromną moc łączenia ludzi. Wykorzystane w odpowiedni i przemyślany sposób mogą stać się realnym narzędziem wspomagającym ludzi, którzy tego wsparcia potrzebują. Zresztą przytoczone przykłady to zaledwie kropla w morzu aplikacji skierowanych do osób potrzebujących wsparcia, w najróżniejszej postaci i formie.

Szkoda tylko, że te wspaniałe przykłady musimy przytaczać z zagranicznego podwórka…