Publicystyka - ngo.pl

Joanna Kucharczyk-Jurgielewicz, Forum „Razem”: – Gdyby Twoja organizacja była superbohaterem, jakie miałaby supermoce?

Agnieszka Macura, Oficerka Programów w CLEAR Global: – Misją CLEAR Global jest pomaganie ludziom w zdobywaniu ważnych informacji i w byciu wysłuchanymi, niezależnie od języka, jakim się posługują. Nasze supermoce pochodzą od naszej nazwy: CLEAR, która po angielsku oznacza community (społeczność), language (język), engagement (zaangażowanie), accountability (odpowiedzialność) i  reach (zasięg). To są nasze specjalizacje - nasze supermoce, które działają międzysektorowo.

Dzięki pomocy globalnej społeczności ekspertów, tworzymy zlokalizowane i skupione na człowieku rozwiązania komunikacyjne. Mają one na celu pomóc ludziom w szybkim uzyskaniu wiarygodnych odpowiedzi na ich pytania. Poprzez nasze rozwiązania językowe, chcemy współpracować z ludźmi, słuchać ich potrzeb i obaw w zrozumiałym dla nich języku i w dogodnej dla nich formie przekazu. Chcemy sprawić, aby pracownicy humanitarni i osoby zaangażowane w pomoc uchodźcom mogli być odpowiedzialni przed ludźmi, których wspierają. Pomagamy ludziom zaangażowanym w pomoc humanitarną dotrzeć do jak największej liczby osób, dzięki odpowiedniej technologii i środkom. Ma to na celu, między innymi, umożliwienie ludziom będącym w kryzysie podejmowanie świadomych decyzji, które mają wpływ na ich życie. 

Naszą wielką ambicją jest zniwelowanie cyfrowo-językowego wykluczenia (ang. digital language divide). Dążymy do tego poprzez współpracę z ekspertami z różnych sektorów, aby opracowywać rozwiązania technologii językowej oparte na sztucznej inteligencji. Opracowujemy to również dzięki innowacyjnym globalnym badaniom i projektom, technologii komunikacyjnej oraz platformom usług językowych. Pomaga nam w tym doświadczony, wszechstronny zespół oraz społeczność ponad 80 000 lingwistów w 148 krajach.

Jakie szanse i wyzwania widzi Twoja organizacja w związku z obecnością uchodźców w Polsce? Jak chce na nie odpowiedzieć? Jakich użyłaby supermocy?

– Polska ma dużą sieć organizacji pozarządowych i społecznych oraz silne inicjatywy społeczeństwa obywatelskiego. Energia do wspierania uchodźców była i jest niesamowita. Jednocześnie lokalne organizacje, tłumacze oraz wolontariusze mogą mieć ograniczone doświadczenie jeśli chodzi o sytuacje humanitarne. Organizacje międzynarodowe przywiozły ze sobą terminologię i żargon humanitarny, których często używają bez jasnego wyjaśnienia lub odpowiedniego tłumaczenia na język polski. Z pomocą polskich organizacji partnerskich chcemy wykorzystać nasze supermoce w zakresie języka, zaangażowania i odpowiedzialności, aby usprawnić dwustronną komunikację między osobami potrzebującymi a organizacjami pomocowymi. W praktyce będziemy pracować nad usystematyzowaniem kluczowych terminów i pojęć humanitarnych oraz tworzeniem zasobów językowych (glosariuszy, słowniczków kluczowych pojęć i definicji).

Stworzyliśmy już kilka wielojęzycznych zasobów, aby pomóc tłumaczom i wolontariuszom w poruszaniu się w tej nowej dla wielu z nich sytuacji: przewodnik po humanitarnym tłumaczeniu, wskazówki dla osób pracujących przy delikatnych tematach, przejrzysta wersja kluczowych zasad ochrony przed wykorzystywaniem seksualnym (ang. PSEA - Protection against Sexual Exploitation and Abuse).

Nasz zespół w Polsce dowiedział się, że informacji o prawach i usługach dostępnych dla uchodźców przybywających do Polski jest mnóstwo. Informacje te są jednak rozproszone na różnych platformach oraz tworzone przez różne podmioty. Co więcej, nie są one zawsze łatwo dostępne i uaktualniane. Chcemy współpracować z lokalnymi i międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi oraz lokalnymi władzami. Chcemy słuchać ludzi i udostępniać uchodźcom informacje, które oni sami uznają za potrzebne. Informacje te mają być jasne, wiarygodne i łatwe do znalezienia. Umożliwi im to podejmowanie świadomych decyzji dotyczących przyszłości ich i ich rodzin.

Gdyby supermoce mogły nam pomóc, chcielibyśmy natychmiast dotrzeć do każdego potrzebującego człowieka z wiarygodnymi i aktualnymi informacjami i przekazać je w jego języku. Chcielibyśmy wyposażyć organizacje humanitarne, rządy i inne służby ratunkowe we wszystkie narzędzia, których potrzebują do nawiązania kontaktu z osobami dotkniętymi kryzysem, wysłuchania ich i zaspokojenia ich potrzeb. Chcielibyśmy również dać możliwość uchodźcom pociągnięcia organizacji pomocowych do odpowiedzialności, w razie gdyby otrzymana pomoc była nieadekwatna lub gdyby doznali oni krzywd ze strony pracowników humanitarnych. Cały czas pracujemy nad tym, aby dostęp do ważnych informacji był bardziej powszechny, inkluzywny – aby każdy mógł wziąć udział w ważnych rozmowach.

Kiedy Twoja organizacja zdecydowała się przyjechać do Polski i pomóc Ukrainie? Możesz opowiedzieć nam historię tej decyzji.

– Polska była jednym z pierwszych krajów, do którego uciekli Ukraińcy. Opierając się na naszym doświadczeniu w reagowaniu na kryzys migracyjny w Europie w 2015 r. i udzielaniu wsparcia uchodźcom na całym świecie, wiedzieliśmy, że język będzie potencjalną barierą dla osób przemieszczających się, które próbują uzyskać wiarygodne informacje. Chociaż w Polsce są już oczywiście tłumacze, czuliśmy, że nasze doświadczenie w skutecznej komunikacji w sytuacjach humanitarnych może okazać się pomocne. Tak więc kilku ekspertów ds. reagowania kryzysowego z naszego zespołu dołączyło do personelu i członków społeczności mieszkających w Polsce. Zaczęliśmy od oceny potrzeb, obaw oraz preferowanych źródeł informacji i form przekazu osób przybywających z Ukrainy. Spotkaliśmy się również z lokalnymi organizacjami, aby dowiedzieć się, jak możemy im pomóc w zakresie tłumaczeń i komunikacji z uchodźcami. Chcemy wspólnie podejmować bardziej świadome decyzje i koordynować nasze wysiłki, abyśmy mogli skutecznie działać. Chcemy służyć jako pomost komunikacyjny między osobami niosącymi pomoc a uchodźcami, aby zapewnić każdemu dostęp do ważnych informacji i możliwość bycia wysłuchanym, niezależnie od języka, jakim się posługują.

Co Twoja organizacja zrobi inaczej w Polsce niż w innych kontekstach uchodźczych na świecie?

– Sytuacja w Polsce jest inna niż na przykład w Bangladeszu, gdzie pracujemy od 2017 roku. Tam, ludzie żyjący w obozach dla uchodźców borykają się z kiepskimi warunkami, ograniczonym dostępem do internetu i stosunkowo niskim poziomem alfabetyzacji. Nasz zespół zapewnia tam wsparcie językowe i komunikacyjne oraz fachową wiedzę, aby wypełnić lukę między osobami dotkniętymi kryzysem a organizacjami pomocowymi w sytuacji, gdzie komunikacja internetowa czy telefoniczna jest znacznie utrudniona. Z drugiej strony w Polsce większość uchodźców ma urządzenie mobilne i dostęp do Internetu. Możemy więc bardziej polegać na naszych rozwiązaniach technologiczno-językowych, które jeśli nie zastępują, to na pewno uzupełniają komunikację bezpośrednią. Mamy nadzieję współpracować z ekspertami z różnych sektorów - językowych, humanitarnych i technologicznych, aby budować i ulepszać istniejące już narzędzia komunikacyjne, takie jak na przykład wielojęzyczne chatboty. Rozwiązania te pomogą uchodźcom błyskawicznie uzyskać dostęp do dokładnych i wiarygodnych informacji. Kluczowe dla nas jest zachęcanie do słuchania ludzi, którym chcemy pomóc. Współpracujemy również z lokalnymi organizacjami, aby wspierać dwustronną komunikację dla grup osób wrażliwych i cyfrowo wykluczonych, udostępniając bardziej tradycyjne kanały, takie jak infolinie wsparcia, z uwzględnieniem ich potrzeb językowych.

Mamy nadzieję, że nasza praca przyniesie długofalowe, trwałe, skalowalne rozwiązania lokalnym partnerom i uchodźcom w Polsce oraz w krajach ościennych.

Dlaczego osobiście jako pracownik tej organizacji chcesz pracować w Polsce? Co Cię najbardziej interesuje, co Cię motywuje?

– Pracuję w organizacji CLEAR Global od około dwóch lat . Kiedy do niej dołączyłam, była jeszcze znana jako Translators without Borders. Do tej pory, nie miałam jednak jeszcze okazji posługiwać się w pracy moim ojczystym językiem – polskim. 

Obecnie, mogę wykorzystać swoje umiejętności językowe do nawiązywania kontaktów między moimi anglojęzycznymi kolegami a polskimi organizacjami, co wydaje mi się bardzo przydatne. Myślę, że w obecnej sytuacji moje kwalifikacje będą najbardziej użyteczne w Polsce, zarówno dla mojej organizacji jak i uchodźców, ponieważ znam język i umiem poruszać się w polskich realiach. W trakcie mojej pracy nauczyłam się, że w sytuacjach kryzysowych, takich jak ta, informacje mogą ratować życie i umożliwiać ludziom podejmowanie świadomych i ważnych dla nich decyzji. Dowiedziałam się tego, pracując przy innych projektach dla niektórych najbardziej narażonych społeczności na świecie. Nie zawsze jest jednak oczywiste, że informacja jest również formą pomocy, podobnie jak jedzenie, schronienie czy dostęp do pomocy medycznej i psychologicznej. Jestem zmotywowana do współpracy z partnerami, polskimi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i wolontariuszami nad propagowaniem znaczenia języka, skutecznego i rzetelnego przekazywania informacji oraz znaczenia dwustronnej komunikacji w kontekście humanitarnym i rozwojowym. Mam nadzieję, że przyczyni się to do bezpieczeństwa, budowania odporności na wypadek innych kryzysów oraz ochrony wszystkich uchodźców i migrantów w Polsce.