Publicystyka - ngo.pl

Bez wątpienia postępujący proces starzenia się społeczeństw stanowi wyzwanie wielowymiarowe, które należy rozpatrywać, uwzględniając wiele komponentów. Dlatego tak ważne jest kreowanie kompleksowej, holistycznej polityki senioralnej, która będzie opierać się na interdyscyplinarnych rozwiązaniach.

Polityka senioralna powinna patrzeć horyzontalnie i z wyprzedzeniem planować systemowe rozwiązania, które mogą wpływać na podnoszenie jakości życia najstarszych populacji.

W niedalekiej przyszłości w całej Europie problemami, które już dziś powinny być rozpatrywane w aspekcie zabezpieczenia seniorów, będą niewystarczająca liczba usług opiekuńczych oraz specjalistycznych usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania osób starszych, zbyt mała liczba kadry, która będzie pracować z seniorami, a także realizować gerontologiczną pracę socjalną.

Kompleksowe spojrzenie na problemy seniorów, a także konstruktywne wykorzystanie ich potencjału stanowi wyzwanie nie tylko dla polskiej polityki senioralnej, która dopiero się rozwija i posiada pewne deficyty, ale także w wymiarze europejskim.

By osoby starsze mogły uczestniczyć w życiu społecznym i prowadzić godne życie, muszą mieć zabezpieczenie finansowe oraz dostęp – na zasadzie dobrowolności – do możliwości podejmowania konstruktywnych działań, takich jak uczenie się przez całe życie, zatrudnienie, wolontariat i wykorzystanie nowych technologii. Co więcej, transport, energia, mieszkania i opieka zdrowotna powinny być dostępne i mieścić się w zakresie możliwości finansowych osób starszych.

Działania na szczeblu państw członkowskich

• Sporządzenie krajowych i regionalnych raportów sytuacyjnych
  Regularne raporty dotyczące sytuacji w poszczególnych państwach członkowskich, obejmujące dane na temat potencjalnej aktywności osób starszych.
• Dostarczenie i rozpowszechnienie materiałów informacyjnych
  Za niezwykle istotne uznaje się udostępnienie opinii publicznej, jak również samym osobom starszym, kluczowych informacji, wiedzy i doświadczeń, wraz z dotychczasowymi wynikami badań i nowo zebraną wiedzą grup eksperckich. W szczególności wyniki badań powinny zostać lepiej rozpropagowane wśród środowisk naukowych, polityków oraz samych użytkowników (osób starszych i ich przedstawicieli).
• Opracowanie i powiązanie doświadczeń państw członkowskich
  Zebranie najlepszych doświadczeń regionalnych, ich porównanie oraz zbadanie możliwości powiązania z innymi dziedzinami i przeniesienia na inne regiony. Celem jest sporządzenie i udostępnienie zbioru przykładów sprawdzonych rozwiązań.
• Promowanie nowego wizerunku starości
  W starzejącym się społeczeństwie nie można uznawać ludzi za „nieaktywnych” z chwilą zakończenia przez nich kariery zawodowej. Niezbędna jest zmiana sposobu myślenia na wszystkich płaszczyznach – w polityce, gospodarce i społeczeństwie. Państwa i regiony mają szczególne możliwości prowadzenia regularnych kampanii promujących aktywność osób starszych.

Działania na płaszczyźnie europejskiej

• Powołanie grupy ekspertów ds. wieku dojrzałego
  Utworzenie grupy ekspertów ds. wieku dojrzałego w ramach grupy ekspertów ds. demografii przy Komisji Europejskiej.
• Europejski sojusz „Aktywne życie na starość”
  Powołanie Europejskiego sojuszu „Aktywne życie na starość” na wzór Europejskiego sojuszu na rzecz rodzin. Jego celem będzie stworzenie bodźców dla aktywnej starości oraz promowanie współpracy i wzajemnego uczenia się w Unii Europejskiej poprzez wymianę doświadczeń między państwami członkowskimi. Sojusz ten miałby najlepsze możliwości organizowania konferencji i warsztatów.
• Utworzenie Europejskiego Centrum Badania Problemów Związanych z Wiekiem
  Raporty sytuacyjne i zebrane doświadczenia powinny wskazywać, które aspekty merytoryczne i cechy regionalne wymagają dalszych badań, syntez oraz szerszego rozpowszechnienia. Europejskie Centrum Badania Problemów Związanych z Wiekiem, wzorowane na amerykańskim National Institute on Aging, byłoby szczególnie przydatne do integracji, rozwijania i wykorzystywania posiadanej wiedzy statystycznej oraz innych informacji.
• Uruchomienie interdyscyplinarnego programu „Wiek dojrzały” w VIII Ramowym Programie Badawczym
  Włączenie interdyscyplinarnego programu „Wiek dojrzały” do VIII Ramowego Programu Badawczego i zapewnienie mu własnego budżetu pozwoliłoby na wzajemne powiązanie prac badawczych.
• Utworzenie wspólnego europejskiego portalu internetowego
  Na takim portalu należy udostępnić opinii publicznej, a zwłaszcza osobom starszym, wszystkie inicjatywy poszczególnych Dyrekcji Generalnych mające znaczenie dla problemów wieku dojrzałego. Materiały informacyjne powinny być dostępne poprzez odpowiednie linki.
• Lokalne, regionalne i krajowe portale internetowe
  Utworzenie lokalnych, regionalnych i krajowych portali internetowych wzorowanych na portalu europejskim.
• Wsparcie funduszu demograficznego w ramach funduszy strukturalnych
  Wobec szczególnie krytycznej sytuacji regionów o malejącej liczbie ludności, europejski fundusz demograficzny powinien wspierać odpowiednie inicjatywy, zwłaszcza w regionach wiejskich oraz tam, gdzie liczba urodzeń kształtuje się poniżej średniej.
• Nowe priorytety w programie „Uczenie się przez całe życie”
  Włączenie do programu „Uczenie się przez całe życie” nowych priorytetów umożliwiających kształcenie opiekunów, wspierających osoby starsze w przechodzeniu do kolejnych etapów życia.

W oparciu o proponowane kroki można przygotować koncepcje działań i środków politycznych.

Państwo może być w każdym wypadku przyjacielem każdego, 
ale nie ma prawa być wrogiem jakiegokolwiek obywatela, 
zwłaszcza takiego, który potrzebuje pomocy.

Uniwersytet Trzeciego Wieku na Bielanach najstarszy w Polsce, założony przez prof. Halinę Szwarc, to początek mojej działalności społecznej w 2005 r., po zakończeniu pracy zawodowej, gdzie ostatnio zajmowałem się kształceniem kadry administracji samorządowej.

Jako przedstawiciel tegoż UTW uczestniczyłem w Bielańskiej Radzie Dialogu Społecznego.

Wchodziłem w skład zarządu Ogólnopolskiego Porozumienia UTW z siedzibą w Warszawie, z ramienia którego brałem udział w pracach komisji Sejmowej ds. partycypacji społecznej osób starszych i powołania przedstawicielstwa w społeczności lokalnej – Rad Seniorów w Zespole Parlamentarnym w latach 2010-2011 dla opracowania programu „Pakt Na Rzecz Seniorów”.

Uczestnik Kongresu Uniwersytetów Trzeciego Wieku w 2012 r. w Sali Kongresowej.

Udział w Konferencjach Naukowych, Forum Ekonomicznym w Mikołajkach Krynicy Zdrój, Karpaczu, także Międzynarodowych m.in.: 2013 r. zorganizowanej przez PPWSZ w Nowym Targu, gdzie obecnie zamieszkuję po wyemigrowaniu z Legionowa, „Aktywność ruchowa w okresie starzenia jako element profilaktyki zdrowotnej” czy aktualnie od 2020 w EUROSOZIAL oraz BAGSO (Federalna Wspólnota Robocza Organizacji Senioralnych) w priorytetach „Spójność społeczna”, „Polityki publiczne”.

Od roku 2016 wiceprzewodniczący Zarządu Ogólnopolskiego Porozumienia o Współpracy Rad Seniorów.

Jestem autorem przyjętej strategii działania tego porozumienia na rzecz rozwoju, diagnozowania potrzeb Rad Seniorów oraz wielu opracowań z zakresu praktycznego działania w Rad Seniorów w gminie na podstawie o art. 5 c ustawy o samorządzie gminnym, także w tym mojego autorstwa, tekst noweli art. 5 c o samorządzie gminnym wraz z uzasadnieniem, wniesiony do Sejmu (druk nr.243). Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy o samorządzie uchwalony na pos. nr 73 dnia 09-03-2023 r. głosami 444 posłów.

W roku 2024 zostałem powołany do Rady ds. polityki senioralnej KPRM przy minister ds. Polityki Senioralnej.

Jesteśmy pewni, że uczestnicząc w procedurze naboru przedstawicieli do EKES na najnowszą kadencję, macie określone cele i zamiary. Poinformujcie o nich inne organizacje pozarządowe, korzystając z gościnnych łamów ngo.pl. Piszcie na redakcja@portal.ngo.pl. Zachęcamy!