Publicystyka - ngo.pl

W maju i na początku czerwca przyglądaliśmy się w portalu ngo.pl wzajemnym relacjom organizacji społecznych i ruchów nieformalnych. Autorzy i autorki tekstów, które ukazały się w cyklu "Czy ruchy nieformalne zastąpią instytucjonalny III sektor?" poszukiwali odpowiedzi nie tylko na postawione w tytule pytanie, bo zastanawiali się również: 

• czego organizacje społeczne mogą się nauczyć od ruchów nieformalnych?
• czy wzajemne relacje układają się dziś na osi  dialogu i współpracy  czy raczej niechęci i rywalizacji?
• jak organizacje społeczne i ruchy nieformalne we wzajemnych relacjach mogą wspierać rozwój społeczeństwa obywatelskiego?

Podsumowujemy portalową debatę, proponując przewodnik po tekstach, które ukazały się w ostatnich tygodniach.

"Ruchy nieformalne to bardzo potrzebne zjawisko. W ogóle nie postrzegam ich jako konkurencję dla sektora instytucjonalnego. Mamy inne grupy docelowe, zaspokajamy inne potrzeby, możemy żyć w symbiozie" – otworzyła debatę Jolanta Woźnicka z OPUS.

Rolą sektora instytucjonalnego – jak w zasadzie pomocniczości – jest wspieranie ruchów i grup nieformalnych.

Do sztafety dołączyła Magdalena Pilarska-Jędrzejczak, CISE, kontynuując wątek potrzeby współpracy i zachęcając NGO-sy do pomagania ruchom nieformalnym oraz pokazując, co w tym zakresie robi jej organizacja: "Stworzenie warunków do szerszego działania grup nieformalnych może być nowym impulsem rozwojowych dla aktywności społecznej. Co wydaje się szczególnie istotne teraz, w okresie pandemii".

Widząc problemy i dylematy z jakimi borykają się grupy nieformalne, zdecydowaliśmy się powołać do życia Inkubator Działalności Społecznej (inkubatorps.pl).

Swoim doświadczeniem podzielił się również Zbigniew Kowalczyk, Stowarzyszenie Nurt, kładąc akcent na szansę wzajemnego ubogacania się organizacji społecznych i grup nieformalnych,  z której szkoda byłoby nie korzystać: "W grupach nieformalnych wiele rzeczy jest ulotnych, ale za to spontaniczność stoi u podstaw reagowania na bieżące problemy lokalnej społeczności. W tym miejscu grupy nieformalne i organizacje mogą się wspomagać – kiedy stowarzyszenie (lub fundacja) zapewnia stałość i „obsługę administracyjną”, o tyle nieformalne grupy motywują, podają nowe pomysły i rozwiązania, zauważają więcej oraz zapobiegają biurokratycznemu nadęciu".

W miejscowości moich rodziców normalne jest to, że w przypadku burzy i nieszczęśliwego pożaru sąsiedzi schodzą się i wspólnie remontują budynki gospodarskie.

"Gdyby nie było ruchów nieformalnych, należałoby je wymyślić. Dlaczego? Ponieważ to doskonały partner dla organizacji trzeciego sektora, a dla wielu mieszkańców atrakcyjna forma społecznego zaangażowania. Piszę to z pozycji zarówno pozarządowca, jak i uczestnika ruchu społecznego" – o podstawach przypomniał Piotr Kempisty z Kongresu Ruchów Miejskich. "Współpraca się opłaca, można na niej tylko zyskać. Organizacje pozarządowe otrzymują możliwość działania z nowymi osobami, często stawiającymi pierwsze kroki w aktywizmie. Angażują się one niejednokrotnie pod wpływem impulsu i żywych emocji. Mają świeże spojrzenie na wiele problemów, kreatywne podejście do ich rozwiązywania i innowacyjne – czasem nawet »partyzanckie« pomysły" – zachęcił  dalej.

Współpraca ma charakter symbiotyczny – przynosi korzyść obydwu stronom. Dlatego współpracujemy i będziemy współpracować dalej.

"Ważne, aby dostrzegać i rolę grup nieformalnych i organizacji pozarządowych, jako te właśnie, które uzupełniając się tworzą wspólnie sektor obywatelski. Jego jakość, przekłada się na »Samorządność« – ważne nie »Samorząd« – urząd. Od tej Samorządności, zależy w którym kierunku pójdziemy dalej” – zauważył Piotr Drygała, Pełnomocnik Prezydenta Miasta Dąbrowa Górnicza ds. społeczeństwa obywatelskiego.

Mam nadzieje, że po zbudowanym kilka lat temu sztucznym podziale, dziś jesteśmy już świadomi, że jedni bez drugich nie mogą istnieć.

W drugiej połowie czerwca zapraszamy do śledzenia kolejnej portalowej debaty: tym razem na temat projektu ustawy o ekonomii społecznej.