Publicystyka - ngo.pl

Dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników było przewidziane już we wcześniejszych wersjach Tarczy i opisywaliśmy je w poprzednich artykułach na ten temat, ale nowelizacja wprowadza atrakcyjną moim zdaniem zmianę w instrumencie przewidzianym w art. 15g - ochrona miejsc pracy. Inaczej niż do tej pory, warunkiem koniecznym do skorzystania ze wsparcia nie będzie już bowiem wprowadzenie przestoju ekonomicznego, czyli obniżenie pracownikom wynagrodzenia lub wymiaru czasu pracy. Wystarczy sam spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako spadek przychodów ze sprzedaży towarów i usług. Tak jak w dotychczasowej wersji, można się ubiegać o dofinansowanie zarówno pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i wykonujących pracę na podstawie innych umów (np. zlecenia).

Warunkiem niezbędnym jest spadek obrotów gospodarczych, co więcej, musi on być związany z koronawirusem. Spadek ten możemy obliczyć na dwa sposoby:

• porównując dowolne dwa kolejne miesiące bieżącego roku z analogicznymi dwoma miesiącami roku poprzedniego - w takim przypadku spadek musi wynieść co najmniej 15%, lub
• porównując dowolny miesiąc tego roku z miesiącem poprzednim - w takim przypadku spadek musi wynieść co najmniej 25%.

Pracodawcy spełniający te warunki mogą ubiegać się o dofinansowanie - ze środków Gwarantowanego Funduszu Świadczeń Pracowniczych - wynagrodzeń pracowników do połowy ich wysokości, jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego (w pierwszym kwartale 2020 roku wskaźnik ten wynosił 5.331,47 zł, a zatem maksymalna kwota dofinansowania do wynagrodzenia pracownika wyniesie 2.132,59 zł).

Dofinansowanie przysługuje na okres do trzech miesięcy, nabór wniosków przez Wojewódzkie Urzędy Pracy już trwa, aplikować można tutaj: https://www.praca.gov.pl/eurzad/index.eup#/inneSprawy/wyborUrzedu?dest=TARCZA.

Podstawa prawna: art. 15 gg ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

Do tej pory mikropożyczki były dostępne tylko dla organizacji pozarządowych będących mikroprzedsiębiorcami. Po nowelizacji możliwość skorzystania z tej formy wsparcia staje się dostępna także dla innych - choć nadal nie dla wszystkich - organizacji pozarządowych. Co ważne, aby skorzystać z tej formy wsparcia organizacja nie musi wykazać, że z powodu koronawirusa zanotowała spadek przychodów lub doświadczyła jakichś innych negatywnych konsekwencji pandemii. Pożyczkę można przeznaczyć na dowolne cele związane z funkcjonowaniem organizacji.

Wsparcie w maksymalnej wysokości 5.000 zł jest przeznaczone raczej dla małych organizacji - przychód wnioskodawcy w 2019 roku nie może przekraczać 100.000 zł, a ponieważ dodatkowym warunkiem jest aby sama pożyczka nie przekraczała 10% ubiegłorocznych przychodów organizacji, na maksymalną kwotę 5.000 zł mogą liczyć tylko organizacje, których roczny przychód w 2019 roku mieścił się między 50.000 zł a 100.000 zł. Ponieważ zaś wysokość pożyczki zależy od ubiegłorocznych przychodów, nie będzie się mogła o nią ubiegać organizacja założona dopiero w tym roku.

Wnioski składa się w Powiatowym Urzędzie Pracy właściwym dla siedziby organizacji, nabory już trwają, aplikować można tutaj: https://www.praca.gov.pl/eurzad/index.eup#/inneSprawy/wyborUrzedu?dest=TARCZA.

Pożyczka wraz z odsetkami podlega umorzeniu, jeśli organizacja nie zaprzestanie prowadzenia działalności w ciągu 3 miesięcy od jej otrzymania. Nowelizacja „tarczy” wprowadziła też korzystną zmianę dla organizacji, które skorzystały z przewidzianych we wcześniejszych jej wersjach mikropożyczek dla mikroprzedsiębiorców - one też nie będą musiały składać wniosku o umorzenie pożyczki (także tej otrzymanej przed wejściem w życie nowelizacji) -  zostanie ona umorzona automatycznie, jeśli organizacja nie zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej.

Podstawa prawna: Art. 15 zzda ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

Ustawa wprowadza też niewielką, ale korzystną zmianę w przepisach dotyczących przyznawanego przez Starostę dofinansowania wynagrodzeń pracowników dla organizacji, które w związku z koronawirusem zanotowały spadek przychodów z działalności statutowej. Warunkiem skorzystania ze wsparcia jest tu spadek przychodów, i od wysokości tego spadku zależy wielkość przysługującego wsparcia. Po nowelizacji do przychodów statutowych, branych pod uwagę na potrzeby wyliczenia tego spadku, nie będą wliczane przychody z darowizn rzeczowych i finansowych, jakie organizacja otrzymała na działania związane z przeciwdziałaniem skutkom koronawirusa. Nie będzie więc sytuacji, w której organizacja nie może skorzystać z dofinansowania do wynagrodzeń pracowników tylko dlatego, że w trakcie trwania pandemii otrzymała dodatkowe środki, które przeznaczyła na przeciwdziałanie jej skutkom (np. organizowanie pomocy dla grup szczególnie zagrożonych).

Podstawa prawna: Art. 15 zze ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

Organizacje pozarządowe prowadzące działalność gospodarczą na terenach lub w lokalach dzierżawionych lub wynajmowanych od Skarbu Państwa, które zanotowały spowodowany koronawirusem spadek obrotów gospodarczych (przychodów ze sprzedaży towarów lub usług) w wysokości takiej jak ta opisana w punkcie dotyczącym dofinansowania wynagrodzeń pracowników, mogą skorzystać ze zwolnienia z opłat z tytułu dzierżawy lub najmu tych nieruchomości od Skarbu Państwa przez trzy miesiące, zaś opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego tych nieruchomości, należna za 2020 r., podlegać będzie pomniejszeniu proporcjonalnie do liczby dni w tym roku, w których obowiązywał będzie stan zagrożenia epidemicznego oraz stan epidemii (liczba ta będzie znana dopiero po odwołaniu tego stanu, oczywiście pod warunkiem, że w kolejnych miesiącach roku nie zostanie on ogłoszony ponownie).

Ustawa daje też jednostkom samorządu terytorialnego możliwość wprowadzenia analogicznych rozwiązań w odniesieniu do zasobów nieruchomości będących w ich dyspozycji, można się zatem spodziewać podobnych ulg na poziomie lokalnym.

Podstawa prawna: 15ja-15je ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

Pandemia spowodowała wstrzymanie działalności dofinansowanych ze środków PFRON warsztatów terapii zajęciowej, ale prowadzące je organizacje nie straciły z tego powodu dofinansowania w okresie przymusowego postoju. Nowelizacja „tarczy” wprowadziła dodatkowe ułatwienia także po „odmrażaniu” warsztatów - po wznowieniu działalności, dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w okresie trwania stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, nie ulega obniżeniu, nawet jeśli w zajęciach będzie uczestniczyła mniejsza liczba uczestników. Ustawa dopuszcza też obniżenie lub podwyższenie czasu dziennego pobytu uczestnika w centrum integracji społecznej, z tym że tygodniowy czas tego pobytu nie może być krótszy niż 30 godzin.

Podstawa prawna: Art. 15 b i 15 ca ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

W przypadku fundacji i stowarzyszeń, w których w okresie trwania stanu epidemii lub 30 dni po jego odwołaniu upływa kadencja organów (zarządu, rady, komisji rewizyjnej), kadencja ta ulega przedłużeniu do czasu wyboru władz stowarzyszenia na nową kadencję, jednak nie dłużej niż do 60 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.

Podstawa prawna: Art. 5 ust 1c ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach oraz Art. 10 ust 1e ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, pracodawca może udzielić pracownikowi, w terminie przez siebie wskazanym, bez uzyskania zgody pracownika urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego przez pracownika w poprzednich latach kalendarzowych, w wymiarze do 30 dni urlopu, a pracownik jest obowiązany taki urlop wykorzystać.

Podstawa prawna: Art 15 gc ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.