17 czerwca obchodzimy Światowy Dzień Walki z Pustynnieniem i Suszą. Niestety, nie jest to już dla nas temat "egzotyczny" i daleki. W Polsce mamy do czynienia z suszą rolniczą i hydrologiczną.
Niski stan wody w Wiśle w okolicach budowy mostu południowego (Wyspy Świderskie).
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.plNa przełomie lat 60. i 70. w Afryce Subsaharyjskiej wystąpiła susza, która pochłonęła ponad 200 tysięcy ludzi i miliony zwierząt. W 1977 roku, na Konferencji Narodów Zjednoczonych dotyczącej Pustynnienia w Nairobi, po raz pierwszy uznano proces rozprzestrzeniana się obszarów pustynnych, jako problem światowy oraz przyjęto plan działań do walki z pustynnieniem.
Spalone łąki nad Biebrzą w okolicach Wrocenia. Bezśnieżna zima oraz sucha wiosna doprowadziły do największych od lat pożarów w Biebrzańskim Parku Narodowym. Bilans pożaru to 5,5 tysiąca hektarów spalonych terenów, w tym ponad 4,5 tysiąca hektarów w granicach Parku Narodowego i niemal tysiąc hektarów otuliny.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.pl
Spalone łąki nad Biebrzą w okolicach Wrocenia. Bezśnieżna zima oraz sucha wiosna doprowadziły do największych od lat pożarów w Biebrzańskim Parku Narodowym. Bilans pożaru to 5,5 tysiąca hektarów spalonych terenów, w tym ponad 4,5 tysiąca hektarów w granicach Parku Narodowego i niemal tysiąc hektarów otuliny.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.pl
Pogorzelisko w lesie wroceńskim nad Biebrzą.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.plDo niedawna jeszcze problem susz w Polsce miał charakter lokalny i sezonowy. Przynajmniej w powszechnej świadomoścmi. Ponieważ w praktyce pustynnienie Polski postępuje już od dawna. W Polsce mamy juz do czynienia nie tylko z suszą rolniczą, ale także z szuszą hydrologiczną. Jej skutkiem są niskie stany wody w rzekach.
Niski stan wody w Wiśle w okolicach budowy mostu południowego (Wyspy Świderskie).
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.pl
Ols w Puszczy Białowieskiej. Z powodu niskiego poziomu wód gruntowych szyje korzeniowe drzew rosnących na mokradłach wystają ponad powierzchnię ziemi.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.plPustynnieniu sprzyjają m.in. zmiany klimatu (np. bezśnieżne zimy, które nie pozwalają na regenerację zasobów wody po suchym lecie i jesieni), coraz mniejsza wilgotność gleby oraz wysokie temperatury, które przyspieszają odparowywanie wody z gleby i zbiorników wodnych, zła gospodarka wodna (betonowanie coraz większych zielonych przestrzeni, używanie nieprzepuszczających materiałów, z których woda paruje zamiast wsiąkać w glebę, wykaszanie roślinności, wycinanie drzewa), niszczenie rzek i mokradeł (egulacja rzek, prostowanie brzegów, pogłębianie koryt, odmulanie, które przyspieszają odpływ wody, budowanie tam i barier hydrotechnicznych, osuszanie bagien).
„Halo, tu Susza!”. Dziewczyny uświadamiają, że warto oszczędzać wodę
Melioracje prowadzone od czasów powojennych to jeden z głównych powodów suszy. System rowów miał odprowadzać wodę z krajobrazu by uzyskać tereny pod uprawę . W rezultacie woda, zamiast zostać w glebie i w okresach podwyższonych temperatur oraz zmniejszonych opadów być wykorzystywana przez rośliny - odprowadzana jest z niej systemem rowów.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.pl
Niski poziom wody w Biebrzy. O tym że sucha i spękana ziemia była wcześniej korytem rzeki świadczą leżące na niej wyschnięte muszle małż.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.pl
Rynek w Skierniewicach. W ubiegłym roku w Skierniewicach zabrakło wody w kranach. Miasto stało się symbolem źle pojętej rewitalizacja, polegającej na wycinaniu terenów zielonych i zastępowaniu ich betonem.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.pl
Plaża na Mierzei Wiślanej w okolicach Przebrna. Grupa aktywistów niegodząca się na tę bezsensowną inwestycję założyła w okolicy przekopu Obóz dla Mierzei Wiślanej. To oddolny ruch, złożony z osób działających społecznie, które nie godzą się na dewastację przyrody.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.pl
Dwa tygodnie po pożarach nad Biebrzą ze zwęglonych kęp wyrastały już świeże, zielone trawy. Wszystko jednak wskazuje na to, że czekają nas kolejne miesiące zapowiadanej suszy i upałów. Biebrzańskie pożary były sygnałem ostrzegawczym, niewielką próbką tego, co nas czeka, jeśli nie przywrócimy równowagi w gospodarce wodnej i nie wpłyniemy na rządzących, by pomagali minimalizować negatywne skutki naszej ekspansywnej obecności na planecie.
Autor/źródło: Tomasz Kaczor/ngo.plŹródło: inf. własna ngo.pl
Redakcja www.ngo.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
