Publicystyka - ngo.pl

Małe dotacje: szkoła dla niedoświadczonych organizacji? Łatwe pieniądze dla doświadczonych?  A dla urzędników? Sposób na zagospodarowanie "resztek" z dotacji pod koniec roku czy mądrze zaplanowany proces?  Obszar innowacji czy chałtury? Bezpośrednim impulsem do rozpoczęcia dyskusji o małych dotacjach była rozmowa o planowanej nowelizacji procedury małodotacyjnej, prowadzona w ramach BKDS ds. Organizacji Wspierających. Dyskusja o sensie małych dotacji przeniosła się na forum Warszawskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego.  A jakie są Wasze doświadczenia, zdanie?  Zapraszamy do dzielenia się swoimi przemyśleniami na łamach serwisu warszawa.ngo.pl.

Po pierwsze, wnioski składane na projekty kulturalne w ramach małych dotacji miały zazwyczaj charakter bardzo lokalny, co najwyżej dzielnicowy, tymczasem Biuro Kultury finansuje przede wszystkim projekty ogólnomiejskie. Trudno zresztą za 10 tys. zł zrobić – bez wyzysku (współ)pracowników – porządny kulturalny projekt ogólnomiejski. Wolontariat nie zastąpi płatnej pracy specjalistów, a inflacja dotyka też organizacje, zwłaszcza w drogiej Warszawie. Warto przypomnieć, że limit 10 tysięcy został ustawiony lata temu, w innej rzeczywistości ekonomicznej.

Po drugie, projekty zgłaszane do małych dotacji były w większości nie najwyższej jakości. Zdarzały się na przykład „zapchajdziury”, wyodrębnione części większych całości, na które organizacji zabrakło pieniędzy. A z formalnego punktu widzenia ich realizacja niczym się nie różni od tych dofinansowanych w „normalnych” konkursach. Tutaj także muszą zostać zaangażowane osoby do oceny wniosku, przygotowania umowy, a później rozliczenia. Wiąże się z tym bardzo dużo pracy, a efekty takich działań były umiarkowane. 

Po trzecie, i pewnie najważniejsze, same organizacje uważały, że i tak jest za mało środków na roczne konkursy dotacyjne, więc doszły do wniosku, że nie warto się rozdrabniać.

Komisje dialogu społecznego dostrzegają oczywiście potrzebę realizacji mniejszych projektów. To zostało zapewnione w niektórych „normalnych” konkursach ogłaszanych przez Biuro Kultury za pomocą limitu kwoty, do której można aplikować. Była ona nieco wyższa niż wysokość tzw. małej dotacji. W 2020 było to 25 tys. złotych w konkursie „Kreacja – nowe dzieła i wydarzenia". Priorytetem było tutaj m.in. wspieranie realizacji debiutanckich, nowych i nowatorskich zadań z zakresu kultury i sztuki, wzmacnianie pozycji Warszawy jako inkubatora nowych trendów. Był też konkurs na małe festiwale (maksymalna kwota, o jaką można było się starać, to 100 tys. złotych na rok).

W roku pandemicznym uruchomiono także konkurs „Mobilni w kulturze”. W 2021 roku ogłoszono jego drugą edycję. Jest kierowany do osób indywidualnych, ale przecież wiele z nich jest związanych z organizacjami kulturalnymi. Znany jest już operator – Fundacja Inna Przestrzeń. Już wkrótce będzie można się starać o grant do 9 tys. m.in. na działania artystyczne, edukacyjne i upowszechniające kulturę (także w Internecie). 

Nie zamknięto więc całkowicie ścieżki dla mniejszych projektów.

Decyzja o nieogłaszaniu „małych dotacji” jest omawiana co roku, podczas konsultacji projektów konkursów ofert. Spotyka się ze zrozumieniem ze strony organizacji – nie tylko tych, które brały udział w jej podejmowaniu, ale także nowych, które dołączają do komisji dialogu społecznego. Gdy spokojnie się wytłumaczy, jakie powody stały za takim rozstrzygnięciem – jest to przyjmowane bez problemów.

 Wynika to też z tego, że organizacje od wielu lat współpracują z Biurem Kultury, a ich przedstawiciele także oceniają oferty. Skoro urzędnicy i przedstawiciele organizacji przekazują, że projekty składane na „małe dotacje” nie były najlepsze, to przyjmujemy to do wiadomości i wyciągamy wnioski.

Komentuj z nami świat! Czekamy na Wasze opinie i felietony (maks. 4500 znaków plus zdjęcie) przesyłane na adres: redakcja@portal.ngo.pl

Alina Gałązka – absolwentka polonistyki UW. W latach 1994-2002 pracowniczka, autorka i redaktorka Słowników Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN, współautorka, razem z prof. Jerzym Podrackim, publikacji „Gdzie postawić przecinek? Słowniczek interpunkcyjny”. W latach 2002-2019 pracowniczka i członkini zarządu Stowarzyszenia Klon/Jawor, redaktorka naczelna portalu ngo.pl.

Jako strona społeczna zaangażowana w dialog obywatelski: w latach 2008-2009 przewodnicząca Forum Dialogu Społecznego; w latach 2011 – 2015 członkini Warszawskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego; od 2004 aktywistka Komisji Dialogu Społecznego, współpracujących z Urzędem m.st. Warszawy (Biurem Kultury) – obecnie przewodnicząca Branżowej Komisji Dialogu Społecznego ds. Kultury. Współautorka dokumentu „Miasto kultury i obywateli. Program rozwoju kultury w Warszawie do roku 2020”. Członkini Zespołu Sterującego ds. Wdrażania PRK (2012 – 2018), obecnie członkini Zespołu koordynacyjnego ds. polityki kulturalnej Warszawy na lata 2020-2030.

Jako wolontariuszka, performerka, skarbnik, manager finansowy związana od 1992 roku z grupą artystyczno-społeczną – Stowarzyszeniem Komuna Otwock, obecnie funkcjonującym pod nazwą Komuna Warszawa, prowadzącym niepubliczną instytucję kultury – hub kultury, umiejscowionego obecnie na Emilii Plater 31.