Publicystyka - ngo.pl

Dlaczego to takie ważne? Bo wiele organizacji pozarządowych prowadzi dziś szkolenia, warsztaty czy konferencje – dla beneficjentów, partnerów i innych organizacji. Dzięki różnym programom finansowania mamy ogromne możliwości dzielenia się wiedzą. Ale czy zawsze robimy to skutecznie?

Bycie ekspertem w danej dziedzinie nie zawsze oznacza, że potrafimy tę wiedzę przekazać. Współczesny odbiorca jest coraz bardziej wymagający, przeciążony informacjami i bodźcami, otoczony technologią, która nieustannie walczy o jego uwagę. To sprawia, że metody szkoleniowe, które sprawdzały się dekadę temu, dziś często już nie działają. Jeśli chcemy, by nasze działania edukacyjne naprawdę odpowiadały na potrzeby uczestników, musimy stale rozwijać swoje kompetencje i „narzędziownik” trenerski.

Jednocześnie, tak jak inne środowiska, przeżywamy zachwyt nowymi technologiami. Dyskutujemy o nich, uczestniczymy w szkoleniach dotyczących wykorzystania AI do skuteczniejszego działania organizacji pozarządowych. Marzy nam się skalowanie misji i obietnica biurokratycznego odciążenia, którą nęci nas technologia. Tymczasem, dr hab. Joanna Mytnik (którą dobrze kojarzą osoby, interesujące się grywalizacją w edukacji), wskazuje, że największym wyzwaniem nie jest sama technologia, ale sposób, w jaki jej używamy w kontekście najnowszej wiedzy o funkcjonowaniu mózgu człowieka. Bez świadomego podejścia do technologii oraz zaplanowania, jak i kiedy z niej korzystać, grozi nam przeciążenie, coraz większe trudności z płynnym myśleniem i dostrzeganiem błędów. Temu zagadnieniu będzie poświęcony jeden z wykładów pierwszego dnia Forum.

Jako organizacje mamy coś, co może być remedium na zagrożenia wynikające z rozpędzonej technologii: jesteśmy ekspertami w budowaniu społeczności, jednoczeniu ludzi wokół ważnych społecznie problemów, stawianiu relacji ponad inne wartości w pracy z ludźmi. Podczas, gdy wielkie korporacje doradcze publikują raporty wskazujące na wzrastające znaczenie budowania relacji międzyludzkich jako kompetencji przyszłości – i głowią się jak można je rozwijać – organizacje pozarządowe wiedzą to od dawna i robią to świetnie – tylko ich głos nie jest wystarczająco słyszany (pisałam o tym w eseju „Wyjdź z wiedzą ze swojej bańki” na łamach ngo.pl).

W pierwszym dniu Forum pojawi się również temat przeciążenia w pracy edukatorów – jest to zagadnienie, któremu nasz sektor przygląda się poważnie już od paru lat.

„Współcześni edukatorzy funkcjonują w środowisku, które premiuje nieustanny rozwój, podnoszenie kompetencji i wielozadaniowość. Z jednej strony to szansa na samorealizację i rozwijanie pasji, z drugiej — ryzyko przebodźcowania, chronicznego zmęczenia i utraty wewnętrznej motywacji. Jak więc wspierać innych, samemu się nie wypalając?” – tak na swoje wystąpienie zaprasza dr hab. Alicja Gałązka.

Drugi dzień Forum poświęcony będzie złożonym zagadnieniom związanym ze współczesną edukacją dorosłych, takim jak dezinformacja, polaryzacja czy uleganie stereotypom. W programie przewidziano wystąpienia przedstawicieli świata nauki oraz praktyków.

W wydarzeniu, organizowanym przez Krajowe Biuro EPALE działające w ramach Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji, można uczestniczyć hybrydowo – stacjonarnie w Warszawie albo online. To również okazja do skorzystania z warsztatów. Udział w Forum jest bezpłatny, a program zakłada wiele okazji do zabrania głosu, zadania pytań czy rozmów w kuluarach.

Można się jeszcze zarejestrować, do czego serdecznie zachęcam: https://epale.ec.europa.eu/pl/blog/zapraszamy-na-x-forum-edukacji-doroslych.

EPALE to unikatowa społeczność osób pracujących z dorosłymi w bardzo różnych kontekstach – od edukacji formalnej i zawodowej, przez kulturę, po resocjalizację i działania z osobami z niepełnosprawnością czy doświadczeniem wykluczenia. W jednym miejscu spotykają się przedstawiciele świata akademickiego – dzielący się wynikami badań, ale również tłumaczący skomplikowane zagadnienia w przystępny sposób – z praktykami działającymi w bardzo różnych obszarach edukacji.

W tym różnorodnym środowisku głos organizacji pozarządowych wciąż jest zbyt słabo słyszalny. Dlatego tak ważne jest, byśmy byli obecni – ze swoją perspektywą, doświadczeniem i potrzebami. Bo edukacja dorosłych to nie tylko instytucje – to także my, organizacje społeczne, które uczą przez działanie, relację i wspólne doświadczenie.

Jeśli nie możecie wziąć udziału w X Forum Edukacji Dorosłych, jednak zależy Wam na wymianie doświadczeń, dzieleniu się wiedzą, inicjowaniu dyskusji w zróżnicowanym środowisku praktyków oraz akademików – możecie skorzystać z wielu funkcji, które oferuje bezpłatnie platforma EPALE:

• Publikujcie w kalendarzu wydarzeń informacje i zaproszenia na organizowane przez Was szkolenia związane z edukacją dorosłych, spotkania, seminaria dla innych przedstawicieli organizacji pozarządowych.
• Zamieszczajcie artykuły w sekcji „blog” lub komentujcie teksty publikowane przez innych. Co ważne – wszystkie wpisy na EPALE są moderowane, co zapewnia ich wysoką jakość. Ich repozytorium stanowi niezwykle bogatą bibliotekę zagadnień i treści, tworzonych przez ostatnie 10 lat!
• Jeśli tworzycie ciekawe scenariusze zajęć, poradniki, rezultaty projektów i chcecie dotrzeć z nimi do szerokiego grona odbiorców – możecie umieścić je w bibliotece materiałów.

Dołączcie do EPALE!

dr Agnieszka Leśny – pedagożka i kulturoznawczyni. Liderka programu „Wyspa Gier” w Fundacji Samodzielni Robinonowie zajmującej się wsparciem młodzieży z pieczy zastępczej. Dodatkowo pracuje w trybie projektowym w różnych obszarach edukacji i biznesu. Zajmuje się m.in. budowaniem zaangażowania, efektywną komunikacją, zarządzaniem talentami. Wykorzystuje metodykę experiential education ze szczególnym uwzględnieniem outdoor/adventure education (pedagogika przygody) oraz gier i grywalizacji. Ambasadorka EPALE.