Inne powstanie warszawskie. 10 sierpnia 1915, wtorek. Zanim powstał Polski Czerwony Krzyż
Warszawa żyje ciągle przedzielona linią Wisły. Na drugi brzeg można dostać się tylko dzięki odpowiednim przepustkom. Warszawa żyje, organizuje, ale o wojnie nie da się zapomnieć.
W cyklu „Inne powstanie warszawskie” wracamy pamięcią do sierpnia z 1915 roku, choć w naszej opowieści cofamy się też do sierpnia 1914, bo wtedy, w momencie wybuchu I wojny światowej, rozpoczęto wiele prac społecznych – zaczęto działania, które umożliwiły to, co wydarzyło się w Warszawie w roku 1915. Czas, gdy społecznicy wzięli władzę w swoje ręce.
„Dziennik” prowadzimy, opierając się głównie na doniesieniach prasowych, i oczywiście po swojemu je komentując.
Zapraszamy do wspólnego śledzenia wydarzeń z sierpnia 1915.
W porannym wydaniu Kurjera czytamy, jak to zarząd Warszawy przejmuje kolejne zadania, którymi do tej pory zajmowali się zorganizowani obywatele: „Sprawy sanitarne. Zamiast b. komitetu sanitarnego przy magistracie utworzyła się służba zdrowia w mieście i na przedmieściach. Organami tej służby są: sekcja sanitarno-lekarska, komisja wykonawcza czyli urząd zdrowia, inspektor sanitarny, cyrkułowe opieki sanitarne obywatelskie, lekarze sanitarni, asesor farmacji, asesor weterynarji i niższa służba sanitarna. Na wczorajszem posiedzeniu opracowano pierwszy budżet służby zdrowia oraz zatwierdzono instrukcje. Utrzymanie służby zdrowia ma wynosić 35,185 rbl. miesięcznie. Pieniędzy na utrzymanie tej służby ma dostarczyć komitet obywatelski. Budżet powyższy nie obejmuje szpitali dla chorych zakaźnych, przytułków dla zbiegów itd”.
Warto wiedzieć:
Polski Komitet Sanitarny
Rosyjski Czerwony Krzyż zwrócił się na początku wojny „o współdziałanie Polaków w akcji ratunkowej dla rannych, i otrzymał zapewnienie, że społeczeństwo polskie, w zrozumieniu wspólnych zadań tej walki, jaknajchętniej pomocy udzieli, ale pragnęłoby ześrodkować swe wysiłki w jednej odrębnej instytucji, aby je zebrać w zbiorową całość i tem samem pobudzić ofiarność zbiedzonej doszczętnie ludności w stratowanym przez wojnę kraju. Dnia następnego Komitet Obywatelski m. Warszawy, w którym Komisja Sanitarna Sekcji Kobiecej już przedtem podjęła prace przygotowawcze nad utworzeniem szpitali i zbieraniem bielizny dla rannych, uznał powstanie osobnego Komitetu Pomocy Sanitarnej za wysoce pożądane (…)”.
Tak oto dzięki dotychczasowej pracy Komisji Sanitarnej Sekcji Kobiecej (👉 Inne powstanie warszawskie. 2 sierpnia 1915, poniedziałek. Tworząc miejsca pracy) powstała namiastka PCK – ogromna ogólnopolska organizacja. Jednak udało się to tylko dzięki zaangażowaniu tysięcy wolontariuszy (dzięki sprawozdaniom z tamtych lat mamy listy ich nazwisk) i wielu organizacji, które podjęły się prowadzenia działań (np. organizacje kobiece czy zawodowe) lub przekazały do użytku swoje zasoby (np. lokalne na szpitale).
CDN...
Źródło: informacja własna ngo.pl
