Wrocławska organizacja non-profit Fundacja Harmonia Mundi zrealizowała wyjątkowy projekt w Ośrodku Monar w Milejowicach. „W poszukiwaniu piękna – droga do aktywizacji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym” to inicjatywa, która była wynikiem poszukiwania przez Fundację ludzi utalentowanych, często będących w trudnej sytuacji życiowej.
Uczestnikami projektu były osoby przebywające w Ośrodku Monar w Milejowicach. Głównym celem podjętych działań stała się aktywizacja zawodowa mieszkańców placówki, którzy należą do grupy osób zagrożonych wykluczeniem społecznym ze względu na swój stan zdrowia oraz uzależnienia. Do osiągnięcia powyższego założenia miało przyczynić się podwyższenie kwalifikacji zawodowych dzięki innowacyjnym warsztatom. W ramach projektu odbyły się warsztaty ceramiczne (20 godzin dla dwóch grup po 36 osób), warsztaty stolarskie (20 godzin dla dwóch grup po 36 osób), warsztaty witrażu (20 godzin dla dwóch grup po 36 osób) oraz warsztaty twórcze dla kobiet z zakresu rozwoju osobistego, które trwały łącznie dziewięć godzin i były realizowane po każdym cyklu warsztatów ceramicznych, stolarskich oraz witrażu. – Warsztaty przeznaczone tylko dla kobiet miały na celu odbudować ich pozytywny obraz siebie, poprzez odkrywanie własnej tożsamości jako kobiety, kształtowania umiejętności skutecznego radzenia sobie z zadaniami i komunikowania w grupie oraz pogłębianie samoświadomości. – mówi Magdalena Zeleźna, psychoterapeutka prowadząca trzy cykle warsztatów rozwoju osobistego dla kobiet.
Ośrodek Monar w Milejowicach pod Wrocławiem już od jakiegoś czasu stara się uzupełniać terapię swoich pacjentów o prowadzone działania w pracowniach rzemiosła. – Człowiek się przyzwyczaja żeby żyć na trzeźwo. Szczególnie osoby uzależnione muszą mieć coś, co zajmie ich po pracy, odstresuje, pozwala zapomnieć o trudach, pozwala się otworzyć. Element zagospodarowania sobie czasu i głowy – mówi Stanisław Kasperowicz, trener artterapii z Ośrodka Monar-Milejowice. To jedyne takie miejsce w skali kraju, które realizuje warsztaty artterapeutyczne w tak wielopłaszczyznowym wymiarze. Posiadają w pełni wyposażone pracownie: ceramiki, witrażu oraz stolarską. Podopieczni Ośrodka mają możliwość nie tylko na odkrycia swoich nowych talentów, nabycia dodatkowych kwalifikacji, ale również dostają szansę na lepsze poznanie siebie nawzajem, w trakcie wspólnie wykonywanych prac.
Ale czym właściwie jest artterapia? Otóż to nic innego jak terapia za pomocą „sztuki”. Jest to wyjątkowa forma pracy terapeutycznej, która korzysta z różnych metod technik plastycznych, muzycznych, literackich i teatralnych do celów leczniczych, rozwojowych oraz edukacyjnych. Artterapia pomaga w procesach poznawania samego siebie oraz w radzeniu sobie z własnymi emocjami. Pozwala przekazać je poprzez sztukę, nie wprost, a za pomocą symboli. – Pochodzę z Gdańska. Od dziecka pasjonowała mnie sztuka witrażu, jednak nigdy nie miałam okazji spełnić się w tym. Kiedy trafiłam do Monaru na terapię, ta możliwość uczestnictwa w warsztatach pozwoliła mi zrealizować marzenia, dotrzeć do samej siebie oraz zintegrować się z innymi mieszkańcami Domu – tłumaczy jedna z podopiecznych Ośrodka.
Jest to niezwykle ważne, że sami podopieczni czują jak wiele dają im dodatkowe zajęcia. Myślę, że dla nich to coś więcej niż sam termin artterapia. Ludzie zaczynają nabierać pewności siebie, ale przede wszystkim poczucia wartości. – Ja nie przypuszczałem, że jest we mnie taki potencjał wyobraźni – mówi Mariusz Smolarek, podopieczny Ośrodka Monar – Milejowice.
Jakiś czas temu miałam okazję pojechać na spotkanie do Ośrodka Monar w Milejowicach. Byłam pod ogromnym wrażeniem tego, co wytwarzają podopieczni placówki. To są ludzie, którzy przeżyli tyle w swoim życiu, że spokojnie mogli by obdarować doświadczeniem wiele innych osób. W ich pracach czasami widać smutek, gniew lub radość, wszystkie te emocje, które się w nich kumulują. Niesamowite jest to, że nawet po doborze barw szkła w witrażu można się zorientować, na jakim etapie terapii pozostaje osoba uzależniona.
Artterapia przyjmuje zazwyczaj formę grupowych warsztatów, a spontaniczne tworzenie staje się wtedy celem samym w sobie. Jednak połączenie terapii sztuką z psychoterapią i socjoterapią może przynieść naprawdę pozytywne korzyści w procesie leczenia pacjenta oraz drodze do odkrywania przyczyn jego lęków, rozterek wewnętrznych, a przede wszystkim wychodzenia z przeszłości w przyszłość.
Projekt był realizowany w terminie 1.08.2011 – 30.11.2011
Źródło: informacja wlasna serwisu wroclaw.ngo.pl