Publicystyka - ngo.pl

Gala wręczenia nagród odbyła się 3 grudnia 2018 r., w Międzynarodowym Dniu Osób Niepełnosprawnych. Konkurs honorowym patronatem objęła Małżonka Prezydenta RP Agata Kornhauser-Duda, która zaszczyciła Integrację i laureatów swoją obecnością. Jury przyznało pośmiertnie Nagrodę Specjalną Piotrowi Pawłowskiemu, twórcy Konkursu. Podczas uroczystości założyciel i wieloletni prezesa Integracji został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Uroczystość w Zamku Królewskim w Warszawie rozpoczęło pośmiertne uhonorowanie śp. Piotra Pawłowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski – za wybitne zasługi w działalności na rzecz osób niepełnosprawnych. Odznaczenie z rąk ministra Wojciecha Kolarskiego odebrała wdowa po Piotrze Pawłowskim, Ewa Pawłowska. – Po śmierci poznaję Piotra od nowa i odkrywam go od nowa – mówiła prezes Integracji. – Wcześniej obserwowałam go w działaniu, widziałam jego siłę jego determinację, jego uśmiech, a teraz poznaje go poprzez słowa, które po sobie pozostawił.

Żona założyciela Integracji przywołała fragment wywiadu, w którym Piotr Pawłowski mówił o odpowiedzialności nie tylko za siebie, ale też za innych.

– Myślę, że jego odpowiedzialność zaowocowała też odwagą w walce o ważne sprawy dla innych. Ten order jest za odwagę i za odpowiedzialność – podkreśliła Ewa Pawłowska.

Odznaczenie państwowe nie było jedynym pośmiertnym wyróżnieniem dla twórcy Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji i Fundacji Integracja, które tego dnia odbierała jego żona. Kapituła konkursu „Człowiek bez barier” postanowiła bowiem upamiętnić go również Nagrodą Specjalną.

Piotr Pawłowski konsolidował środowisko, motywował i inspirował. Świat pamięta go jako wizjonera o otwartym umyśle. Był błyskotliwym strategiem o ciepłym usposobieniu. Chociaż wysoko stawiał poprzeczkę sobie i swoim współpracownikom, był przede wszystkim człowiekiem, który kochał życie i potrafił z niego korzystać.

– Był spełnionym człowiekiem, zachłannym na życie – wspomina Ewa Pawłowska. – Ujął mnie swoim uśmiechem i pogodą ducha. W kontakcie z nim, wózek przestawał być widoczny.

Refleksjami i wspomnieniami o Piotrze Pawłowskim podzieliła się też patronka konkursu, pierwsza dama Agata Kornhauser-Duda, która od początku kadencji swojego małżonka uczestniczyła we wszystkich galach konkursu „Człowiek bez barier”.

– Przede wszystkim sam Piotr Pawłowski był człowiekiem bez barier – powiedziała pierwsza dama po uroczystym wręczeniu Orderu Odrodzenia Polski. – Swoimi codziennymi wyborami udowadniał, że wszystko staje się możliwe. Dzięki działaniom pana Piotra oraz jego współpracowników świat osób niepełnosprawnych ulega zauważalnym zmianom. Swoją determinacją i wytrwałością dążył do tego, żeby włączać osoby z niepełnosprawnością do tkanki społecznej – mówiła małżonka prezydenta RP. – We wszystkich wypowiedziach podkreślał, że każdy ma jakiś talent i powinien go wykorzystywać. Pan Piotr niezaprzeczalnie miał jeden wielki talent – potrafił skupiać wokół swoich pomysłów, swoich projektów ludzi z bardzo różnych środowisk, różnych zawodów i o rożnych poglądach politycznych – podsumowała Agata Kornhauser-Duda.

Pierwsza dama wręczyła statuetkę zwycięzcy 16. edycji Konkursu, Przemysławowi Sobieszczukowi, który od urodzenia choruje na rzadką i nieuleczalną genetyczną chorobę skóry – Epidermolysis Bullosa (EB), czyli pęcherzowe oddzielanie się naskórka. – Kiedyś było mi niezwykle ciężko zaakceptować siebie takim, jakim jestem, w sytuacji, gdy na każdym kroku spotykałem się ze spojrzeniami ludzi skierowanymi na moje dłonie, opatrunki na całym ciele – mówił Człowiek bez barier 2018. – Na EB w całej Polsce choruje 400-500 osób. Chcąc zmienić nastawienie do chorób rzadkich, nastawienie do nas takich, jacy jesteśmy, musiałem zadziałać. Udało się założyć międzynarodową organizację Debra i poprzez nią działać przede wszystkim na rzecz dzieci i rodzin, a teraz prowadzić edukację w szkołach na temat tolerancji dla każdego człowieka – dodał Przemysław Sobieszczuk.

Laureat od 2007 r. jest pracownikiem banku, w którym zajmuje się szkoleniem kadr. W Akademii Motyl prowadzi też własne szkolenia motywujące i uczy dzieci, jak postępować w szkole wobec kolegów z niepełnosprawnością. Upowszechnia wiedzę o chorobach rzadkich. Rozwinął także działalność polskiego oddziału Stowarzyszenia Debra. Zaangażował się w walkę o refundację specjalistycznych opatrunków, poprawiających jakość życia chorych na EB.

Kapituła Konkursu tradycyjnie przyznała również cztery równorzędne wyróżnienia. Pierwsze z nich otrzymał Andrzej Łukasik– prezes Klubu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w Janowie Lubelskim, radny od czterech kadencji, a także zapalany rowerzysta. Na rowerze własnej konstrukcji przemierza Polskę i Europę. Uczestniczył w sześciu pielgrzymkach rowerowych, przejeżdżając łącznie 10435 km. W 2018 r. na 100-lecie odzyskania niepodległości przejechał rowerem wokół Polski. Jest osobą niskiego wzrostu (mierzy 106 cm). – Trzeba siebie zaakceptować, a później iść dalej – mówił podczas gali.

Działalność Andrzeja Łukasika uznanie znalazła również w oczach czytelników portalu Niepelnosprawni.pl, którzy w internetowym głosowaniu przyznali mu Nagrodę Publiczności. Działacz z Janowa Lubelskiego zdobył niemal 3 tysiące głosów.

23-latek z Rzeszowa, organizator cyklicznych akcji charytatywnych „The Best Trip – w drodze po pomoc”. Pomysł polega na przejechaniu w jak najkrótszym czasie opracowanej przez siebie trasy, by przy okazji zbierać pieniądze na potrzebujące ich dziecko z niepełnosprawnością.

– Pomaganie stało się dla mnie czymś równie naturalnym, jak mycie zębów. Odkryłem, jakie jest ważne dla innych i jak wiele daje również mnie – mówi.

W 2014 r. Adrian w osiem dni pokonał na wózku trasę Rzeszów-Kraków-Warszawa, czyli ok. 500 km, zbierając pieniądze dla 8-letniego Krystiana. Rok później w 11 dni przejechał ponad 600 km z Rzeszowa do Suwałk, by pomóc 12-letniemu Kubie. W 2017 r. założył Stowarzyszenie The Best Life i już pod jego szyldem przejechał przełożoną trasę przez cztery kraje. Podróż trwająca 46 dni i licząca 2500 km zakończyła się 15 września. Jej finałem była druga edycja festiwalu. Obie akcje miały na celu pomoc 4-letniej Zosi.

Mimo głębokiego niedosłuchu, od 1996 r. pracuje w zawodzie pielęgniarki, pełniła lub pełni też funkcje m.in. przewodniczącej Koła Terenowego Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego w Częstochowie, zastępcy dyrektora medycznego, audytora Zintegrowanego Systemu Zarządzania, a także nauczyciela i wykładowcy. Od 2016 r. prowadzi Gabinet Medycyny Holistycznej. Aktywnie działa w organizacjach pozarządowych. Wspiera potrzebujących na każdym etapie, organizuje pomoc także dla rodziny chorego. Zaangażowana jest również w działalność organizacji wspierających ludzi dotkniętych ubóstwem i wykluczeniem społecznym. - Nie wyobrażałam sobie, że mogłabym robić cokolwiek innego. Chciałam być pielęgniarką, a to powinna być osoba bez skazy – wspomina pani Irena.

Inicjator i pomysłodawca obozów sportowych dla osób z niepełnosprawnościami Iron Camp, treningów crossfitu oraz biegów na wózkach, założyciel stowarzyszenia „Jedna Chwila”. 
– Uważam, że każda osoba jest człowiekiem bez barier, tylko pytanie, na ile chcemy swoje życie rozwijać, chcemy się nim cieszyć i korzystać z niego – mówił podczas gali.

Do aktywności zachęca również własnym przykładem, trenując, biorąc udział w zawodach, angażując się w projekty społeczne. – Wybrałem crossfit i biegi, żeby pokazać, że przeszkodą nie jest brak funduszy na drogi sprzęt. Aktywność nie wymaga inwestycji, a jedynie chęci wyjścia z domu – mówi pomysłodawca klubu crossfitowego dla osób z niepełnosprawnością.

Nagroda w kategorii „Osobowość Internetowa” powędrowała do Agaty Roczniak – chorującej na rdzeniowy zanik mięśni (SMA) modelki, medalistki zawodów pływackich oraz działaczki w fundacji Ewy Minge Black Butterflies. – Uważam, że człowiek bez barier to osoba, która nigdy nie jest bezradna, kiedy spotykają ją trudności – zauważyła Agata Roczniak. – To taka osoba która nie traktuje zależności od drugiej osoby jako bezradności czy odebrania wolności ale jako wspaniałą współpracę – dodała.

Przeczytaj też: Agata Roczniak. Bez taryfy ulgowej

Gala w Zamku Królewskim była także okazją do premiery najnowszego wydawnictwa Integracji – ostatniego pomysłu Piotra Pawłowskiego. To wydana na 100-lecie odzyskania niepodległości „Lista Mocy. Edycja specjalna. 100 wyjątkowych Polek i Polaków z niepełnosprawnością, działających w latach 1918-2018”.

Edycja specjalna Listy Mocy jest publikacją szczególną. Nigdy bowiem i nigdzie dotąd nie spotkało się w jednym miejscu 100 wybitnych postaci z niepełnosprawnością, które przeszły do historii Polski i świata dzięki niekwestionowanym talentom, osiągnięciom, twórczości i wiekopomnym dziełom dla dobra wspólnego. Walczyli w I i II wojnie światowej, w Legionach, Powstaniu Warszawskim, w powojennej opozycji. Byli więzieni i represjonowani. Tułali się po kraju, a wielu zmuszonych zostało do emigracji. Mimo to wszędzie tam, gdzie rzucił ich los, angażowali się na rzecz społeczności lokalnej i pielęgnowania pamięci historycznej.

Konkurs „Człowiek bez barier” został zainicjowany w 2003 roku z okazji Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych przez magazyn „Integracja”. W 2006 r. Konkurs objęła honorowym patronatem Małżonka ówczesnego Prezydenta RP, Pani Maria Kaczyńska. W 2011 r. poszerzyliśmy formułę Konkursu o Nagrodę Publiczności, przyznawaną głosami internautów portalu Niepelnosprawni.pl i czytelników magazynu „Integracja”. W 2016 r. pojawiła się nowa kategoria – Osobowość Internetowa.

Gala Konkursu odbyła się w Zamku Królewskim w Warszawie. W 2018 r. honorowy patronat nad tym wydarzeniem, już po raz czwarty, objęła Małżonka Prezydenta RP, Pani Agata Kornhauser-Duda.

Celem Konkursu jest nagradzanie osób, których życie zawodowe i społeczne może stać się wzorem postępowania dla innych. Odnoszą oni sukcesy w biznesie, są także artystami, sportowcami lub liderami społeczności lokalnych. Konkurs pokazuje, że niepełnosprawność nie musi ograniczać ludzi, odbierać marzeń, kojarzyć się z biernością, nieszczęściem i wykluczeniem społecznym. Laureaci oraz finaliści inspirują i motywują do przełamywania barier w życiu.

W 16-letnią historię Konkursu wpisała się statuetka „Człowiek bez barier”. Twórcą pierwszych, wręczonych w 2003 r., był Andrzej Renes, artysta rzeźbiarz, autor m.in. statuetek telewizyjnego Wiktora i Nagrody Kisiela. Od kolejnych edycji Konkursu „Człowiek bez barier” wręczane są statuetki według projektu Anny Szafrańskiej.

Integracja od niemal 25 lat działa na rzecz wyrównywania społecznych szans osób z niepełnosprawnościami, kształtowania świadomości obywatelskiej oraz integracji społecznej. Od 1994 r. wydaje magazyn „Integracja”, od 1997 r., od 2003 r. prowadzi portal www.niepelnosprawni.pl i od trzech lat www.sprawniwpracy.pl. Jest organizatorem wielu kampanii społecznych, m.in. „Nie chcę być strażakiem”, „Płytka wyobraźnia to kalectwo”, „Czy naprawdę chciałbyś być na naszym miejscu”, „Dlaczego traktujesz nas inaczej”.