Niepełnosprawni intelektualnie: chcemy pracować, a nie siedzieć w domu!
Chcą pracować w sklepie - np. wykładać towar na półkach, w restauracji - np. zmywać naczynia, kroić warzywa, czyścić sztućce, albo sprzątać w hotelu. Byleby w ogóle pracować! Warszawskie Centrum DZWONI przeprowadziło kolejne warsztaty dla osób niepełnosprawnych intelektualnie - jak aktywnie szukać pracy.
Krzysztof (22 lata) przez 1,5 roku był zatrudniony u jednego z warszawskich producentów wyrobów cukierniczych. Pracował na różnych stanowiskach – wkładał wafle do maszyny sortującej, zgrzewał opakowania słodyczy, układał paczki na paletach transportowych. Wspomina, że praca była ciężka, ale lubił ją. Z trudem pogodził się z tym, że pracodawca nie przedłużył z nim umowy. Krzysztof z zawodu jest sprzedawcą. Chciałby pracować w swojej wyuczonej profesji – np. w sklepie spożywczym, ale od ponad roku jest bez posady.
O zatrudnieniu w sklepie marzą również Magdalena (24 lata) i Ola (30 lat), chociaż obie są ogrodniczkami. Obie najmilej wspominają praktyki szkolne w Łazienkach Królewskich. Obie szukają dla siebie pierwszej, stałej posady. Ostatnim miejscem pracy Adama (52 lata) była jedna ze stołecznych piekarni. Teraz interesuje go praca „przy zmywaniu”. Rita (25 lat), z wykształcenia technik handlowiec niedawno odbywała praktyki w klubie fitness – sprzątała sale ćwiczeń, łazienki, gabinety lekarskie, myła okna i lustra itp. Teraz chciałaby „spróbować czegoś nowego”.
Wymienieni bohaterowie to połowa 10 osobowej grupy poszukujących pracy, którzy w kwietniu odbyli siedmiodniowe (w sumie 42 godziny) warsztaty umiejętności społeczno-zawodowych, poprowadzone przez specjalistów z Centrum Doradztwa Zawodowego i Wspierania Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie – Centrum DZWONI w Warszawie. Są w różnym wieku, mają inne zainteresowania, ale łączy ich wiele. Wszyscy są osobami z niepełnosprawnością intelektualną i wszyscy szukają zatrudnienia. Wszyscy też przyznają, że chcieliby pracować – żeby „nie siedzieć w domu”, żeby „być wśród ludzi i rozmawiać z nimi”, żeby „dorobić do renty”, żeby „być zadowolonym, że coś się osiągnęło”.
Dlaczego warto mnie zatrudnić?
Od października 2010 Centrum DZWONI realizuje projekt społeczny, którego celem jest znalezienie stałego zatrudnienia w przedsiębiorstwach z otwartego rynku pracy (nie w zakładach pracy chronionej), dla 100 osób niepełnosprawnych intelektualnie z Warszawy i zachodniego powiatu warszawskiego. Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Każdy z niepełnosprawnych intelektualnie warszawiaków, który zdecyduje się na wzięcie w nim udziału, najpierw kierowany jest na tzw. warsztaty z zakresu kluczowych umiejętności społeczno-zawodowych oraz kreowania wizerunku.
- To cykl spotkań, podczas których przede wszystkim staramy się poznać naszych klientów – ich wiedzę, zainteresowania, temperamenty, oczekiwania co do stanowisk i wykonywanych na nich czynności oraz ich kompetencje społeczne, np. komu lepiej pracuje się w zespole, a komu indywidualnie. A wszystko po to, aby jak najlepiej dopasować do nich przyszłe miejsce pracy – mówi Katarzyna Rudzka, doradca zawodowy z Centrum DZWONI w Warszawie.
Drugim głównym celem warsztatów jest przygotowanie osób niepełnosprawnych intelektualnie do podjęcia pracy. – Uczymy klientów m.in. tego, jak odnaleźć w sobie mocne cechy, umiejętności, które sprawią, że pracodawca się nami zainteresuje, jak pokazać się od jak najlepszej strony, jak zdefiniować i wyartykułować swoje oczekiwania co do przyszłej posady – np. obowiązki, pensję – tłumaczy Katarzyna Rudzka.
Ćwiczenia i gry zawodowe
Podczas warsztatów osoby niepełnosprawne intelektualnie uczą się gdzie szukać ofert pracy, jak napisać CV i list motywacyjny, jak wypełniać dokumenty np. potrzebne do urzędu pracy, jak przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej. Otrzymują również informacje na temat praw i obowiązków pracowniczych wynikających z Kodeksu pracy, a także dodatkowych uprawnień zawartych w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. – Wprowadziliśmy do warsztatów także kilka godzin zajęć na temat odżywiania – jaki ma wpływ na zdrowie, kondycję, emocje. Uczymy też naszych klientów m.in. jak o siebie zadbać lub ubrać się do pracy – mówi Katarzyna Rudzka.
Warsztaty zawodowe w Centrum DZWONI nie mają formuły wykładów, ale ćwiczeń i gier zawodowych - np. wcielanie się w rolę pracownika i pracodawcy, samodzielne wymyślanie miejsc gdzie można znaleźć pracownika, a gdzie ofertę pracy. - W jednej grupie mamy osoby z różnymi stopniami niepełnosprawności intelektualnej (lekką, umiarkowaną i znaczną), dlatego też musimy dopasować do nich i formułę zajęć i język przekazywanych informacji, zwłaszcza prawnych. Nasi klienci mają kłopoty z myśleniem abstrakcyjnym, posługujemy się więc prostym słownictwem i często stosujemy porównania do sytuacji, w których znajdują się na co dzień. Aby ich uaktywnić – domagamy się też więcej informacji od nich, a nasze są jedynie uzupełnieniem ich wiedzy – mówi Katarzyna Rudzka.
Na zawodowej ścieżce
Po warsztatach grupowych, uczestnicy projektu realizowanego przez Centrum DZWONI odbędą indywidualne konsultacje z doradcą zawodowym. Określi on poziom wiedzy o rynku pracy, zainteresowania, możliwości oraz oczekiwania klientów i wybierze dla każdego z nich po trzy różne stanowiska pracy (z różnymi czynnościami) na jednodniowe warsztaty praktyczne bezpośrednio w firmach, z którymi współpracuje Centrum DZWONI. Po warsztatach praktycznych (pod okiem trenerów pracy Centrum DZWONI), klienci odbędą drugą turę konsultacji z doradcą, podczas których ustalony zostanie indywidualny plan dalszych działań – w tym wybór miejsca na dwutygodniowe praktyki zawodowe w danym przedsiębiorstwie.
– A potem szukamy dla klienta stałej posady. Nierzadko znajdujemy ją u pracodawcy, który zaoferował miejsce na praktyki. A w proces szukania angażujemy też samego klienta – tłumaczy Katarzyna Rudzka.