Publicystyka - ngo.pl

Depresja jest stanem dojrzewającym i bardzo często zaczyna się od obniżenia nastroju. Stany przeddepresyjne można jednak przerwać i pomóc z nich wyjść. Konieczna jest jednak wizyta u specjalisty. Depresja jest rozpoznaniem medycznym. Podobnie jak inne choroby, musi być leczona i nie powinna być powodem do odczuwania wstydu czy też pojawienia się poczucia winy. 

W Warszawie pomoc można znaleźć we wszystkich dzielnicach, przy szkołach, w przychodniach, w Centrach Aktywności Międzypokoleniowej. W stolicy działa także wiele fundacji i ośrodków pomocy psychologicznej, często dzięki wsparciu miasta uruchamiane są kolejne programy.

Wszystkie przydatne adresy i telefony umieszczone są na stronie warszawa19115.pl.

Od października wznowiono działanie Psychologicznego Centrum Wsparcia. Specjaliści z poradni psychologiczno-pedagogicznych pełnią dyżury telefoniczne od poniedziałku do piątku. Udzielają doraźnych konsultacji i pomocy uczniom, rodzicom i nauczycielom. 

W miejskich podmiotach funkcjonują ośrodki środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży. Placówki oferują m.in. porady i diagnostykę, sesje psychoterapii (indywidualnej, rodzinnej, grupowej).

Ośrodki znajdują się w Śródmieściu, na Białołęce, Bielanach, Ochocie, w Ursusie, na Pradze-Południe, w Wawrze i na Woli. Również w miejskich podmiotach leczniczych funkcjonują poradnie zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży m.in. na Żoliborzu, Woli, Ursynowie, Pradze-Północ.

W ramach unijnych projektów w Warszawie działają także dwa środowiskowe centra - przy Szpitalu Wolskim oraz w placówkach SZPZLO Warszawa – Ochota.

Warszawa wspiera także wiele programów realizowanych wspólnie z partnerami z organizacji pozarządowych. W tym roku prowadzone były m.in. projekty skierowane do seniorów.

– Jeśli chcesz sobie pomóc, ale nie wiesz od czego zacząć, możesz do nas przyjść i znaleźć bezpieczną przestrzeń w nowej rzeczywistości – radził Tomasz Rejent, psychoterapeuta i prezes Fundacji Pomocy Psychologicznej i Edukacji Społecznej „Razem”. – Istotnym elementem prowadzonych przez nas działań są działania specjalistyczne, takie jak profesjonalna pomoc psychologiczna, psychiatryczna, warsztaty, ale nawet muzykoterapia.

Julia Wilczewska z Fundacji „Razem” zachęca, by swoimi problemami podzielić się z innymi. – Pamiętajmy o tym, aby nie bać się prosić o pomoc. Zawsze możesz zgłosić się do psychologa, psychoterapeuty czy psychiatry po to, aby wspólnie ze specjalistą znaleźć rozwiązanie problemu. Zawsze możesz przyjść do nas i wspólnie poszukamy rozwiązania. Można też skorzystać z grupy wsparcia, konsultacji indywidualnych lub jeśli nie masz w sobie gotowości, to zadzwoń na nasz telefon zaufania.

Wiek dojrzewania jest prawdopodobnie najbardziej burzliwym okresem w całym rozwoju psychicznym człowieka. Młoda osoba przechodzi od akceptacji swojego zmieniającego się ciała, przez nowej jakości relacje z otoczeniem, po szukanie sensu swojego życia i miejsca w świecie. Nastolatek musi zmierzyć się z wieloma nowymi sytuacjami, nabyć nowe umiejętności, nauczyć się radzenia sobie z trudnościami. Dochodzą do tego wymagania szkolne, aspiracje rodziców wobec nastolatka, burza hormonalna. Obciążenie psychiczne w tym wieku jest więc ogromne. Prośba o pomoc jest w pełni zrozumiała i potrzebna.

Przy zapisie do konkretnej placówki należy zaznaczyć, że chodzi o osobę młodą, niepełnoletnią – by dzieckiem zajął się odpowiedni specjalista. Czasami oprócz terapii dla nastolatka zalecana jest terapia obejmująca całą rodzinę, wówczas jej postawa i zaangażowanie mogą okazać się znaczącym czynnikiem ułatwiającym powrót dziecka do zdrowia.

Większość osób chcących podjąć próbę samobójczą wysyła ostrzeżenia, alarmuje: „potrzebuję pomocy!”. Ważne sygnały to także rzucone słowa, rozmowy lub żarty na temat śmierci; otwarte mówienie: „wolałbym nie żyć, nie urodzić się”, „nie chce mi się żyć”, „chcę się zabić”, „lepiej dla wszystkich by było, gdybym się zabił”, „nie będę już więcej robić problemów”, „wszystko jest bez sensu”; pisanie pożegnalnych listów; żegnanie się z rodziną i przyjaciółmi, jakby miało to być ostatnie pożegnanie; rozdawanie swoich rzeczy. 

Najgorsze, co można zrobić, to bagatelizować wysyłane sygnały lub – w przypadku podjęcia przez osoby cierpiące na depresję nieskutecznej próby samobójczej – zachowywać się tak, jak gdyby nic się nie stało. Często rodziny wstydzą się, że taka sytuacja wydarzyła się wśród nich i wręcz ją ukrywają, zostawiając osobę chorą w jeszcze większej rozpaczy i bez pomocy.

Dla dzieci i młodzieży oraz dorosłych, kiedy nie wiedzą, jak pomóc dziecku
od poniedziałku do piątku, godz. 15:00-19:00, tel. 667 147 738
Specjalistyczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna TOP

Dla rodziców nastolatków, wychowawców i nauczycieli
poniedziałek, godz. 10:00-14:00, tel. 519 047 372
Poradnia Specjalistyczna Młodzieżowy Ośrodek Profilaktyki i Psychoterapii „MOP”

Dla rodziców, nauczycieli i innych osób pracujących z dziećmi i młodzieżą
środa, godz. 10:00-14:00 tel. 510 205 050
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna „Uniwersytet dla Rodziców”

Dla dzieci i młodzieży w wieku 5-21 lat oraz ich rodziców
piątek, godz. 10:00-14:00, tel. 519 047 370
Specjalistyczna Poradnia Profilaktyczno-Terapeutyczna dla Dzieci i Młodzieży
ze Środowisk Zagrożonych Alkoholizmem „OPTA”

Osoby, którym łatwiej pisać niż rozmawiać, mogą wysłać wiadomość, od poniedziałku do piątkuw godz. 15:00-19:00, na adres mtz@mtz.waw.pl.

Pomoc można uzyskać także pod numerem telefonu zaufania dla Osób Dorosłych w Kryzysie Emocjonalnym 116 123, który jest czynny od poniedziałku do piątku przez 24 godziny na dobę. Jest także specjalna linia telefoniczna dla dzieci i młodzieży: 116 111. Pod ten numer nastolatek może zadzwonić w każdej sprawie i otrzyma pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Telefon jest bezpłatny i dostępny codziennie przez 24 godziny. Pomoc w opisanych problemach uzyskać można także w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży.