Publicystyka - ngo.pl

Zakończony okres rozliczeniowy 2019 – okres, w którym spowiadaliśmy się z podatków za 2018 r. – był dla jednego procenta szczególny. Zmiana zasad rozliczania się z urzędem skarbowym i kształt usługi Twój e-PIT wystraszyły część OPP.

Na wyniki przyszło nam czekać standardowo do września. Dziś wiemy, że zmiany nie były dla 1% groźne. Przeciwnie – odnotowaliśmy kolejny rekord!

Kiedy sceptycy straszyli, że w 2019 r. będzie słabo, namawialiśmy OPP – róbcie swoje. Od waszej aktywności zależy czy podatnicy będą zaglądać do deklaracji i pamiętać o 1%. 

Tak naprawdę organizacji pożytku nie trzeba przekonywać do prowadzenia kampanii procentowych. Pewnie właśnie je planują. Warto wiec w tym okresie zebrać i przypomnieć informacje o specjalnych obowiązkach związanych z promocją 1%. Obowiązki te opisane są w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Organizacja pożytku publicznego zbiera 1%. Aby zachęcić podatników do przekazania środków akurat na nią, produkuje materiały promocyjne (zamawia ogłoszenie w prasie, wykupuje reklamę w internecie, drukuje ulotki itp.). Działania te oznaczają wydatki. OPP może je pokryć z różnych źródeł – np. ze składek (jeśli to stowarzyszenie) lub z projektu (jeśli pisząc projekt przewidziała takie wydatki). W tych przypadkach obowiązek z art. 27c. ust. 1 ustawy (cytowanego poniżej) organizacji pożytku nie dotyczy.

Jeśli jednak do sfinansowania opisanej tu promocji (w całości lub w części) organizacja wykorzysta środki, które otrzymała (co oczywiste – w latach poprzednich) w ramach 1 procenta, to musi o tym poinformować. Informacja musi znaleźć się na wydrukowanej ulotce, być elementem ogłoszenia w gazecie, wyświetlić się w telewizyjnym spocie.

Zapis z ustawy o pożytku to nie wszystko. Żeby prawidłowo zastosować art. 27c, trzeba też wdrożyć szczegółowe zalecenia z rozporządzenia.

Organizacja pożytku publicznego, która przygotowuje kampanię jednoprocentową na zbliżający się okres rozliczeniowy musi stosować się do wymogów zawartych w rozporządzeniu Przewodniczącego Komitetu do Spraw Pożytku Publicznego w sprawie zamieszczenia informacji przez organizację pożytku publicznego z zakresu 1% podatku dochodowego od osób fizycznych. 

Rozporządzenie zezwala stosować na materiałach promocyjnych dwie formułki:

1. Materiał promocyjny został sfinansowany/współfinansowany ze środków finansowych pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych.
2. Sfinansowano/współfinansowano z 1% podatku

Druga, krótsza formułka, dozwolona jest w sytuacji, kiedy materiał promocyjny ma rozmiary uniemożliwiające zastosowanie pierwszej formułki.

Rozporządzenie opisuje też m.in. miejsce w materiale promocyjnym, gdzie powinna się znaleźć treść komunikatu, procent powierzchni, którą ma zajmować, sposób, w jaki ma zostać odczytana informacja, wysokość liter itp.

Programy do PIT-ów były wykorzystywane przez organizacje pożytku do zbierania 1%. Nie zawsze do końca uczciwie (wobec podatnika). Organizacja bezpłatnie udostępniała program, który pozwalał na łatwe rozliczenie się z urzędem skarbowym. W programie tym "zaszyty" był jednak numer KRS jednej organizacji pożytku (oczywiście tej, która program rozpowszechniała) i niemożliwa była jego zmiana. 1% szedł do rozpowszechniającej program organizacji, a korzystająca z programu osoba nie zawsze nawet zdawała sobie sprawę, że tak się dzieje. Innym wariantem takiego sposobu zachęcania do przekazania alokacji były programy do rozliczeń, gdzie lista OPP do wyboru ograniczała się np. do dziesięciu.

Użycie takich programów, ani nawet umieszczanie w nich organizacji pożytku w opisany sposób nie zostało zakazane. Wprowadzono jednak obowiązek podjęcia działań, dzięki którym podatnik będzie świadomy, że korzystając z danego programu do PIT ma OGRANICZONY wybór organizacji pożytku, bądź też, że wybór ten jest SWOBODNY. 

Zgodnie z art. 27c. ust. 2 ustawy o działalności pożytku każdy program musi więc zawierać odpowiednią informację o możliwości swobodnego wyboru i przekazania 1% OPP albo o braku swobodnego wyboru i przekazania 1%. 

Obowiązek dotyczący programów komputerowych nakładany jest na wszystkich, którzy takie programy rozpowszechniają – niezależnie od tego, czy będzie to organizacja pozarządowa ze statusem pożytku zbierająca 1%, czy też inny podmiot (np. redakcja gazety).

Uzupełnienie przepisu ustawowego, podobnie jak w przypadku obowiązku informowania o finansowaniu kampanii, znajduje się w opisanym już rozporządzeniu. Trzeba do niego zajrzeć, żeby wiedzieć jakiego sformułowania użyć i jak umieścić je w programie (zobacz rozporządzenie).