Inne powstanie warszawskie. 6 sierpnia 1815, piątek. Po drugiej stronie Wisły
Aeroplan rosyjski nad Warszawą zrzuca bomby (wówczas niektórzy mawiali „buchadła”). Nie ustawał ostrzał z prawego brzegu.
W cyklu „Inne powstanie warszawskie” wracamy pamięcią do sierpnia z 1915 roku, choć w naszej opowieści cofamy się też do sierpnia 1914, bo wtedy, w momencie wybuchu I wojny światowej, rozpoczęto wiele prac społecznych – zaczęto działania, które umożliwiły to, co wydarzyło się w Warszawie w roku 1915. Czas, gdy społecznicy wzięli władzę w swoje ręce.
„Dziennik” prowadzimy, opierając się głównie na doniesieniach prasowych, i oczywiście po swojemu je komentując.
Zapraszamy do wspólnego śledzenia wydarzeń z sierpnia 1915.
W Kurjerze Warszawskim czytamy manifest mieszkańców Warszawy:
„Karny obywatel. Te dwa wyrazy powinny skojarzyć się teraz nierozerwalnie w naszem poczuciu wewnętrznem.
Wydarzenia dziejowe, których jesteśmy świadkami, chwila przełomu historycznego, przez który przeszła Warszawa pamiętnej nocy z 4 na 5 sierpnia, wymagają od nas, jako mieszkańców stolicy Polski, tak tragicznie wplecionej w koło wojny obecnej, szczególnej powagi i umiejętności sterowania samymi sobą, W takiej chwili busolą naszych czynów powinien być wyłącznie duch obywatelski, przenikający wszystkich w jednakowym stopniu i czyniący z nas społeczeństwo karne, świadome każdego swojego kroku i tej odpowiedzialności, jaka za taki krok obciąża wobec historji każdego z nas i jednocześnie całą pospólną zbiorowość naszą.(…)”.
Warto wiedzieć:
Praski Komitet Obywatelski
Równo rok wcześniej, 6 sierpnia 1914 roku obywatele Pragi wybrali ze swego grona 10-osobowy Komitet Obywatelski. Oficjalnie dlatego, że dostarczana z lewego brzegu „pomoc doraźna, nie mogła działać dość szybko i skutecznie”. Jednak chodziło raczej o konieczność „zajęcia się sprawą zapewnienia Pradze światła, wody i milicyi (pojęcie milicji i straży stosowano wówczas zamiennie – przyp. PF) na wypadek ewakuacyi i zniesienia mostów“.
Teraz okazało się, jak prorocze były to przewidywania, bo Praga przez kilka dni pozostała odcięta od centrum. A przecież struktura praskiego Komitetu była ściśle powiązana z Komitetem Warszawy „do którego poszczególnych sekcyi zostali wydelegowani członkowie z Komitetu Pragi celem utrzymania ścisłej łączności i ujednostajnienia pracy. W sekcyi Ogólnej Komitetu Obywatelskiego miasta Warszawy wszedł z ramienia Komitetu Praskiego p. Tadeusz Józef Eytner“.
CDN...
Źródło: informacja własna ngo.pl
