Publicystyka - ngo.pl

W Polsce osoby niewidome i niedowidzące to prawie dwa miliony – uczniów, studentów, pracowników. Niestety tych ostatnich jest w naszym kraju bardzo mało. Tylko 17% niewidomych pracuje zawodowo, a 35% z nich nie pracowało nigdy.

W Szwecji 47% osób niewidomych i niedowidzących jest aktywnych zawodowo.

To o 30% więcej niż w naszym kraju. Na szczęście dzięki informatyzacji i rozwojowi systemów ułatwiających niewidomym pracę z komputerem pojawia się coraz więcej ofert dla tej grupy. Mogą oni pracować jako konsultanci telefoniczni i doradcy klienta, tłumacze, dziennikarze czy programiści, a także masażyści.

– Aktywność zawodowa jest dla mnie bardzo ważna. Dzięki temu, że pracuję jako masażysta mam możliwość uczestniczenia w życiu społecznym i jestem niezależny finansowo. Poza tym ta praca daje mi też radość pomagania osobom, które cierpią z powodu problemów zdrowotnych – mówi Robert Zarzecki, niewidomy masażysta z Centrum Medycznego Falck w Warszawie.

Niewidomi nie tylko pracują, ale też aktywnie uprawiają sport. W Igrzyskach Paraolimpijskich niewidomi walczą o medale w narciarstwie, biatlonie, judo, piłce nożnej i dyscyplinach lekkoatletycznych.

Grają też w tenisa ziemnego. Idea Blind Tennis zrodziła się w Japonii, gdzie w 1990 roku odbyły się pierwsze zawody w tej dyscyplinie. Gra możliwa jest dzięki stworzeniu specjalnej, dźwiękowej piłki – niewidomy może ustalić jej położenie i wykonać odpowiednie zagranie.

W Polsce ideę Blind Tennis rozpowszechnia powołana przez Falck Medycyna, Fundacja Zawsze Blisko. Organizuje ona regularne treningi dla osób niewidomych, kursy na trenerów Blind Tennis oraz, po raz pierwszy w tym roku, Warszawski Turniej Tenisa Ziemnego dla Niewidomych i Niedowidzących. Regularne treningi podopiecznych Fundacji odbywają się w Warszawie w ramach projektu „Rehabilitacji osób niewidomych i niedowidzących poprzez zajęcia z tenisa ziemnego”.