Publicystyka - ngo.pl

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę jest największą w Polsce organizacją pozarządową zajmującą się ochroną dzieci przed przemocą i wykorzystaniem seksualnym. Fundacja prowadzi m.in. sieć centrów pomocy oraz telefon zaufania dla dzieci i młodzieży. Poprzez działania edukacyjne i kampanie społeczne promuje dobre rodzicielstwo. I takie właśnie zadanie ma mural, uroczyście odsłonięty 4 czerwca 2022 roku.

„Każdego dnia, przemierzając miasto, wielu rodziców, opiekunów, dziadków i nauczycieli będzie spoglądało na ten mural. Mamy wielką nadzieję, że jego przekaz zatrzyma ich na chwilę i będzie ziarnem refleksji na temat roli, jaką odgrywają w kształtowaniu dziś małego, a jutro dorosłego człowieka. Ta rola jest olbrzymia. To dzięki bliskości i uwadze dorosłych, dziecko czuje, że jest ważne. A to poczucie znaczenia i siły zostanie z nim na całe życie” – mówi dr Monika Sajkowska, prezeska Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.

Autorem i projektantem muralu jest Wojciech Brewka – malarz kolorysta, artysta street artu, twórca wielkopowierzchniowych, społecznie zaangażowanych murali, współwłaściciel galerii officyna art & design. W projekcie dla Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę wykorzystał charakterystyczne dla swojej twórczości wizerunki zwierząt.

„Widniejące na muralu zwierzęta symbolizują rodziców. Niedźwiedzica to matka. Wybrałem ją, bo niedźwiedzie matki słyną ze swojej nadzwyczajnej troskliwości i wśród zwierząt są jednymi z najdłużej wychowujących swoje młode. Humbak to ojciec. Ten gigantyczny ssak jest z jednej strony uosobieniem siły, z drugiej zaś niezwykłej opiekuńczości – udokumentowane są bowiem incydenty chronienia przez humbaki innych zwierząt, np. fok i wielorybów, przed orkami, więc możemy zakładać, że swoje młode też chroni. Jednym słowem oba te gatunki posiadają cechy pożądane z punktu widzenia dzieci – dają im poczucie bezpieczeństwa. Dzieci widoczne na muralu mają siłę, która pokazana jest w sposób symboliczny, jako siła fizyczna” – wyjaśnia artysta.

Mural namalowany został pro bono, przy wsparciu Magdaleny Galek i artystki działającej pod pseudonimem Anika 313. W wyborze lokalizacji pomógł Urząd Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy oraz dyrekcja szkoły.