Wolontariat pracowniczy: siła dorosłych, której dziś potrzebuje świat, młodzi i lokalne wspólnoty
Międzynarodowy Rok Wolontariatu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju, który rozpocznie się w 2026 roku, przypomina nam o czymś zasadniczym: przyszłość wspólnot, organizacji i lokalnych społeczności nie zbuduje się sama. Wyzwania społeczne, gospodarcze, konflikty i polaryzacja wymagają dziś od dorosłych zupełnie nowej jakości obecności – nie deklaracji, ale działania. Takiego, które młode pokolenie zobaczy w praktyce i które stanie się dla nich odpowiedzią na często zadawane pytanie: „Gdzie są dorośli? Co się z nimi stało?”.
Właśnie tutaj wolontariat pracowniczy odgrywa rolę, którą trudno przecenić. To przestrzeń, w której aktywni zawodowo dorośli – zmęczeni pracą, obowiązkami i presją codzienności – mają szansę na odzyskanie mocy, sensu, relacji i wpływu. To szansa, gdzie możemy łączyć zasoby pracodawców i pracowników z potrzebami szkół, NGO, instytucji lokalnych i małych wspólnot. Szczególnie w sektorze pozarządowym takie kompetencje i zaplecze są bezcenne.
Nie chcemy jednak przeceniać narracji o „systematyczności ponad akcyjnością”, chociaż ćwiczymy to nie od dziś. A jednak realia pracy dorosłych są inne niż choćby dekadę temu: tempo, obciążenia i ograniczone zasoby czasu sprawiają, że wolontariat projektowy, akcyjny, krótszy – jest często jedyną realną formą zaangażowania. I jest potrzebny. To, co ważne, to nie rodzaj formy, ale kierunek zmiany: stopniowe przechodzenie od epizodycznego działania do stylu życia, w którym wolontariat staje się naturalną częścią dorosłości. Nie obowiązkiem, ale przestrzenią mocy, ulgi, sensu, bycia razem.
Wolontariat pracowniczy – obok młodzieżowego i senioralnego – wnosi do wspólnoty coś bardzo rzadkiego: widzialną obecność dorosłych, którzy nie uciekają od odpowiedzialności, ale współtworzą dobro wspólne.
Młodzi dostają dzięki temu wzór dorosłości, który nie opiera się na perfekcjonizmie, rywalizacji i presji, ale na relacji, empatii, sprawczości i współdziałaniu. To odbudowuje zaufanie między pokoleniami.
Z perspektywy organizacji wolontariat pracowniczy to realna, nieoceniona siła: dostęp do wyjątkowych rąk do bardzo różnorodnej pracy, do specjalistów, zespołów projektowych, technologii, zaplecza organizacyjnego i know-how, które mogą odmienić tempo działania organizacji, jak również do środków finansowych. To budowanie odporności i kapitału społecznego zarówno przez pracę rąk, ale przez kompetencje i współodpowiedzialność.
Na co warto zwrócić uwagę w praktyce
👉 różnorodność form zaangażowania – projekty, akcje, konsultacje, mentoring, działania operacyjne; nie każda forma musi być stała, by była wartościowa;
👉 partnerstwo międzysektorowe – bardziej „razem z”, niż „dla”; organizacja jako przewodnik, firma jako partner, pracownicy jako współtwórcy;
👉 przestrzeń dla młodych i seniorów – wolontariat pracowniczy łączy pokolenia wtedy, gdy każde z nich dostaje głos i wpływ;
👉 styl życia z wolontariatem – małe przejścia, powtarzalne doświadczenia, mikroaktywności i projekty, które budują nawyk współodpowiedzialności.
Dzień Wolontariusza 5 grudnia to czas, by podziękować wszystkim, którzy tworzą kulturę zaangażowania: wolontariuszom pracowniczym, liderom HR i ESG, zespołom firm, organizacjom pozarządowym, instytucjom publicznym i wszystkim dorosłym odkrywającym moc bycia razem. Dziękujemy tym, którzy widzą wartość współodpowiedzialności, proaktywności i świadomego budowania wspólnoty w świecie pełnym pośpiechu i napięć. To dzięki Wam naprawdę #RobimyLepszyŚwiat.
W 2026 roku w Fundacji Instytut Wolontariatu Pracowniczego poprowadzimy cykl rozmów, warsztatów i debat międzypokoleniowych oraz międzysektorowych. Chcemy wzmacniać kulturę współpracy – od szkoły, przez środowisko pracy, po sąsiedztwa i lokalne społeczności. Wierzymy, że przyszłość z ludzką twarzą powstaje wtedy, gdy dorosły doświadczy wspólnoty w działaniu i relacji.
Zapraszamy do wolontariatu naszej fundacji – uwalniajcie talenty i współtwórzcie z nami ten patent na wspólnoty. Z wdzięcznością dziękujemy wszystkim Wolontariuszkom i Wolontariuszom, którym zawdzięczamy tak wiele. ❤️
Izabela Dyakowska – ekspertka społecznego zaangażowania pracodawców i współpracy międzysektorowej. Od 25 lat lat rozwija wolontariat pracowniczy w Polsce, łącząc biznes, organizacje społeczne i instytucje publiczne. Współtwórczyni programów wolontariatu w firmach, szkołach, szpitalach, uczelniach, instytucjach kultury i ośrodkach pomocy społecznej oraz inicjatyw wspierających osoby wykluczone społecznie i zawodowo. Obecna na prestiżowych listach branżowych, m.in. Ludzie III sektora ngo.pl, ekspertki.org i 50 Kobiet Polskiego CSR. Wykładowczyni akademicka, moderatorka debat i wydarzeń, autorka narzędzi, programów i publikacji dotyczących wolontariatu, CSR, współpracy międzysektorowej i międzypokoleniowej, kapitału społecznego oraz nowej filozofii pracy opartej na wartościach i współdziałaniu. Prezeska Fundacji Instytut Wolontariatu Pracowniczego i Fundacji Kapitalni Społecznie. Przedstawicielka Mazowieckiej Rady Działalności Pożytku Publicznego i ekspertka w Grupie ds. Wolontariatu i Aktywizmu przy Ministrze ds. Społeczeństwa Obywatelskiego. Certyfikowana trenerka NGO i biznesu.
Źródło: Fundacja Instytut Wolontariatu Pracowniczego