Publicystyka - ngo.pl

Wyniki badań zawarto w raporcie „Sytuacja społeczna osób w wieku 65+”. Badania dostarczyły sporo wiedzy o tym, z czym muszą się na co dzień zmagać osoby starsze. Najczęściej mają one problem ze zdrowiem (55%), utratą bliskich (46%), zakończeniem życia zawodowego (28%), samotnością i izolacją (17%), brakiem pieniędzy (14%), utratą samodzielności (13%), nudą (13%), brakiem poczucia bezpieczeństwa (12%) i poczuciem bycia niepotrzebnym (10%).

Nasze społeczeństwo coraz szybciej się starzeje, więc wszystkie wymienione problemy już stanowią duże wyzwanie, zarówno dla władz miasta, jak i dla organizacji pozarządowych.

Co zatem stolica oferuje swoim najstarszym mieszkańcom? Czy dba o nich? Czy zapewnia im możliwość korzystania z podstawowych praw? Czy oferuje im możliwość prowadzenia aktywnego życia? Okazuje się, że sytuacja wygląda całkiem nieźle.

Przykładem tego, stworzony kilka lat temu, Program Warszawa Przyjazna Seniorom. Początkowo nie miał on zapisów dotyczących finansowania działań, więc istniało ryzyko, że dokument trafi do szuflady. Pieniądze jednak się znalazły, jest ich coraz więcej, a sam Program co roku jest ewaluowany, a potem oceniany przez Radę Warszawy.

Warszawa Przyjazna Seniorom sprawia, że w stolicy realizuje się dużo projektów skierowanych bezpośrednio do osób starszych albo takich, z których mogą oni w dużym stopniu korzystać.

W planach jest powstanie kolejnego podobnego miejsca, tym razem dedykowanego uczestnikom Powstania Warszawskiego, grupie potrzebującej specjalnego wsparcia i zasługującej na szczególny szacunek.

– Warto docenić zaangażowanie Miasta w pomoc kombatantom. W tym obszarze jest jednak sporo do zrobienia, bo to sędziwe osoby, które wymagają bardzo dużego wsparcia. Cudownie, że stworzy im się miejsce na spotkania, ale należy pamiętać, że wielu z nich trzeba będzie tam przywieźć, bo sami nie dadzą rady dotrzeć – zwraca uwagę Joanna Mielczarek.

W stolicy działa telefon zaufania, prowadzony przez Stowarzyszenie mali bracia Ubogich, pod który osoby odczuwające samotność, potrzebujące wsparcia psychologicznego mogą zadzwonić, by taką pomoc uzyskać.

Warszawa ma 28 punktów Cyfrowego Wsparcia Seniora. Każda osoba powyżej 60. roku życia może tutaj zapoznać się z nowymi technologiami, nauczyć obsługi komputera, smartfona, aparatu cyfrowego.

Są również Uniwersytety Trzeciego Wieku, oferujące najróżniejsze zajęcia dla seniorów, którzy chcą się rozwijać i poszerzać swoją wiedzę. Jak przyznaje Zofia Niczke z Fundacji Emeryt, przedstawicielka Branżowej Komisji Dialogu Społecznego ds. UTW, Uniwersytety mają obecnie lepsze warunki do działania niż w latach ubiegłych.

– Wprowadzono trzyletnie umowy, które dają większy komfort, możliwość zaplanowania działalności, a jednocześnie jest mniej biurokracji – mówi Zofia Niczke. – Współpraca z urzędami, czy to dzielnicy czy miasta, jest partnerska. Zawsze można zadzwonić, zapytać. W ostatnich latach nigdy nie zdarzyło się, by ktoś mnie zbył, zawsze dostawałam wyczerpującą odpowiedź – dodaje.

Jak wiele Warszawa ma do zaoferowania swoim starszym mieszkańcom można się przekonać podczas, odbywającego się już cyklicznie pod koniec września, Warszawskiego Tygodnia Seniora.

– Impreza ta niesamowicie się rozrasta. Kiedyś to było kilka instytucji i NGO, które udostępniały swoje progi dla osób starszych, obecnie aż trudno zliczyć, jak wiele miejsc jest zaangażowanych w to wydarzenie – cieszy się Joanna Mielczarek. – Sami seniorzy przyznają, że dostrzegają w mieście zmianę w podejściu do ich spraw.

Mimo tak pozytywnych ocen, jest nadal wiele działań, które stanowią wyzwanie.

Jednym z nich jest np. Program Asystent Osoby Niepełnosprawnej, z którego – chociaż adresowany jest on przede wszystkim do osób z niepełnosprawnościami – w dużym stopniu korzystają także seniorzy. Jednak zapotrzebowanie na świadczone w nim usługi (np. dojazdy w wybrane miejsca: do pracy lub na rehabilitację; pomoc w załatwianiu spraw urzędowych, zakupów, wizyt lekarskich, czy podczas „wypraw” do muzeum, teatru czy na spacer) jest tak duże, że niektóre osoby nawet nie próbują się starać o taką pomoc. Aby zwiększyć skalę działania Programu, potrzebne by były dodatkowe, spore pieniądze.

W 2017 r. w stolicy powstało Centrum Usług Społecznych „Społeczna Warszawa”, do którego zadań należy m.in. organizowanie i koordynowanie świadczenia usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych; inicjowanie i organizowanie usług na rzecz osób starszych i niepełnosprawnych, których celem będzie utrzymanie lub poprawa ich samodzielnego funkcjonowania oraz zapewnienie im kontaktu z otoczeniem; organizowanie różnorodnych form wsparcia dla rodzin i opiekunów sprawujących opiekę nad osobami starszym i niepełnosprawnymi.

Jednym z efektów działania CUS są wypracowane przez pracowników stołecznych ośrodków pomocy społecznej i przyjęte Zarządzeniem Prezydenta w październiku 2017 r. standardy usług opiekuńczych w Warszawie. Standardy te mają służyć zapewnieniu odpowiedniej jakości usług opiekuńczych, ujednoliceniu sposobu ich realizacji oraz zapewnić jednolite zasady dostępu do tych świadczeń dla mieszkańców stolicy. Dokument zawiera m.in. katalog usług opiekuńczych i specjalistycznych oraz ich zakres i czynności, a także wymogi dla wykonawców i kodeks etyczny opiekunek i opiekunów. Określa także wybrane procedury organizacyjne i administracyjne, związane ze świadczeniem tych usług oraz zasady współpracy OPS i CUS.

Joanna Mielczarek cieszy, że udało się wypracować takie standardy. Podkreśla jednak, że teraz należy zadbać o ich rzeczywiste wprowadzanie. A to zajmie jeszcze trochę czasu.

Dowiedz się, co wydarzyło się w III sektorze. Śledź wydarzenia ważne dla NGO, przeczytaj wiadomości dla organizacji pozarządowych. Odwiedź serwis wiadomosci.ngo.pl.