Publicystyka - ngo.pl

Do Warszawy przyjechał ponad dwadzieścia lat temu, by studiować. Szybko jednak tak pokochał stolicę, że zaczął traktować ją jak swój drugi dom, z którym związał swoją aktywność zawodową.

– Po przyjeździe do Warszawy uderzyło mnie, że jej mieszkańcy nie znają miejsc takich, jak „Pekin”, czyli Pałac Kultury i Nauki, nie znają zaułków Starówki. Zachłysnąłem się tym miastem, poznawałem, bawiłem się nim. Zdecydowałem, że zacznę w nim działać – wspomina Radosław Potrac.

Jego zawodowe CV mogłoby wpędzić w zakłopotanie niejedną osobę. Radosław Potrac jest pedagogiem specjalnym – nauczycielem historii i wychowania do życia w rodzinie, pracuje z osobami z niepełnosprawnościami. Ważne są dla niego edukacja, terapia, dogoterapia, pomoc drugiej osobie. Jest też przewodnikiem miejskim, instruktorem turystyki kwalifikowanej, archeologiem podwodnym. Jakby tego było mało: działa w trzech organizacjach pozarządowych, z których jedną nazywa swoim „dzieckiem”.

Pierwsza to Szkolny Klub Turystyczno-Krajoznawczy PTTK „Dreptaki”. Zaczęło się 15 lat temu od działań na Pradze. To autorski pomysł Radosława Potraca na łączenie edukacji szkolnej z tym, jak powinna wyglądać nauka, czyli z wyjściem do człowieka, spotkaniem z naturą i pięknem znajdującym się wokół nas. Zaczęło się skromnie, 15 lat temu, od akcji na warszawskiej Pradze, to była edukacja varsavianistyczna. Z czasem Klub brał udział w znacznie większych projektach, na przykład obchodach 150-lecia Powstania Styczniowego, Roku Korczakowskim, obchodach 100-lecia Odzyskania Niepodległości.

– To chyba największy sukces, że z małej grupki przyjaciół, która organizowała sobie rajdy, wycieczki, zabawy powstał duży klub, na którego wydarzenia, dostępne dla wszystkich nieodpłatnie, przyjeżdża często 50-100 osób, nie tylko z Warszawy. Zdobyliśmy zaufanie dyrektorów muzeów, do których mamy darmowy wstęp, a dopiero co odebraliśmy honorową odznakę Ministerstwa Sportu i Turystyki za Zasługi dla Turystyki – cieszy się Radosław Potrac.

Radosław Potrac udziela się także w Stowarzyszeniu Gwara Warszawska (którego jest prezesem od 2018 r.) oraz w Towarzystwie Przyjaciół Warszawy. Wspiera tam tworzenie różnorakich publikacji oraz pomaga w koordynacji bardzo dużego projektu, „Varsavianistyczna szkoła”, w którym udział brało i bierze wiele warszawskich szkół i przedszkoli.  Jego działalność jest doceniana przez współpracujące z nim osoby.

– Radek nie urodził się w Warszawie, ale zupełnie w niczym to nie przeszkadza, bo kocha to miasto całym sercem. Jest bardzo uśmiechnięty, pozytywny, potrafi zbierać wokół siebie ludzi. Ma też świetne podejście do dzieci. Potrafi je zainteresować przeróżnymi rzeczami, nie tylko warszawskim folklorem, ale też archeologią, historią, trudnymi tematami. Myślę, że każdy, kto spotkał Radka na swojej drodze musiał go polubić – mówi Martyna Goździuk z Gwary Warszawskiej. 

– Radosław to człowiek, który bardzo profesjonalnie podchodzi do swoich obowiązków, zawsze też oferuje pomoc i podchodzi do drugiego człowieka z uśmiechem. Jest według mnie wielkim przyjacielem dzieci, dla których bardzo dużo robi – wtóruje jej Agnieszka Siekan z „Dreptaków”.

Jak udaje mu się łączyć bardzo intensywne życie zawodowe, pozarządowe i rodzinne, by znaleźć jeszcze czas na niezbędny sen? Jak sam mówi, wszystko, co robi jest częścią jego życia, do czego rodzina się już przyzwyczaiła. Często zresztą wciąga członków rodziny w najróżniejsze działania.

– U mnie nie ma podziału na życie, pracę, rodzinę. Wszystko łączy się ze sobą i jest to jak najbardziej świadomy wybór. Oczywiście sprawia to na przykład, że dopiero w tym roku, po raz pierwszy od trzydziestu lat, pojechaliśmy na normalne wakacje, które w żaden sposób nie były związane z pracą. Nie narzekam jednak. Wciąż mam siłę, by robić to, co robię i przy okazji świetnie się bawić – mówi Radosław Potrac.

Podejmując kolejne aktywności Radosław Potrac ma przede wszystkim na względzie to, by Warszawa i wszystko, co z nią związane – w sferze tradycji, kultury, dziedzictwa – zostało zachowane dla przyszłych pokoleń. Łączy w swojej działalności wiele różnych dziedzin: od historii i archeologii przez turystykę, aż po ekologię. Ważne dla niego jest także dobro mieszkańców Warszawy oraz samego miasta. Chodzi mu o to, by utrwalić kulturę i historię stolicy oraz by jej mieszkańcy mieli możliwość ciekawie spędzać czas – rodzinnie, w sposób bezpieczny.

– Gwara Warszawska i pozostałe organizacje, w których działam nie są w stanie zmienić świata – przynajmniej w sensie globalnym. Mogą jednak wpłynąć na stan wiedzy, edukację, rozrywkę na terenie dzielnic, w których odbywają się nasze wydarzenia i akcje. Pracujemy lokalnie, by zachęcić ludzi do działania oraz inspirować – tłumaczy.

Przyznaje, że zależy mu na tym, by działania tych trzech NGO były dostosowane do dzisiejszych realiów i odpowiadały na rzeczywiste potrzeby ludzi. Każda z organizacji może wnieść coś, co sprawi, że Warszawa nie będzie postrzegana wyłącznie jako miejsce, do którego się przyjeżdża pracować, a potem wraca do siebie, ale jako miejsce w którym każdy może poczuć się u siebie – i coś od siebie dać innym.

– Są trzy określenia: słoik, warszawiak leguralny i warszawiak flancowany. Leguralny to ten, co się tutaj urodził. Flancowany - to ja - to ten, co przyjeżdża do stolicy, zaczyna żyć jej życiem i z czasem oddaje Warszawie swoje serce i duszę. Zależy mi na tym, by moja praca w III sektorze pozwoliła ludziom związać się z Warszawą, by mogli wnieść do niej coś swojego, nowego – mówi Radosław Potrac.

Ten plan udaje się wprowadzać w życie także dlatego, że organizacje, w których działa są coraz bardziej rozpoznawalne, tworzą markę. Znalazły swoje miejsce wśród warszawiaków, którzy chętnie poznają miasto, jednocześnie ucząc się i bawiąc. Poprzez ich działalność Radosław Potrac pokazuje, że Warszawa nie jest nudna, ma wiele do zaoferowania i może być sprzymierzeńcem w realizacji wielu pomysłów. To pewnie jeden z wielu powodów, dla których został w 2019 r. uhonorowany Nagrodą m.st. Warszawy.

– To dla mnie ogromne wyróżnienie, podsumowanie ponad dwudziestu lat w Warszawie. Cieszę się, że ktoś zauważył moje zaangażowanie i to, co robię z innymi dla mieszkających tu ludzi. Nagrodę otrzymało wiele znakomitości: Ernest Bryll, Loda Halama, Gustaw Holoubek, ks. Jan Twardowski. Pojawienie się obok tak zacnego grona to wielki zaszczyt, ale i zobowiązanie na przyszłość. Tym więcej daje mi to siły na dalsze działania – cieszy się Radosław Potrac.

Radosław Potrac – ur. 1976 r., pedagog specjalny – terapeuta, archeolog podwodny, historyk. Prezes SKKT PTTK DREPTAKI oraz Stowarzyszenia Gwara Warszawska. Sekretarz Oddziału Stołecznego PTTK im. Aleksandra Janowskiego w Warszawie. Przodownik Turystyki Pieszej, Instruktor Krajoznawstwa Regionu. Przewodnik miejski. Autor rodzinnych tras turystycznych związanych z wydarzeniami historycznymi regionu. 

Redaktor wielu artykułów historycznych i poświęconych turystyce osób z niepełnosprawnością – oraz publikacji w WIW – "Dzieci w Powstaniu Warszawskim", "Tacy mali, tacy wielcy" i wielu innych. 

Animator aktywności lokalnych związanych z Pragą Północ i historią regionu. 

Redaktor naczelny Śrubowkręta – miesięcznika dzieci i młodzieży na Pradze Pn. 

Instruktor ZHP w stopniu podharcmistrza – autor wielu cykli sprawnościowych, publikacji w Zuchowych Wieściach i Poradnikach Drużynowych. 

Varsavianista, członek Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, odznaczony Odznaką Pamiątkową Krystyny Krahelskiej. 

Wyróżniony w konkursie MEN i ZNP Nauczyciel Roku 2016, odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Medalem Za Zasługi dla Turystyki, wyróżniony tytułem Nauczyciel Kraju Ojczystego, a także Medalem Pro Masovia i Nagrodą Rady Miasta st. Warszawy.