Publicystyka - ngo.pl

Człowiek Roku 2010 to osoba, która w sposób ponadprzeciętny zasłużyła się w roku 2010 dla ochrony środowiska, nie bacząc na trud prac podjętych dla dobra wspólnego. Konkurs służy popularyzacji osób i działań szczególnie ważnych dla środowiska przyrodniczego w Polsce oraz prezentacji autorytetów w tej dziedzinie.

Zamiast pisania peanów na temat laureata opowiem krótką historyjkę z nim związaną.

Kto to jeszcze pamięta? Ruch WiP (dla niewtajemniczonych, Wolność i Pokój to organizacja pacyfistyczno-ekologiczna, która na fali polskiej rewolucji skupiła anarchistów, pacyfistów, ekologów, filozofów i różnej maści „wariatów”). Wipowcy walczyli bez przemocy o skazanych za odmowę służby wojskowej. Pod koniec komuny sporo chłopaków po kilka lat siedziało w więzieniach za niechęć do wojska. Trzeba było im pomagać. Nasz laureat też swoje za nich odsiedział. Wipowcy walczyli również z niszczeniem środowiska, np. z hutą Siechnica, która zatruwała tereny wodonośne dla Wrocławia, z budową atomówki pod Żarnowcem czy składowaniem odpadów radioaktywnych w Międzyrzeckim Rejonie Umocnionym. Na patelni były też liczne zakłady chemiczne, huty i kopalnie, które w latach osiemdziesiątych siały spustoszenie ekologiczne w całej Polsce.

Rzecz wydarzyła się we Wrocławiu, chyba rok 1988. Kolejni chłopcy zostali zamknięci w pace za odmowę służby wojskowej. Generalnie ludzie nic o tym nie wiedzieli, więc celem naszych działań było nagłaśnianie problemu polskich więźniów sumienia. Na ówczesne czasy jedną z metod, skuteczną i nie aż tak dotkliwą dla nas, było chodzenie z "kanapkami" - karton z przodu, karton z tyłu i wypisane hasła lub informacje: imię i nazwisko więzionej osoby, to wszystko. Po dłuższym publicznym paradowaniu, co właśnie uczyniliśmy w pawilonie handlowym Astra we Wrocławiu, pojawili się smutni panowie. Trochę nas poganiali, ale cel był taki, aby dać się złapać, zrobić dokumentację foto, wysłać informację do Radia Wolna Europa i news gotowy, o którym dowiedzą się z radioodbiorników miliony Polaków. Oczywiście konsekwencją, na ówczesne czasy, tych akcji było zawsze to samo – „dołek” do 48 godzin i kolegium.

Zatem smutni panowie nas w końcu dopadli, skuli, do suki i do aresztu. Na miejscu, zanim zabrali paski i sznurówki, krótka pogawędka z „oficerem” prowadzącym. Ów okazał się dosyć przewidujący – dzisiaj nazwalibyśmy go trendologiem. Przesłuchiwał nas tak niezbyt formalnie. Popatrzył się na Radosława Gawlika, zmarszczył brwi i po chwili zawahania powiedział - „ty to zostaniesz kiedyś ministrem środowiska”, zerknął też na mnie mówiąc - „a ty pokierujesz resortem spraw wewnętrznych”. W sumie sprawdziło się w 50%, Radek Gawlik został Wiceministrem Środowiska w rządzie Jerzego Buzka, a w tym roku z okazji Dnia Ziemi jest laureatem konkursu na Człowieka Roku Polskiej Ekologii! Radku, gratuluję!!!

PS. Ja zdecydowanie do resortu spraw wewnętrznych się nie wybieram. Pozostanę w branży eko. Swoją drogą, sporo chłopaków z Wipu po przewrocie 1989 roku znalazło pracę w białym wywiadzie.

Na zdjęciu "siting" - protest we Wrocławiu na ul. Świdnickiej przeciwko planom budowy atomówki w Żarnowcu (rok 1989).