Publicystyka - ngo.pl

KE oceniła, co sprzyja konkurencyjności tych regionów, a co ją ogranicza, i dlaczego nie osiągnęły one jeszcze oczekiwanego dla całej UE poziomu wzrostu i dochodu. Co ważniejsze jednak, w sprawozdaniu określono potrzeby inwestycyjne regionów, zwłaszcza pod względem kapitału ludzkiego, innowacji, jakości instytucji, większej dostępności oraz narzędzi istniejących w ramach unijnej polityki spójności, która mogłaby je wspierać w staraniach o lepszą przyszłość.

Komisarz ds. polityki regionalnej Corina Crețu powiedziała: - Polityka spójności ma odpowiedź na każdą przeszkodę dla rozwoju. Odpowiednio dopasowane strategie rozwoju w połączeniu ze sprzyjającymi warunkami dla inwestycji mogą sprawić, że regiony te staną się atrakcyjnym miejscem do mieszkania, pracy i prowadzenia działalności gospodarczej. Do tego właśnie dążymy: pomagamy regionom określić swoje potrzeby i swoje atuty względem innych regionów oraz zapewniamy im narzędzia do skuteczniejszego działania.

W wyniku uważnego zbadania 47 regionów w ośmiu państwach członkowskich podzielono je na „regiony o niskim wzroście”, gdzie PKB na mieszkańca wynosi 90 proc. unijnej średniej, ale odnotowuje się trwały brak wzrostu, oraz na „regiony o niskim dochodzie”, gdzie PKB na mieszkańca rośnie, ale wciąż nie przekracza 50 proc. unijnej średniej. Regiony te zamieszkują 83 mln osób, czyli jedna szósta wszystkich mieszkańców UE. Jedna ich grupa znajduje się głównie na południu Europy, a druga – na wschodzie.

Strategie inteligentnej specjalizacji mogą pomóc w zwiększeniu zdolności innowacyjnych regionów, które osiągają słabe wyniki w Indeksie konkurencyjności regionalnej i w których brakuje efektywnej interakcji między środowiskiem akademickim a lokalnymi przedsiębiorstwami.

Należy zachęcać regiony do inwestycji w kapitał ludzki i poprawę kwalifikacji siły roboczej za pomocą szkolenia zawodowego i uczenia się przez całe życie – oba te cele mogą być wspierane z funduszy polityki spójności. W ten sposób można uniknąć dezaktualizacji umiejętności i ich niedopasowania do potrzeb rynku pracy.

Zwiększenie atrakcyjności regionu dla młodych talentów i przedsiębiorstw oznacza też lepsze połączenie miast danego regionu, podobnie jak ich przedmieść i obszarów wiejskich. W ten sposób cały region odniesie korzyści z oddziaływania głównych ośrodków gospodarczych. Wiele regionów o niskim dochodzie boryka się z niedostatkami infrastrukturalnymi. Z tego względu należy traktować priorytetowo inwestycje w główne sieci transportowe.

Sprawozdanie zawiera informacje świadczące o tym, że polityka rozwoju może przynieść oczekiwane efekty tylko w otoczeniu, które sprzyja inwestycjom, i tylko jeśli jest ona realizowana przez stabilne organy administracyjne w sposób przejrzysty, odpowiedzialny i skuteczny.

Jest tak szczególnie w przypadku regionów o niskim wzroście, w których poprawa zdolności instytucjonalnych jest niewielka, które nie są w stanie w pełni wykorzystać działań z zakresu polityki spójności i które w efekcie rozwijają się wolniej i są bardziej podatne na skutki kryzysu gospodarczego.

Aby zwiększyć oddziaływanie funduszy unijnych, krajowych i regionalnych, należy wyeliminować utrudnienia horyzontalne i sektorowe. Warunki wstępne skutecznych inwestycji w ramach polityki spójności mogą stanowić istotną zachętę do usunięcia określonych w sprawozdaniu głównych utrudnień dla inwestycji.

Priorytetem powinno być uelastycznienie warunków prowadzenia działalności, ograniczenie biurokracji, czasu i kosztów związanych z zakładaniem nowych przedsiębiorstw i prowadzeniem MŚP, zwiększenie wydajności, przejrzystości i odpowiedzialności organów i usług administracji publicznej oraz modernizacja procedury zamówień publicznych poprzez jej cyfryzację.

W czerwcu 2015 r. Komisja uruchomiła inicjatywę mającą na celu przeanalizowanie czynników hamujących wzrost i inwestycje w europejskich regionach o niskim dochodzie lub niskim wzroście. Zgodnie z tą inicjatywą w opublikowanym dziś sprawozdaniu przeanalizowano potrzeby inwestycyjne, determinanty wzrostu gospodarczego, uwarunkowania makroekonomiczne i potrzeby w zakresie reform strukturalnych w tych regionach.

Inicjatywa ta, podobnie jak dzisiejsze sprawozdanie, stanowi część szerszych starań Komisji o zapewnienie regionom indywidualnej pomocy, tak aby mogły one poprawić sposób zarządzania funduszami polityki spójności i ich wykorzystywania (zob. MEMO 15/4654) oraz aby w większym stopniu wzięły na siebie odpowiedzialność, koordynację i określanie priorytetów w zakresie regionalnych strategii inwestycji i rozwoju.

• Konkurencyjność w regionach o niskim wzroście i niskim dochodzie – sprawozdanie w sprawie regionów słabiej rozwiniętych
• Pytania i odpowiedzi dotyczące sprawozdania