Czy aktywność jest cechą każdego człowieka? Tak uważam. Tyle że może przyjmować wartości zero-jedynkowe. Inaczej mówiąc, można być aktywnym, bądź też nie. Dotyczy to każdej osoby na świecie. Ale szczególnie tych, którzy na każdym kroku dostają od otoczenia informację – nie bądź aktywny. Chodzi o osoby niepełnosprawne.
Wyjść z domu
Bo jak tu być prawdziwie aktywnym, skoro nawet nie można wyjść z domu? Jak to, jaki problem? – zapytasz ze zdziwieniem. A może z obrazą. Lenie, nie chce im się. Na pewno? A jak mam wyjść z domu, na wózku, gdy w drzwiach jest próg, a nie mam możliwości fizycznych do przejechania go na siłę? A za drzwiami mam klatkę schodową. I stopnie w dół, prowadzące do wolności – na zewnątrz. Przecież na wózku ich nie pokonam. Nie z lenistwa. To po prostu dla mnie niemożliwe. Z perspektywy osoby niepełnosprawnej ruchowo, poruszającej się na wózku, to niewykonalne bez pomocy. I gdzie tu aktywność i samodzielność?
Zostaję w domu
Nie mogę wyjść z domu, a więc zostaje mi telefon i komputer, jako kontakt ze świtem. Największe możliwości daje komputer. Oczywiście z dostępem do internetu. To prawdziwa furtka na Świat, nie slogan. Teraz mogę wszystko, nie muszę wychodzić z domu. Jest tylko jeden problem. Mam niesprawne ręce. To znaczy u prawej ręki nawet ze dwa palce działają. Lewa jest bezwładna. Więc lewą nie obsłużę komputera. Prawą tak, tyle że wolniej. Nawet coś napiszę i narysuję. Nie jest tak źle, gorzej jakby obie były niesprawne. A jednak można.
Wszelkie metody dozwolone
Na przykładzie tej fikcyjnej osoby chciałem pokazać dwie rzeczywistości dotyczące osób niepełnosprawnych w ogóle. Z jednej strony niemożliwość. Bariery, które dla reszty nie wydają się żadnymi barierami – dla osoby ruchowo niepełnosprawnej mogą się stać nie do obejścia. Osoba niepełnosprawna natrafia na wielkie „NIE” otoczenia. Nie wyjdziesz, mówią. Z drugiej strony ułatwiająca życie technologia, którą ma pod ręką, może znacząco pomóc. Może być furtką do aktywności. Dla jednych komputer może stać się złym uzależnieniem, dla innych – pomocą w byciu aktywnym człowiekiem.
W pełni aktywny – w domu
Okazuje się, że aktywnym można być siedząc w domu. Aby być grafikiem komputerowym, zajmować się składem DTP lub programować – naprawdę nie trzeba chodzić. Można być świetnym artystą lub informatykiem na wózku. To gotowy i dobry zawód. Ale wcześniej trzeba się tego nauczyć. Rozwój osobisty jest więc podstawą. Nazywam to aktywizacją osobistą. Czy potrzeba interakcji z innym człowiekiem, by zostać dobrym grafikiem? Chociażby była to grupa dyskusyjna. A to już aktywność społeczna.
Drogą do aktywności zawodowej – jest więc najpierw ta osobista i społeczna. Nie odwrotnie – a tak to jest teraz robione. W dodatku, z braku innych możliwości, aktywność może odbywać się w obecnych czasach w domu – za pośrednictwem internetu. Właśnie tą drogą skontaktuj się z Fundacją Agere. Działaj, pomimo niepełnosprawności!
