Publicystyka - ngo.pl

Jestem niepełnosprawny. Niepełnosprawny w wyniku problemu neurologicznego, który ma wpływ na kwestie ruchowe - utrudnione przemieszczanie się. Okazuje się,  że jestem w gronie innych osób niepełnosprawnych, których to jest ok. 4,7 mln (dane ze spisu z 2011) lub więcej w samej Polsce. To sporo! Czy wiesz, że to ponad 12% wszystkich obywateli? — ponad 1/10 Polaków walczy z niepełnosprawnością! A czy to widać? Nie – bo większość siedzi w domach.

Na prawdę większość osób niepełnosprawnych siedzi w domu. Przed telewizorem lub komputerem. I niekoniecznie dlatego, że nie mogą z powodu swojej niepełnosprawności. Istnieje wiele przykładów tego, jak ograniczone możliwości mają takie osoby — a jak wiele mogą. Jedną z takich ikon całkowitej "niemożliwości" jest dla mnie Stephen Hawking. Niedawno zmarły wybitny fizyk, wykładowca, profesor — a jedyne, co mógł pod koniec życie, to siedzieć na wózku elektrycznym i dmuchać w rurkę, by nim sterować.

A co mówią liczby? Czy te osoby są aktywne, działają pomimo niepełnosprawności? Uwaga! Niemal 80% osób niepełnosprawnych jest określanych jako "bierni zawodowo". Nie ma danych mówiących o innego rodzaju aktywności lub jej braku. Jak wygląda aktywność osobista, taka jak rozwój umiejętności i pasji lub ich życie i współżycie w społeczeństwie, takie jak wspólne działania? Zapewne wygląda to równie kiepsko. Wniosek — Ci nielicznie niepełnosprawni, których widać na ulicy to zaledwie garstka. Większość siedzi w domach. Czy nie warto byłoby to zmienić?

Osoby niepełnosprawne mogą i powinny być aktywne, pomimo swojej niepełnosprawności. Przekonuję się zresztą, że niepełnosprawność — paradoksalnie — sprawia, że dana osoba może być w czymś lepsza. I nieważne, czy to pasja, hobby, wolontariat, podróże lub praca w biurze. Ważne, by coś konkretnego robić. Po to właśnie powołana jest Fundacja Aktywizacji Osób Niepełnosprawnych Agere.

Krystian Frahn, kontakt@agere.org.pl