Publicystyka - ngo.pl

APEL do Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski

Od 23 dni grupa 32 afgańskich uchodźców przebywa na terenie Usnarza Górnego przy granicy z Białorusią. Polskie władze odmawiają im pomocy humanitarnej, nie zapewniając dostępu do wody pitnej, jedzenia i lekarstw. Po trzech tygodniach spędzonych w fatalnych warunkach pogodowych wszyscy uchodźcy są przeziębieni; niektórzy cierpią na zaburzenia oddychania, mają wysoką gorączkę, wymioty, biegunki, krew w moczu, problemy z załatwianiem potrzeb fizjologicznych. Pomimo tych objawów Polska Straż Graniczna nie pozwala na udzielanie Afgańczykom pomocy medycznej. Obecni w Usnarzu wolontariusze i wolontariuszki kilkukrotnie wzywali karetkę, jednak służby zabraniają lekarzom dojść do miejsca, w którym przebywają chorzy. Brak reakcji na sytuację zagrożenia życia i zdrowia uchodźców oraz odmowa zapewnienia im pomocy humanitarnej to nie tylko pogwałcenie fundamentalnych praw człowieka i umów międzynarodowych, ale także działanie sprzeczne z wartościami chrześcijańskimi.

W odpowiedzi na poruszający apel Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek z dnia 22 sierpnia 2021 roku wielu wiernych zdecydowało się na różne sposoby wesprzeć uchodźców. Wielu katolików przybywa do Usnarza Górnego, gdzie podejmuje codzienne próby dostarczenia uchodźcom leków i żywności. Organizują oni zbiórki podstawowych produktów w całej Polsce, a także, w miarę możliwości, wspierają finansowo działania organizacji walczących o prawa uchodźców, o prawa człowieka. Dlatego też my, wolontariusze z Usnarza Górnego, oraz środowiska katolickie, chcemy podziękować za wspomniany apel i tym samym wkład w walkę o prawa człowieka.

Niestety, pomimo apelu Rady KEP, sytuacja uchodźców nie ulega zmianie. Polskie władze, mimo wiążących traktatów, umów oraz konwencji międzynarodowych, nie zdecydowały się na żaden krok, by zapewnić uchodźcom pomoc humanitarną na terytorium Polski. Zdajemy sobie sprawę z podkreślanego przez władze kontekstu politycznego i prawdopodobieństwa celowych działań reżimu Aleksandra Łukaszenki, rozumiemy też potrzebę ochrony granic Polski oraz Unii Europejskiej. Jednak w przebywających w Usnarzu uchodźcach widzimy przede wszystkim konkretnych ludzi oczekujących na pomoc. To są „bracia nasi najmniejsi” z Ewangelii św. Mateusza, którzy są głodni, a my nie dajemy im jeść; spragnieni, a my nie dajemy im pić; przybysze, których nie przyjmujemy; nadzy, których nie przyodziewamy; chorzy i więźniowie, których nie odwiedzamy.

Zwracamy się do Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski i każdego z Księży Biskupów osobno o podjęcie dalszych wysiłków w sprawie walki o prawa Afgańczyków przebywających w Usnarzu Górnym. Prosimy o wezwanie rządu polskiego do zapewnienia uchodźcom pomocy humanitarnej i schronienia w zgodzie z prawem międzynarodowym. Prosimy o fizyczną obecność Księży Biskupów w Usnarzu Górnym, aktywne przyczynienie się do ratowania życia i godności człowieka przetrzymywanych na granicy uchodźców i zapewnienie wsparcia duchowego obecnym tam wolontariuszom.

W obliczu planów władz RP dotyczących wprowadzenie stanu wyjątkowego w części województwa podlaskiego i lubelskiego, który uniemożliwi pracę wolontariuszy w niesieniu pomocy humanitarnej osobom uchodźczym, osobiste zaangażowanie Księży Biskupów, na wzór przypowieści o Miłosiernym Samarytaninie, staje się pilną koniecznością.

Wolontariusze i Wolontariuszki z Usnarza Górnego Zarząd Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie
Zarząd Fundacji Tekla
Zarząd Fundacji Wiara i Tęcza
Zarząd Stowarzyszenia im. Jerzego Turowicza
Redakcja Magazynu KONTAKT
Redakcja Kwartalnika WIĘŹ
Redakcja Miesięcznika ZNAK
Zespół Organizacyjny Kongresu Katoliczek i Katolików