Dotychczasowe zadania realizowane przez organizacje pozarządowe zajmujące się ochroną i promocją zdrowia są wystarczające, co nie oznacza, że ostateczne – rozmawiamy z Dariuszem Hajdukiewiczem, dyrektorem Biura Polityki Zdrowotnej Urzędu m.st Warszawy
Dotychczasowe zadania realizowane przez organizacje pozarządowe zajmujące się ochroną i promocją zdrowia są wystarczające, co nie oznacza, że ostateczne – rozmawiamy z Dariuszem Hajdukiewiczem, dyrektorem Biura Polityki Zdrowotnej Urzędu m.st. Warszawy.
Jaką kwotą na konkursy dla organizacji pozarządowych dysponowało w tym roku Biuro Polityki Zdrowotnej?
Czy wiadomo, na ile organizacje mogą liczyć w przyszłym roku?
Z iloma organizacjami pozarządowymi współpracuje Biuro? Jak Pan ocenia tę współpracę?
Spotykamy się również z przedstawicielami organizacji, które nie mają z nami podpisanych umów, ale zgłaszają się do Biura ze swoimi problemami bądź inicjatywami. Staramy się im pomagać i rozwiązywać ich problemy w miarę naszych możliwości.
A jak układa się współpraca z Komisją Dialogu Społecznego działającą przy Biurze?
Jak Pan ocenia wkład organizacji w uchwalanie Warszawskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego czy Warszawskiego Programu Profilaktyki i Promocji Zdrowia? Czy dokumenty te były konsultowane z organizacjami?
Program realizowany jest od 2008 r. i zarówno organizacje pozarządowe działające w obszarze ochrony i promocji zdrowia, jak również Komisja Dialogu Społecznego ds. Ochrony i Promocji Zdrowia nie przekazały nam swoich uwag i nowych propozycji dotyczących realizacji programu. Dopiero po uchwaleniu przez Radę m.st. Warszawy nowego dokumentu otrzymaliśmy od Komisji bardzo ogólne uwagi dotyczące sytuacji społecznej mieszkańców Warszawy oraz sytuacji w ochronie zdrowia.
Podobnie jest z Warszawskim Programem Ochrony Zdrowia Psychicznego, który jest efektem pracy trzech biur Urzędu m.st. Warszawy – Biura Polityki Zdrowotnej, Biura Pomocy i Projektów Społecznych i Biura Edukacji, a także stołecznego Urzędu Pracy. Projekt był przedmiotem prac Warszawskiej Rady Ochrony Zdrowia Psychicznego, jako lokalnego zespołu koordynującego jego realizację, przed przedłożeniem pod obrady Rady m.st. Warszawy. Warszawska Rada Ochrony Zdrowia Psychicznego składa się z 10 osób, reprezentujących podmioty tworzące podmioty lecznicze na obszarze miasta. Jednym z członków Rady jest ks. Andrzej Dziedziul, reprezentujący organizacje pozarządowe, jako przewodniczący Komisji Dialogu Społecznego ds. Ochrony i Promocji Zdrowia. Warto zauważyć, że na etapie dyskusji nad projektem tego Programu przedstawiciel organizacji pozarządowych wyraził opinię, że Program ten nie w pełni odnosi się do dużego zapotrzebowania na działania z zakresu pomocy społecznej i zwalczania patologii, jako częstych źródeł problemów związanych ze zdrowiem psychicznym. Wskazywał na obszary biedy, problemy młodzieży, rodzin i inne sprawy, które, jak wykazała dyskusja, powinny być jednak rozwiązywane szerzej, poprzez odpowiednie akty prawne i z budżetu państwa.
Zagrożenia zdrowia psychicznego to temat wielodyscyplinarny, wymagający działań na poziomie ogólnokrajowym i odpowiednich rozwiązań systemowych. W ramach kompetencji i możliwości finansowych samorządu m.st. Warszawy temat uwzględniony jest w Warszawskim Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego, przede wszystkim w ramach kompetencji Biura Pomocy i Projektów Społecznych i Biura Edukacji, m.in. poprzez współpracę tych biur z organizacjami pozarządowymi i realizowane programy szczegółowe. Podstawą Warszawskiego Programu jest jednak Program Narodowy wskazujący obszar merytoryczny, który powinien być uwzględniony w programach lokalnych.
Podobnie jak Warszawski Program Profilaktyki i Promocji Zdrowia, także Warszawski Program Ochrony Zdrowia Psychicznego nie jest jednak aktem prawa miejscowego, dlatego też nie był przedmiotem odrębnych konsultacji z organizacjami pozarządowymi. Natomiast udział ks. Andrzeja Dziedziula w pracach Warszawskiej Rady Ochrony Zdrowia Psychicznego jako przedstawiciela reprezentatywnych organizacji pozarządowych uważam za bardzo istotny.
Warszawski Program Profilaktyki i Promocji Zdrowia na lata 2008 -2011 określał programy realizowane przez organizacje pozarządowe z budżetu miasta w takich obszarach jak: wsparcie programów edukacji i promocji zdrowia; wsparcie programów dotyczących opieki nad pacjentami przewlekle chorymi; wsparcie programów rehabilitacyjnych. Czy w Programie na lata 2012 - 2016 jest to kontynuowane? Czy pojawiają się jakieś inne zadania dla organizacji?
Warszawski Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego przewiduje wśród realizatorów także organizacje pozarządowe. W jaki sposób się to odbywa? Jaki jest udział organizacji w realizacji tego programu?
Realizowany jest również Warszawski Program Działań na rzecz Osób Niepełnosprawnych na lata 2010-2020, uwzględniający działania na rzecz osób z niepełnosprawnością intelektualną, a także jako programy profilaktyki zaburzeń psychicznych – Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie, czy Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Powyższe Programy wpisują się w zakres merytoryczny Warszawskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego.
Realizując zadania publiczne z zakresu ograniczenia występowania uzależnień, nadużywania alkoholu, używania innych środków psychoaktywnych oraz towarzyszących im negatywnych zjawisk, a także przeciwdziałania przemocy w rodzinie, Miasto, w zależności od celu i rodzaju zadania, jak wspomniano wyżej, ściśle współpracuje z organizacjami pozarządowymi, podmiotami leczniczymi, kościołami i związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi. Podmioty te realizują zadania z obszaru szeroko pojętej profilaktyki uzależnień, pomocy psychospołecznej i prawnej, terapii, rehabilitacji i postrehabilitacji, edukacji publicznej oraz interwencji kryzysowej.
Czy widzi Pan jeszcze inne zadania dla organizacji zajmujących się w Warszawie ochroną i promocją zdrowia? Jakie? Czy są szanse na ich finansowe wsparcie?
Jednym z problemów, na które zwracają uwagę organizacje skupione w Komisji Dialogu Społecznego przy Biurze jest obecnie obowiązująca Ustawa o działalności leczniczej. Czy z punktu widzenia samorządu ustawa ta utrudnia współpracę z organizacjami?
Źródło: inf. własna (ngo.pl)