Wczoraj w Teatrze Konsekwentnym odbyła się debata poświęcona dostępności kultury dla osób z dysfunkcjami wzroku
i słuchu. Na spotkanie przybyli przedstawiciele biur kultury i polityki społecznej, reprezentanci organizacji pozarządowych oraz przedstawiciele osób niepełnosprawnych. Zabrakło dyrektorów teatrów miejskich. Żaden nie odpowiedział na zaproszenie na konferencję.
Przedstawiciele Teatru Konsekwentnego od trzech lat zwracający szczególną uwagę na potrzeby widzów z dysfunkcjami wzroku i słuchu, zaprosili wczoraj do dyskusji na temat dostępności kultury dla osób niepełnosprawnych. Spotkanie miało charakter debaty, w której oprócz zaproszonych do rozmowy gości, każdy z uczestników mógł zabrać głos i wypowiedzieć się na temat „Usłyszeć teatr… Kultura dla wszystkich (?)”.
Projekt „Usłyszeć teatr…” realizowany jest przez Konsekwentnych już czwarty rok. „Parę lat temu przyszła do nas Magda Bielak – niesłysząca widzka, która oglądała nasze spektakle i zaproponowała, że przetłumaczy jedno z naszych przedstawień na język migowy – wspomina Aldona Machnowska-Góra, koordynatorka i pomysłodawczyni projektu – obecnie jesteśmy jednym z niewielu teatrów na mapie nie tylko Warszawy, ale i Polski, które dbają o potrzeby widzów z dysfunkcjami wzroku i słuchu. Projekty poświęcone spektaklom dla niesłyszących i niewidzących są stałym punktem w naszej działalności, jednak naszym marzeniem jest aby te projekty stały się działaniami na stałe wpisanymi do repertuaru, nie tylko naszego, ale wzorem innych stolic europejskich, także wszystkich teatrów w mieście”.
Na początku konferencji Izabela Kunstler, która przygotowała specjalnie dla potrzeb konferencji audiodeskrypcję, opisała zebranym osobom z dysfunkcją wzroku wnętrze sali teatralnej, gości zasiadających w prezydium na scenie, oraz przedstawicieli organizatorów, którzy rozpoczęli spotkanie.
Debatę w Teatrze Konsekwentnym otworzył wiceprezydent Miasta Stołecznego Warszawy Włodzimierz Paszyński, który od lat śledzi działania Konsekwentnych. Jako gospodarz miasta zapewnił przybyłych gości o stałej trosce i udoskonaleniach, jakie prowadzi miasto dla osób potrzebujących nie tylko w sferze kultury ale również udogodnień architektonicznych.
Po prezydencie głos zabrał europoseł Rafał Trzaskowski, który opowiedział o praktykach na Zachodzie. Paryż i Londyn to miasta, które podał za przykład godny naśladowania. Niestety, jak na razie wzór dla Warszawy niedościgniony, gdyż liczby i fakty mówią same za siebie i jasno widać, jak wiele do zrobienia ma jeszcze stolica. Dla przykładu w Paryżu 70 na 80 teatrów posiada audio deskrypcję, a w Londynie od 1994 roku obowiązuje pełna audiodeskrypcja wszystkich produkcji BBC, nie wspominając już o tak oczywistych kwestiach, jak możliwość wejścia z psem przewodnikiem do wszystkich miejsc użyteczności publicznej.
Małgorzata Pacholec, Dyrektor Polskiego Związku Niewidomych na pytanie, jak sytuacja przedstawia się w naszym mieście, zamiast doszukiwać się negatywów i wytykać braki oraz błędy, starała się zarazić wszystkich zebranych własnym optymizmem. Okazuje się, że ofert dla osób z dysfunkcjami wzroku nie ma w Warszawie zbyt wiele, ale jednak te które już funkcjonują, przygotowane są w sposób profesjonalny i na długo pozostają w sercu odbiorcy. Była nawet próba krytyki audiodeskrypcji w muzeum d`Orsay w Paryżu z zaznaczeniem, że nie każda forma udostępnienia kultury dla niepełnosprawnych jest odpowiednio przemyślana.
Następnie głos zabrali Marek Kraszewski, Dyrektora Biura Kultury oraz Irena Chmiel, Dyrektor Biura Polityki Społecznej. Urzędnicy informowali o planach na przyszłość. Przedstawiali elementy programu rozwoju polityki kulturalnej w kierunku działań dla osób niepełnosprawnych na lata 2010-2020, jednak nie mówili o konkretnych datach. Zbyt ogólne informacje zachęciły zebranych do zadawania szczegółowych pytań z prośbą o konkretne odpowiedzi. Rozpoczęła się gorąca i burzliwa dyskusja. Padały pytania o to, dlaczego żaden teatr miejski nie ma oferty dla osób niesłyszących i niewidzących? Dlaczego dyrektorzy Teatru Powszechnego, w którym właśnie zakończył się remont, nie pomyśleli w projekcie o osobach z niepełnosprawnością sensoryczną? Kiedy pojawi się pierwszy „gadający” autobus, który zawiezie osobę niewidzącą z Dworca Centralnego do siedziby PZN? Czy jest szansa na wypukłe informacje na peronach dworców oraz czy miasto jest w stanie wskazać instytucjom kultury konkretne rozwiązania dotyczące zdobywania środków na udostępnianie kultury dla niepełnosprawnych. „Podjazdy dla osób na wózkach to nie wszystko – mówiła niewidząca studentka, uczestniczka konferencji – przestańmy dyskryminować jedne grupy niepełnosprawnych wśród pozostałych. Mnie nie interesuje życie, w którym jedynymi atrakcjami jest pójście na uczelnię czy do sklepu, a perspektywą dalszego dnia jest siedzenie w domu. Proszę zauważyć, że możliwość udostępnienia kultury dla nas, osób z dysfunkcjami wzroku, słuchu czy też innymi upośledzeniami, jest również znakomitą formą rehabilitacji”.
Po przerwie kawowej i emocjonujących rozmowach kuluarowych, organizatorzy zaprosili gości do obejrzenia spektaklu „Pacjent” Adama Sajnuka w wykonaniu Arkadiusza Września. Było to premierowe wykonanie przedstawienia z audio deskrypcją i tłumaczeniem na język migowy.
Honorowy patronat prezydent Warszawy Pani Hanny Gronkiewicz-Waltz
Projekt dofinansowany ze środków miasta st. Warszawy
Partnerami projektu są: Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej, Fundacja Dzieciom Zdążyć z Pomocą, Polska Fundacja Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym ECHO, Fundacja Widzialni
Patronaty: PFRON, PZG, PZN,
Patroni medialni: Radio TOK Fm, portal warszawa.ngo.pl, TVN Warszawa, Życie Warszawy
Pobierz
-
połączyć z http://warszawa.ngo.pl/wiadomosc/590258.html
590676_201009291504230312 ・38.72 kB
Źródło: Teatr Konsekwentny