Publicystyka - ngo.pl

– Odpowiadam za promocję programu wśród studentów i szkół, rekrutację wolontariuszy, a także wspieram i nadzoruję przebieg projektów. Pracuję w fundacji, której celem jest tworzenie warunków dla systematycznego i trwałego rozwoju wolontariatu w Polsce. Po pracy odpoczywam na treningach aikido u znakomitego trenera Ireneusza Kołodziejaka.

W Lublinie się urodziłam, uczyłam w szkole, studiowałam a teraz tu pracuję. Nie umiałabym nie lubić Lublina! Oryginalna zabudowa Starego Miasta sprawia, że prawie namacalnie czuję historię. Lubię odkrywać urocze kamieniczki na ulicy Chopina czy Narutowicza. Przyjemnie się biega i spaceruje wśród zieleni parków czy dzielnic Czechowa i LSM. Duży wybór zajęć sportowych i kulturalnych sprawia, że zawsze dzieje się coś ciekawego. Jestem dumna z tego miasta, bo tu naprawdę można się rozwijać. W Lublinie po prostu dobrze się żyje.

,,Lublin – miasto wielokulturowe”: Podam prosty przykład. Wśród znajomych na Facebooku poza Polakami mam 5 osób pochodzenia ukraińskiego, o których wiem. Nie rozmawiamy jednak na temat ich kultury czy zwyczajów, a w codziennym stylu życia nie różnią się oni od innych moich znajomych. Wiem, że Lublin był kiedyś wielokulturowy i pamięć o tym jest kultywowana, ale w dzisiejszym zglobalizowanym świecie tej wielokulturowości nie czuć.

Moja wizja twarzy Lublina: To twarz uśmiechniętego mądrego starca, który pobłażliwie przygląda się, jak bawią się młodzi. Błysk w oku i lekki uśmiech zdradza nam, że w czasach swojej młodości potrafił się dobrze bawić, więc teraz rozumie, że młodość ma swoje prawa.

Moja rada dnia dla mieszkańców Lublina: Spotkałam się z opiniami, że w porównaniu do innych miast w Lublinie nic się nie dzieje lub że jest on mniej przyjazny mieszkańcom. Lublin jest jaki jest. Ma swoje plusy i minusy. Korzystajmy z możliwości jakie nam daje zamiast walić głową w mur i tracić czas na narzekanie.