Publicystyka - ngo.pl

• Zawsze pełno tu dzieci i pisków, ale nie zawsze to powód do radości - mówi Edyta Ołdak ze Stowarzyszenia "Z siedzibą w Warszawie". Na rdzawej ścianie ruin młyna Schultza i Parzyńskiego, w którym kiedyś produkowano kaszę i groch, obok napisów "Roksana śmierdzi", "CW(L)KS" i "Żaku grubas" teraz czas wskazuje słoneczny zegar z lodowych rożków. I następny ulepiony z inicjałów: "D.M., K.F…".

Popołudniem na ścianę z "Żakiem grubasem" pada cień i zegary przestają działać. Jest jeszcze inny z drugiej strony murów, ale i on nie chodzi jak szwajcarski. - Trochę się śpieszy - przyznaje Edyta Ołdak. - Ale to nic. Nie musi chodzić dobrze, bo tu chodzi o co innego.

Zegary słoneczne zrobiły dzieci z kamienic przy Brzeskiej 11, 13, 15/17 i 17a. To one położyły też czerwone iksy między malowanymi niebieską olejówką Maryjami z kapliczek, złuszczonymi od śniegu i deszczu, śmieciowymi kontenerami i ławkami. Iksy wyznaczają geometryczne i kartograficzne środki podwórek.

Stowarzyszenie "Z siedzibą w Warszawie" realizuje projekty w przestrzeni miejskiej, oddając je w ręce dzieci. "Żeby miały świadomość, że mogą decydować o estetyce miasta, w którym mieszkają" - pisze Stowarzyszenie. Pomógł mu urząd Pragi-Północ. - Dzieci spędzają czas na podwórkach przy Brzeskiej, bo nie wyjeżdżają na wakacje albo nie chcą przebywać w domu. A podwórka to ich drugi dom, znają tu każdy kąt - mówi Edyta Ołdak, prezeska Stowarzyszenia. - Chcieliśmy zaangażować dzieci, które spędzają wakacje na podwórkach w jakieś warsztaty, ale klasycznych zorganizować nie mogliśmy. Tu dzieci szybko się nudzą i nie mają żadnych oporów, żeby to powiedzieć. Albo zapominają i nie przychodzą na zajęcia. Nie mogą usiedzieć na miejscu. Dlatego najpierw trzeba było zdobyć ich zaufanie. Trzeba przychodzić dzień w dzień i proponować wspólną zabawę. Spontanicznie. Idziesz i działasz. Wcześniejsze planowanie, rozwieszanie plakatów nie ma sensu. Dlatego zaczęliśmy od podwórek. Przynieśliśmy mapy geodezyjne. Miały zadanie: zlokalizować swoją ulicę, kamienicę. Potem za pomocą cyrkli i linijek wyznaczaliśmy środki.

Kinga (8 lat) z Brzeskiej 11: - Wieszaliśmy takie kolorowe sznurki od rogu do rogu, żeby zobaczyć, gdzie jest środek tego wszystkiego. To nie było takie trudne.

Potem za pomocą kompasu dzieci wyznaczały północ i wymyślały, jak powinien wyglądać zegar słoneczny. W piątek odbył się oficjalny wernisaż zegarów i rekonesans po podwórkowych środkach.

• Środek jest ważny - tłumaczyły po swojemu dzieciaki - bo jest pośrodku. I wokół środka w ogóle dużo, a nawet wszystko się kręci. Zwłaszcza na podwórku.

Kiedy reporter "Gazety" chce im zrobić zdjęcie, mówią: -Daj piątaka i będzie w porządku.

Monika Miszczuk, mama Kingi, Wanesy i Pawła, który pomagały w wyznaczaniu środka Brzeskiej 11 mówi: - My się tu przeprowadziliśmy pół roku temu. Sąsiedztwo jest w porządku. Wcześniej mieszkaliśmy na Zamoyskiego przy stadionie, ale tam było dużo gorzej. Bo co one tu biedne mają robić? Dzień w dzień beton i podwórko. Zupełnie nie ma nic. A tym wszystkim bardzo się przejęły, zaciekawiły. Stowarzyszenie znalazło na nie złoty środek. I ja się nie martwię, bo wiem, gdzie są, co robią. Szkoda tylko, że te iksy to pewnie do północy jedynie poleżą. Wtedy też się zaczynają podwórkowe zabawy, ale tylko dla dorosłych.