Rząd uchwalił Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu
12 sierpnia 2014 r. Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia programu pod nazwą „Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020. Nowy wymiar aktywnej integracji”.
Kluczowe kierunki działań na lata 2014-2020 wskazane w Programie to: zmniejszenie wykluczenia dzieci i młodzieży, stworzenie szansy na bezpieczne wejście na rynek pracy dla osób młodych oraz ułatwienie im godzenia pracy zawodowej z zakładaniem rodziny, aktywna integracja osób wykluczonych społecznie, wsparcie osób starszych oraz zapobieganie niepewności mieszkaniowej.
W „Krajowym Programie…” przyjmuje się, że wykluczenie społeczne występuje, gdy członkowie rodziny przepracowali mniej niż 20 proc. pełnego rocznego czasu pracy lub gdy z przyczyn finansowych nie można pozwolić sobie na zaspokojenie czterech z dziewięciu podstawowych potrzeb:
- możliwość opłacenia raz w roku tygodniowego wyjazdu dla wszystkich członków gospodarstwa domowego
- jedzenie mięsa, ryb (lub wegetariańskiego odpowiednika) co drugi dzień
- ogrzewanie mieszkania zgodnie z potrzebami
- pokrycie niespodziewanego wydatku (w wysokości odpowiadającej miesięcznej wartości przyjętej w danym kraju granicy ubóstwa relatywnego)
- niezaleganie z terminowymi opłatami związanymi z mieszkaniem, spłatami rat i kredytów
- telewizor kolorowy
- samochód
- pralka
- telefon (komórkowy lub stacjonarny).
Z rządowych danych wynika, że w latach 2008-2013 r. liczba osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym spadła o 1,74 mln osób, z prawie 11,5 mln do 9,74 mln. Dzięki planowanym działaniom wskaźnik osób zagrożonych wykluczeniem społecznym ma spaść w 2020 r. z 27% do ok 22%. O ok. 6% ma zwiększyć się wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
W 2013 r. granica ubóstwa wynosiła 12.966 zł rocznego dochodu dla jednej osoby i 27.288 zł rocznego dochodu dla rodziców z dwójką dzieci do 14. roku życia.
