Publicystyka - ngo.pl

Społeczny w małej i dużej skali
W szeroko rozumianym „życiu społecznym” można brać udział na różne sposoby. Można organizować różnego rodzaju imprezy okolicznościowe, być ich współorganizatorem lub po prostu brać w nich udział. Wcale nie muszą to być wielkie imprezy plenerowe, mogą być to po prostu zorganizowane przez Domy Kultury spotkania hobbistów. Czasami podobnego rodzaju przedsięwzięcia organizowane są przez Rady Osiedla. Jeśli w jej przedstawicielach jest dość dużo samozaparcia w dążeniu do celu, to z pewnością uda im się osiągnąć sukces, a więc zachęcić mieszkańców osiedla do wspólnego świętowania takich okazji jak np. dzień dziecka lub pierwszy dzień wiosny. Podobne działania mogą organizować również inne organizacje o profilu np. pozarządowym działające w skali miasta, województwa lub regionu.

Najczęściej jednak dopiero działania, które
nabierają skali ogólnokrajowej, zostają dostrzeżone przez większą
liczbę osób. Bardzo często ludzie nie mają wiedzy na temat tego czy
coś się dzieje w ich najbliższym otoczeniu. Po pierwsze, nie czują
potrzeby, żeby się tym zainteresować, a po wtóre nie mają na ten
temat źródła informacji. Zwykle wracają do domu po całym dniu pracy
i nie mają ochoty na nic poza telewizją lub ewentualnie książką.
Nawet w trakcie weekendu brak im ochoty na zwykły spacer, a co
dopiero udział np. w jakimś osiedlowym pikniku. Można zaryzykować
stwierdzenie, że obecnie miejsce spotkań społecznych zajęła
telewizja. Jeśli jakaś inicjatywa społeczna chce być zauważona,
również musi o tym pamiętać.

Telewizja społeczna?
Organizatorzy Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy oraz wielu innych akcji (Serce masz tylko jedno, Dzień Kotana, Walka z trzema schodami) nie lekceważą roli czwartej władzy. Wiedzą, że aby odnieść sukces i dotrzeć do jak największej liczby odbiorców nie wystarczy tylko wystąpić w telewizji, ale trzeba również mieć na tyle ciekawy program, aby zwrócić uwagę telewidzów. Trzeba pamiętać, że konkurencja nie śpi. W obecnych czasach telewizja jest dla ogromnej większości głównym rodzajem rozrywki. Obok prawdziwego zalewu różnego rodzaju seriali, polityki i dzienników telewizyjnych, próbują tam również zaistnieć różne inicjatywy i reklamy społeczne. W obecnym świecie tzw. telewizji śledczej i ciągłej pogoni za sensacją podobną miarą zaczęto mierzyć również wszelkie inicjatywy społeczne. Ludzie uważają, że inni robią coś na rzecz społeczeństwa na pewno nie bezinteresownie. Tylko obłudnie tak twierdzą, a w rzeczywistości zbijają na tym niezłą kasę.
Dobrym przykładem jest też podejście podatników do możliwości przeznaczenie jednego procenta swojego podatku na organizacje pożytku publicznego. Może i byliby skłonni przekazać kilka złoty na rzecz danej organizacji, ale gdy pomyślą, że trzeba samemu znaleźć taką organizację, znać numer jej konta, pójść na pocztę i jeszcze czekać, aż państwo zwróci wpłacone przez nich na rzecz danej organizacji pieniądze, to stwierdzają wprost, że to „za dużo zachodu”. Czy społeczna reklama telewizyjna jest w stanie to zmienić?

Ziarnko do ziarnka
Wielu osobom, wydaje im się, że nie ma znaczenia, czy wezmą udział w jakiejś akcji czy też nie i że nic nie zmieni fakt, że przekażą choćby złotówkę na cel charytatywny. To jest jednak błędne myślenie. Przecież wystarczy, że kilka osób „zaryzykuje” i przeznaczy pieniądze na zbiórkę charytatywną, a dzięki temu jedno lub kilkoro dzieci np. będzie mogło w szkole zjeść ciepły obiad.

Takie odruchy dobrej woli dotyczą też często
dnia codziennego. Nie tylko udziału w przedsięwzięcia
organizowanych w skali osiedla, ale również w przypadku zwykłych
„ludzkich odruchów pomocy”. Zainteresowanie się osobą, która nagle
słabiej się poczuła, to wciąż dla wielu osób coś w co nie należy
się mieszać. A przecież zwykła „mała pomoc” udzielona starszej
osobie przy przeprowadzeniu jej przez jezdnię i taki sam odruch
innej osoby, gdy starsza pani wraca ze sklepu nie jest niczym
wielkim, lecz wręcz nie zauważalnym, a jednak bardzo istotnym.

Wystarczy tylko ruszyć się

Większość osób nie chce wziąć udziału w imprezach plenerowych, bo to za daleko, bo nie ma gdzie zaparkować samochodu. Można powiedzieć: u mnie w okolicy, mieście nic ciekawego się nie dzieje. W większości przypadków to nie jest prawda. Wystarczy dokładnie przyjrzeć się plakatom porozwieszanym na osiedlu, czasami wydrukowanych na domowym komputerze, poczytać dział kulturalny gazety lokalnej zawracając uwagę na małe, drobne ogłoszenia. Może nie zawsze będą to imprezy w stu procentach związane z naszymi zainteresowaniami, ale co komu szkodzi zaryzykować i zobaczyć, w jakiej konwencji dana impreza zostanie zorganizowana. Wystarczy tylko pójść na spacer, nie na zakupy, promocję do hipermarketu, ale zwykły spacer chociaż w okolice miejsca, gdzie planowana jest dana impreza. Kto wie, może uda się tam spotkać dawno niewidzianych znajomych, z którymi będzie można spokojnie porozmawiać przy dźwiękach dobiegającej w tle muzyki. Może dzieci nas namówią, lub sami skusimy się, na udział w konkursie, w którym wygramy duży różowy kowbojski kapelusz lub inny gadżet, który podczas pracowitych dni roboczych przypomni nam niedzielne chwile wytchnienia na osiedlowym pikniku lub innym spotkaniu.
W porównaniu z przerzucaniem kanałów w telewizorze i narzekaniem, że nie ma nic ciekawego jest to z pewnością lepsza alternatywa. Tym bardziej, że przy okazji dobrej weekendowej zabawy, można jeszcze czasami wspomóc osoby potrzebujące symboliczną złotówką.