O etyce, przejrzystości i odpowiedzialności w regionach
Znowelizowana Karta Zasad Działania Organizacji Pozarządowych została w maju 2010 r. przyjęta uchwałą Walnego Zebrania Członków Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych. Od maja do lipca odbywały się wojewódzkie seminaria, podczas których Karta była dyskutowana wśród szerokiego grona organizacji. Dlaczego, po co i jak?
Spotkania odbyły się we wszystkich 16 regionach. Do tej pory wzięło w nich udział łącznie około 500 osób - od kilkunastu do około pięćdziesięciu osób na seminarium. Pierwsze było Mazowsze, zaś ostatnia - Opolszczyzna. Najliczniej stawiły się organizacje z Podlasia na spotkaniu w środku wakacji, 28 lipca. Seminaria odbywały się w ramach projektu „Jawnie, Przejrzyście, Odpowiedzialnie. Standardy w organizacjach pozarządowych”, realizowanego przez Fundację Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego (FRSO), Stowarzyszenie Liderów Lokalnych Grup Obywatelskich (SLLGO) oraz Ogólnopolską Federację Organizacji Pozarządowych (OFOP).
Dyskusja na temat potrzeby – bądź jej braku – rzeczywistego funkcjonowaniu w środowisku pozarządowym swoistego kodeksu etycznego jest od lat podnoszona zarówno przez samych działaczy, jak i partnerów z innych sektorów, bądź pojawia się w dyskusjach publicznych. Powraca jak mantra corocznie podczas dyskusji dotyczących mechanizmu 1%.
Celem spotkań wojewódzkich była prezentacja i zachęta do przyjmowania przez organizacje znowelizowanej Karty Zasad Działania Organizacji Pozarządowych.
Obecnie na Kartę składa się dziesięć zasad:
- dobro wspólne,
- legalizm,
- niezależność,
- jawność,
- odpowiedzialność,
- rzetelność,
- rozliczalność,
- partnerstwo,
- podział władz,
- unikanie konfliktu interesów.
- Czy organizacja analizuje wpływ poszczególnych źródeł finansowania na jej merytoryczną i organizacyjną niezależność?
- Jaki jest procentowy udział środków z największego źródła?
- Jaki jest procentowy udział źródeł innych niż instytucjonalne (darowizny, zbiórki publiczne, 1% podatku, działalność gospodarcza lub odpłatna działalność pożytku publicznego)?
- Czy organizacja funkcjonuje w stałych relacjach z władzą (komitety, ciała doradcze itp.)?
- Czy organizacja wdraża jakieś mechanizmy samoregulacyjne? Czy stosuje standardy zewnętrzne?
- Czy organizacja należy do jakichś organizacji federacyjnych, działa w sieci lub jest oddziałem innej organizacji?
Podobnie na poziom szczegółów, konkretów przekładana była każda zasada, co wywoływało żywą dyskusję wśród zgromadzonych.
Członkowie i pracownicy organizacji z Mazowsza, Pomorza, zachodniopomorskiego, świętokrzyskiego, warmińsko-mazurskiego, Śląska, kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, Lubelszczyzny, łódzkiego, Dolnego Śląska, Małopolski, Podkarpacia, Wielkopolski, Podlasia i Opolszczyzny dzielili się różnymi doświadczeniami w zakresie wdrażania standardów.
Jednym z najpopularniejszych tematów, oprócz obowiązkowego czyli odnowionej Karty Zasad, była reprezentatywność organizacji na poziomie regionalnym, zwłaszcza w relacjach z samorządem. Polem do eksploracji jest bowiem znowelizowana Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, umożliwiająca powoływanie Rad Działalności Pożytku Publicznego na szczeblach wojewódzkim, powiatowym oraz gminnym. Organizacje z Małopolski od kilku lat są w awangardzie, ponieważ obecnie trwa już druga kadencja wojewódzkiej Rady Działalności Pożytku Publicznego. Do liderów zaliczają się także Warmia i Mazury, gdzie nie tylko funkcjonują gminne, powiatowe i wojewódzka RDPP, ale również stale ze sobą współpracują, co wzmacnia pozycję organizacji obywatelskich w relacjach z samorządem różnych szczebli oraz zacieśnia relacje między organizacjami. W tym kontekście często wracał temat współpracy między samymi organizacjami, w tym w formie uregulowanej, jaką jest związek stowarzyszeń. W niejednym województwie istnieją federacje lub sieci regionalne, które mają wielki potencjał zarówno w zakresie rzecznictwa, jak i wzmacniania organizacji członkowskich. Podobnie działają, wciąż nieliczne, federacje branżowe. O potrzebach i trudnościach związanych z powołaniem sieci organizacji pracujących na polu kultury dyskutowali Podlasiacy.
Podczas seminariów najczęściej wybierano formułę prezentacji prelegentów, ale również paneli dyskusyjnych oraz wplatano formy warsztatowe. Pozytywnie odbierano wystąpienia gości ukazujących tematykę standardów w szerszym ujęciu, jak np. filozofa, Szymona Iwanowskiego w Łodzi. W Krakowie zainteresowanie uczestników wzbudził temat dostępu do informacji publicznej, tym bardziej, że Przemysław Żak przestawił zagadnienia od strony organizacji pozarządowej, będącej podmiotem zobligowanym do udostępniania informacji. Zwykle organizacje stawiają się bowiem w roli pozyskujących (bądź podejmujących próbę pozyskania) takiej informacji z urzędów publicznych.
Seminaria popularyzowały również autokontrolę organizacji pod różnymi względami, np. księgowym, pracowniczym, planowania strategicznego. Część organizacji pozytywnie odniosła się do oferowanej w ramach projektu możliwości przejścia badania celem identyfikacji ewentualnych braków formalno-prawnych, jak uchwała władz organizacji o polityce rachunkowości, regulamin pracy organów władzy, czy regulaminy w organizacjach zatrudniających pracowników. Warto dodać, że bezpłatne porady dotyczące wdrażania standardów są dostępne dla organizacji z całej Polski również teraz, po zakończeniu projektu. Zainteresowanych prosimy o kontakt z Fundacją Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, liderem projektu „Jawnie, Przejrzyście, odpowiedzialnie. Standardy w organizacjach pozarządowych”.
Z drugiej strony, działacze obywatelscy byli w dużym stopniu zgodni co do potrzeby realnych mechanizmów samooczyszczania się sektora, funkcjonowania w wypracowanym przez same organizacje i zaakceptowanym jednolitym systemie etycznym. W dyskusjach dotyczących wdrożenia Karty padały stwierdzenia o potrzebie zapewnienia jej przestrzegania przez organizacje, które zadeklarowały przyjęcie. Stosunkowo najłatwiej zapewnić to w strukturach federacyjnych, czego przykładem jest Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych.
W przeciwieństwie do krajów o silnych demokratycznych korzeniach, gdzie standardy wynikają z akceptacji społecznej i tradycji organizacyjnej, w Polsce Karta Zasad czy Karta Etyczna są ściśle związane z procesem instytucjonalizacji III sektora. Przyszłość sektora w jakimś sensie zależeć będzie od tego, na ile organizacje zgodzą się co do podstawowych zasad, które są w naszych warunkach konstytutywne dla III sektora (i jego poszczególnych branż). Organizacje zrzeszone w Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych już to zrobiły. Zapraszamy do współpracy wszystkich zainteresowanych.
Jeśli interesujesz się problematyką federalizacji sektora obywatelskiego, sieciowania organizacji, współpracy nie tylko projektowej, ale przede wszystkim ideowej, zapraszam do lektury czasopisma „FederalistKa”. Tydzień temu ukazał się 3 numer – będąc w awangardzie, nie publikujemy go w wersji elektronicznej, lecz jedynie papierowej.
Seminaria wojewódzkie odbyły się dzięki współpracy z organizacjami z poszczególnych województw, którym serdecznie dziękujemy za profesjonalizm.
Źródło: OFOP