Publicystyka - ngo.pl

Nowy numer poświęcony będzie zagadnieniu mieszkalnictwa. Nie ulega wątpliwości, że problemy mieszkaniowe i związane z nimi zjawisko wykluczenia mieszkaniowego to najważniejsze czynniki, z jednej strony prowadzące do bezdomności, z drugiej kluczowe dla procesu wychodzenia z bezdomności. Wydaje się, że mieszkalnictwo w literaturze i dyskursie o bezdomności pojawia się stosunkowo rzadko.

Rozpatrując problem wychodzenia z bezdomności wskazać należy, iż proces integracji ze społeczeństwem wymaga nie tylko przejścia terapii, nabycia odpowiednich umiejętności czy aktywności na rynku pracy, ale przede wszystkim realnej perspektywy na własne mieszkanie. Mówią o tym same osoby bezdomne wskazując, że posiadanie własnego mieszkania bądź pomoc w jego uzyskaniu to najważniejsze potrzeby osób bezdomnych w procesie reintegracji zawodowej i społecznej. Rzeczywistość pokazuje jednak, że mieszkalnictwo stanowi największy problem. W Polsce brakuje mieszkań, w których ludzie bezdomni rokujący na powrót do społeczeństwa mogliby funkcjonować i z powodzeniem wyjść z zaklętego kręgu bezdomności. Doświadczenie realizacji wielu projektów aktywizacyjnych z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Społecznego (IW EQUAL, PO KL) ukazują, że w przypadku ludzi bezdomnych nie wystarczy wesprzeć proces edukacji i zatrudnienia, ale aby odzyskać samodzielność życiową konieczne jest włączenie komponentu mieszkaniowego. Posiadanie własnej przestrzeni, mieszkania gwarantującego prywatność i umożliwiającego nawiązywanie właściwych relacji społecznych jest jedną z elementarnych potrzeb związanych z poczuciem bezpieczeństwa. Bez zaspokojenia niniejszej potrzeby, niekiedy trudno jest oczekiwać od ludzi pozbawionych domu rozwoju potrzeb związanych z edukacją i pracą czy rozwoju perspektywicznego myślenia. Wiele z dotychczas realizowanych projektów właśnie z tego powodu okazywało się nieudana. Znaczna część osób bezdomnych, podejmujących pracę, uczących się i podnoszących swoje kwalifikacje, wychodzących z uzależnienia, ze względu na brak opcji mieszkaniowych pozostaje w placówkach. Ludzie bezdomni bardzo rzadko podejmują zatrudnienie, które umożliwia pozyskanie i utrzymanie własnego mieszkania. Sytuacja ta powoduje poczucie beznadziejności, zmniejsza wiarę także w to, że warto się starać i funkcjonować samodzielnie. Co więcej, sytuacja ta jest niedopuszczalna ze względów ekonomicznych. Pozostawanie w placówkach ludzi bezdomnych zdolnych do samodzielnej lub delikatnie wspieranego funkcjonowania w środowisku, generuje wielkie koszty ekonomiczne. Przykładowo na Pomorzu zaledwie około 5% osób bezdomnych zamieszkuje mieszkania wspierane, dla przykładu w Danii czy Finlandii około 60% populacji osób bezdomnych korzysta z różnych form mieszkalnictwa wspieranego.

W Polsce potrzebujemy pilnych inwestycji nie w nowe, strzeżone, chronione i grodzone osiedla mieszkaniowe, ale w mieszkalnictwo społeczne. Tymczasem w Polsce nieuporządkowana pozostaje kwestia polityki mieszkaniowej. Optymistycznie zakładając około 13% wszystkich mieszkań stanowią mieszkania społeczne, liczba ta zmniejsza się z roku na rok, a ich stan pozostawia wiele do życzenia. W obliczu braku perspektywicznej strategii rozwoju mieszkalnictwa społecznego, problemu prywatyzacji mieszkań publicznych oraz nierealizowaniu przez organy administracji publicznej zadań związanych z mieszkalnictwem, konieczne jest podjęcie natychmiastowych działań ukierunkowanych na poprawę niniejszej sytuacji. 6,5 mln osób mieszka w substandardowych warunkach (bez kanalizacji, wodociągów, w starych budynkach o złym stanie technicznym, zbyt małym metrażu na osobę). W warunkach przeludnienia (według standardów europejskich – więcej niż 2 osoby na pokój) mieszka 11,9 mln Polaków. Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności rozpoczyna zbiórkę materiałów na temat kwestii mieszkaniowych i ich związku z problematyką bezdomności.

Oczekujemy tekstów teoretycznych, empirycznych, refleksji praktyków, z niemniejszym zainteresowaniem przyjmiemy prace literackie: fragmenty prozy, refleksje, poezję, grafiki itp. korespondujące z problematyką numeru. Termin nadsyłania prac - do 15 grudnia 2011 r.

Artykuły, fragmenty prozy – maksymalnie 20 stron znormalizowanego tekstu (Times New Roman, 12 p., interlinia 1,5 – 1 800 znaków na stronę).

Teksty opatrujemy przypisami dolnymi wykonywanymi według wzoru (jednocześnie pragniemy zauważyć, że w przypadku dosłownego cytowania tekstu, przytaczania danych liczbowych niezbędne jest podanie nie tylko opisu bibliograficznego źródła, ale także numeru strony, z której tekst/ dane pochodzą):

A. Kowalski, Tytuł, Warszawa 2009, s. 10.

A. Paczkowski, Tytuł [w:] Tytuł, red. B. Malinowski, Warszawa 2009, s. 12.

A. Zamoyski, Tytuł, "Polityka Społeczna" 2008, nr 1 (406), s. 25.

W bibliografii należy zachować następujący układ:

Kowalski A., Tytuł, Warszawa 2009.

Paczkowski A., Tytuł [w:] Tytuł, red. B. Malinowski, Warszawa 2009.

Zamoyski A., Tytuł, "Polityka Społeczna" 2008, nr 1 (406).

Do tekstów należy dołączyć fotografię autora (w rozdzielczości 300 dpi) oraz notkę (3-4 zdania).