Nowelizacja pożytku. Musisz informować o reklamie z 1 procenta
Koniec roku coraz bliżej – organizacje pożytku pracują nad materiałami mającymi skłonić podatników do przekazania 1 proc. podatku. Jeśli OPP opłaci taki materiał – np. ulotkę czy spot – ze środków pozyskanych wcześniej z 1 proc., na materiale musi się znaleźć odpowiednia adnotacja. Jaka i dlaczego?
Finansujesz promocję 1 proc. z 1 proc. – informuj!
Pierwszy wymóg zawarty w ubiegłorocznej nowelizacji ustawy o działalności pożytku publicznego jest w ogólnym ujęciu klarowny. Organizacja zbiera 1 proc. Aby zachęcić podatników do przekazania środków akurat na nią, produkuje materiały promocyjne. Przykładowo: zamawia ogłoszenie w prasie albo wykupuje reklamę w internecie. Może też drukować ulotki. Działania te generują koszty – mało kto (jeśli ktokolwiek) dostanie w prezencie od wydawcy ogłoszenie prasowe albo nakład broszurek od drukarza. Za ogłoszenie lub druk broszury OPP płaci. Może te wydatki pokryć z różnych źródeł – np. ze składek (jeśli to stowarzyszenie) lub z projektu (jeśli pisząc projekt przewidziała takie wydatki). W tych przypadkach nowy obowiązek jej nie obejmuje.
Jeśli jednak do sfinansowania opisanej tu promocji (w całości lub w części) organizacja wykorzysta środki, które otrzymała (co oczywiste – w latach poprzednich) w ramach 1 procenta, to musi o tym poinformować. Informacja taka musi więc znaleźć się na wydrukowanej ulotce, być elementem ogłoszenia w gazecie, wyświetlić się w telewizyjnym spocie.
Promocja prowadzona przez organizację pożytku publicznego, polegająca na publicznym zachęcaniu do przekazania 1% podatku dochodowego od osób fizycznych, bez względu na formę dotarcia do podatnika, zawiera w szczególności informację o jej finansowaniu lub współfinansowaniu ze środków finansowych pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ustawa weszła, rozporządzenia nie było
Nowelizacja ustawy o działalności pożytku publicznego, która wprowadziła opisywane w tym materiale nowe obowiązki informacyjne, obowiązuje od jesieni 2015 r. Oznacza to, że już przy rozliczeniach za 2015 r., które miały miejsce na początku 2016 r., organizacje stosowały się do nowych zaleceń. Prowadząc kampanie jednoprocentowe, musiały informować o wykorzystaniu do ich sfinansowania środków z alokacji zebranych w poprzednich latach. Zbliżający się kolejny okres składania PIT-ów (początek 2017 r.) będzie więc drugim rokiem stosowania przepisów.
W pierwszym roku mieliśmy jednak sytuację specjalną. Obowiązywały już nowe przepisy ustawy o pożytku – nowy artykuł 27 c. – natomiast nie obowiązywało rozporządzenie, do którego wydania ustawodawca zobowiązał ministra. Stosowano się więc wyłącznie do zapisu ustawowego (zacytowanego powyżej).
Rozporządzenie w sprawie zamieszczania informacji przez organizacje pożytku publicznego z zakresu 1% podatku dochodowego od osób fizycznych pojawiło się w lipcu 2016 r. Określa ono treść, formę i sposób zamieszczania informacji. Weszło w życie 19 lipca 2016 r. Działania promocyjne rozpoczęte przed tą datą, z wykorzystaniem materiałów niespełniających zaleceń rozporządzenia, można było prowadzić jeszcze przez miesiąc.
Uszczegółowienia z rozporządzenia
Rozporządzenie zezwala stosować na materiałach promocyjnych dwie formułki:
- Materiał promocyjny został sfinansowany/współfinansowany ze środków finansowych pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych.
- Sfinansowano z 1% podatku
Druga, krótsza formułka, dozwolona jest w sytuacji, kiedy materiał promocyjny ma rozmiary uniemożliwiające zastosowanie pierwszej formułki.
Ponadto rozporządzenie opisuje m.in. miejsce w materiale promocyjnym, gdzie powinna się znaleźć treść komunikatu, procent powierzchni, którą ma zajmować, sposób, w jaki ma zostać odczytana informacja, wysokość liter itp.
Wprowadzenie uszczegółowień z rozporządzenia poważnie zmienia sytuację w porównaniu z tym, co obowiązywało przy promowaniu 1 proc. na początku 2016 r. Wtedy ustawowe wymaganie można było zawrzeć w zaleceniu "aby informacja była". Teraz – w kampaniach procentowych, które przed nami – wymagania są znacznie bardziej precyzyjne. Należy więc dobrze wczytać się w parametry informacji zawarte w rozporządzeniu i stosować je przygotowując materiały promocyjne.
Programy komputerowe do PIT – też z odpowiednim oznaczeniem
Drugi obowiązek informacyjny, który wprowadzono nowelizacją z 2015 r., dotyczy programów komputerowych wspomagających wypełnianie zeznania podatkowego. Programy do PIT-ów były wykorzystywane przez organizacje pożytku do zbierania 1 proc. Nie zawsze do końca uczciwie (wobec podatnika). Organizacja bezpłatnie udostępniała program, który pozwalał na łatwe rozliczenie się z urzędem skarbowym. W programie tym "zaszyty" był jednak numer KRS jednej organizacji pożytku (oczywiście tej, która program rozpowszechniała) i niemożliwa była jego zmiana. Podobnym wariantem takiego sposobu zachęcania do przekazania alokacji były programy do rozliczeń, gdzie lista OPP do wyboru ograniczała się np. do 10.
W 2015 r. nie zostało zakazane samo użycie takich programów, ani nawet umieszczanie w nich OPP w sposób opisany powyżej. Zamiarem nowelizacji było zaproponowanie działań, dzięki którym podatnik będzie świadomy, że korzystając z danego programu do PIT ma ograniczony (bądź nie) wybór organizacji pożytku.
Każdy program musi więc zawierać informację, czy umożliwia wskazanie dowolnej, uprawnionej do zbierania 1 proc. organizacji pożytku, czy też wybór ten w jakiś sposób ogranicza.
Programy komputerowe umożliwiające podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych wypełnienie zeznania podatkowego dodatkowo zawierają informację o:
1) możliwości swobodnego wyboru i przekazania 1% podatku dochodowego od osób fizycznych organizacji pożytku publicznego albo
2) braku swobodnego wyboru i przekazania 1% podatku dochodowego od osób fizycznych organizacji pożytku publicznego.
Programy komputerowe – obowiązek nie tylko organizacji
Obowiązek informowania o finansowaniu kampanii procentowych ze środków pochodzących z alokacji dotyczy wyłącznie organizacji pożytku, bo po pierwsze, tylko one mogą zbierać 1 proc. (a więc i go wydawać), po drugie – to właśnie one prowadzą i finansują kampanie.
Inaczej jest z obowiązkiem dotyczącym programów umożliwiających rozliczanie podatków. Programy wykorzystywane są nie tylko do promocji jednego procenta (prawdopodobnie takie ich wykorzystanie wcale nie dominuje) i nie tylko przez organizacje. Często produkują je np. wydawcy prasy, chcący w ten sposób uatrakcyjnić swoje gazety. Obowiązek dotyczący programów komputerowych nakładany jest więc na wszystkich, którzy takie programy rozpowszechniają – niezależnie od tego, czy będzie to organizacja pozarządowa ze statusem pożytku zbierająca 1 proc., czy też inny podmiot.
Swobodny wybór OPP lub jego brak
Jak ma wyglądać informacja zawarta w programach komputerowych? Ponownie uściślone jest to w rozporządzeniu. Możliwe są więc dwa warianty. W zależności od tego, czy program daje wybór czy nie, znajdzie się w nim jedno z poniższych sformułowań:
- Program ten umożliwia swobodny wybór i przekazanie 1% podatku dochodowego od osób fizycznych wybranej organizacji pożytku publicznego.
- Program ten nie umożliwia swobodnego wyboru i przekazania 1% podatku dochodowego od osób fizycznych wybranej organizacji pożytku publicznego.
Dalej, analogicznie jak w przypadku informacji o finansowaniu kampanii, rozporządzenie instruuje, w jaki sposób umieścić wymaganą informację w programie i wymienia cechy takiej informacji (np. informacja musi być dostępna dla niepełnosprawnych).
zobacz też: Status OPP to nie tylko 1%, to także obowiązki [infografika]
Jak przestrzegać prawa w NGO, jakie przepisy są ważne dla NGO – dowiesz się w serwisie poradnik.ngo.pl.
Źródło: inf. własna (poradnik.ngo.pl)
