Nauka, której nie widać – jak edukacja pozaformalna rozwija umiejętności na całe życie [relacja]
Podstawą projektu było założenie, że najlepsza nauka to ta, która odbywa się naturalnie – poprzez doświadczenie, działanie i interakcję z innymi. Dlatego kluczowym elementem były różnorodne zajęcia, które angażowały uczestników w sposób aktywny i twórczy.
Dzieci i młodzież rozwijały umiejętność pracy w grupie, radzenia sobie w trudnych sytuacjach, podejmowania decyzji i rozwiązywania konfliktów. Wspólne działanie przy różnych aktywnościach pozwalało im odkrywać, jak ważne są komunikacja, współodpowiedzialność i wzajemne wsparcie.
Jednym z największych sukcesów projektu było stworzenie prawdziwej wspólnoty. Dzieci, nie byli tylko uczestnikami przypadkowych zajęć – stali się częścią większej grupy, w której czuli się akceptowani i doceniani.
Dzięki regularnym spotkaniom i wspólnym aktywnościom powstała mikrospołeczność, w której każdy mógł liczyć na wsparcie i motywację do działania. Co więcej, projekt udowodnił, że niezależnie od wieku, statusu czy doświadczenia, każdy ma coś wartościowego do wniesienia i może inspirować innych.
To właśnie takie relacje – pełne wzajemnego szacunku i współpracy – kształtują ludzi i dają im pewność siebie, która zostaje na całe życie.
Świetlica stała się miejscem, gdzie można było nie tylko zdobywać nowe umiejętności, ale przede wszystkim poczuć się jak w domu. To tutaj dzieci i młodzież mogły rozwijać swoje pasje, dorosłym dawało to możliwość aktywnego uczestnictwa w życiu lokalnej społeczności, a wszystkim razem – poczucie, że przynależą do czegoś ważnego.
To ogromna wartość, szczególnie w czasach, gdy wiele osób czuje się samotnych i odizolowanych. Projekt pokazał, że dobrze zaplanowana inicjatywa może nie tylko uczyć, ale też tworzyć przestrzeń, w której ludzie chcą spędzać czas i do której chętnie wracają.
Choć projekt dobiegł końca, jego wpływ na społeczność pozostanie na długo. Umiejętności zdobyte przez uczestników – zarówno te praktyczne, jak i społeczne – będą procentować w ich codziennym życiu, a relacje nawiązane podczas spotkań mają szansę przetrwać lata.
To dowód na to, że małe inicjatywy mogą przynosić wielkie zmiany. Wystarczy stworzyć przestrzeń do działania, dać ludziom szansę na rozwój i pozwolić im nawiązywać relacje oparte na wzajemnym szacunku.
Projekt trwał od 1 marca 2024 r. do 28.02.2025 r.
Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej lub Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji. Unia Europejska ani podmiot udzielający dotacji nie ponoszą za nie odpowiedzialności.
