Publicystyka - ngo.pl

Nie ma planety B! — Nie zabierajcie nam przyszłości! — Nasze pokolenie ocali Ziemię! — to hasła, które od 2018 roku, od kiedy Greta Thunberg usiadła przed szwedzkim parlamentem, jak refren rozbrzmiewają na wiecach i pochodach organizowanych przez globalny ruch „Fridays For Future” (Piątki Dla Przyszłości). W tym roku, światowe strajki młodzieżowe zaplanowane są na 23 września.

Rok temu, 20 września, młodzi aktywiści przeszli ulicami ponad 130 krajów świata, w tym, jako Fridays For Future Poland czyli Młodzieżowy Strajk Klimatyczny (MSK) w ponad 60 miastach w Polsce. To właśnie energii i wrażliwości aktywistów z Młodzieżowego Strajku Klimatycznego zawdzięczamy dzisiaj w Polsce otwarcie społeczeństwa na wiedzę na temat przyczyn i skutków zmiany klimatu. Młodzież sprawiła, że alarmistyczne treści raportu specjalnego IPCC z 2018 roku przebiły się do przestrzeni publicznej i dzisiaj wśród rozsądnie myślących ludzi nie ma już nikogo, kto by kwestionował praktyczną wartość tych doniesień dla naszego życia.

16 września w tym roku, minęło 35 lat od podpisania Protokołu Montrealskiego — porozumienia państw w sprawie kontroli i redukcji substancji zubożających warstwę ozonową. Protokół był pierwszym i do 2008 roku jedynym porozumieniem ONZ (dotyczącym środowiska), jakie zostało ratyfikowane przez każdy kraj na świecie. W efekcie tej zbiorowej woli działania, ponad 99% substancji niszczących warstwę ozonową zostało wycofanych, i dzisiaj widzimy, że warstwa ozonowa „goi się”. Doświadczenie Protokołu Montrealskiego pokazało, że kiedy wszyscy włączamy się w działanie, mamy moc, żeby zatrzymać katastrofę o globalnych rozmiarach.

Zaniechanie działania jest obecnie największą przeszkodą w realizacji celów klimatycznych uzgodnionych przez państwa w Porozumieniu Paryskim z 2015 r. W tym roku Młodzieżowy Strajk Klimatyczny w Polsce wystąpi przeciwko bierności i zaniedbaniom w procesie transformacji energetycznej. ­— Za tę bierność płacimy my wszyscy, a niektóre i niektórzy z nas mogą ją nawet przypłacić życiem. Ta bierność, ICH bierność nas zabija. Pora powiedzieć jej dość! — czytamy w przeddzień strajków w mediach społecznościowych MSK. Tak, jak w roku 1987 o sukcesie zadecydowały pilne i powszechne działania dla ochrony warstwy ozonowej, dzisiaj konieczna jest NIEZWŁOCZNA dekarbonizacja gospodarki i konsekwentna polityka inwestowania w sprawiedliwą transformację. Sukces Protokołu Montrealskiego dowodzi, że to zadanie jest w zasięgu naszych możliwości, jeśli wszyscy potraktujemy je poważnie. ­— Zacznij od zwalczenia swojej bierności! ­— wzywają młodzi aktywiści.

Aktywne zaangażowanie się świata w ochronę warstwy ozonowej trzy dekady temu nie byłoby możliwe bez dostępnej rzetelnej wiedzy naukowej. Włączenie wiedzy o mechanizmach kryzysu klimatycznego do podstawy programowej polskich szkół jest jednym z sześciu głównych postulatów MSK. Młodzi aktywiści dają tym żądaniom wyraz w hasłach takich, jak „Chcemy wiedzieć!” czy „Niewiedza zabija”.

W styczniu 2022 r. Komitet Naukowy Koalicji Klimatycznej zaapelował o wprowadzenie rzetelnej edukacji klimatycznej do podstawy programowej polskiej szkoły już od września 2022 roku. — (…) O taką edukację prosi na całym świecie młodzież, domagają się też jej eksperci. Klimatolodzy niemal jednomyślnie podkreślają, że musimy w trybie pilnym zdekarbonizować gospodarkę. Stawką w grze jest życie, które znamy i stabilna przyszłość ludzkości. By projekt ten miał szansę się powieść, potrzebujemy dobrze wyedukowanych w tym zakresie obywateli. — skomentowała prof. dr hab. Ewa Bińczyk.

We wrześniu 2022, postulat edukacji klimatycznej nie stracił na aktualności. Z pomocą młodzieży przychodzą nauczyciele szkolni i inicjatywy organizacji pozarządowych. Jedną z nich jest „Graj z nami w zielone!®”, działanie realizowane przez ekspertów UNEP/GRID-Warszawa. W trakcie serii webinariów, eksperci przekazują nauczycielom szkolnym gotowe scenariusze lekcji dla uczniów szkoły podstawowej. Scenariusze, które opracowane zostały przez specjalistów w dziedzinach takich jak: zielona transformacja, hydrologia, gospodarka odpadowa, mogą być znaczącym wsparciem dla nauczycieli, edukatorów, pracowników punktów oświatowych, ale także rodziców, opiekunów i wszystkich, którzy rozumieją potrzebę uzupełnienia luki programowej na temat aspektów kryzysu klimatycznego. — Edukacja to niezwykle ważny element działań apatacyjnych i mitygacyjnych. Chcemy pomóc młodzieży w lepszym zrozumieniu sytuacji w obszarze zmiany klimatu, aby bardziej świadomie podejmowała aktywności prośrodowiskowe — mówi Elżbieta Wołoszyńska-Wiśniewska, dyrektor ds. edukacji i geoinformacji UNEP/GRID-Warszawa.