Publicystyka - ngo.pl

Fundusz Sprawiedliwości powstał w 1997 roku jako Fundusz Pomocy Postpenitencjarnej. Jego celem było wspieranie byłych więźniów, aby ułatwić im powrót do normalnego życia.

(…) W 2012 roku zmieniono nazwę funduszu na dzisiejszą – Fundusz Sprawiedliwości.

W 2017 roku Ministerstwo Sprawiedliwości kierowane przez Zbigniewa Ziobrę do istniejących celów funkcjonowania Funduszu dodało nowe, m.in. „przeciwdziałanie przyczynom przestępczości” oraz „podejmowanie przedsięwzięć o charakterze edukacyjnym i informacyjnym”. Ponadto poszerzono też grono odbiorców środków – dotychczas mogły to być tylko stowarzyszenia i fundacje, a po zmianie także m.in. samorządy, uczelnie czy szpitale.

Od tego czasu wydatki Funduszu Sprawiedliwości znacząco wzrosły. W 2019 roku wydano ponad 450 mln zł – dla porównania trzy lata wcześniej było to „tylko” 90 mln zł. W okresie rządów Zjednoczonej Prawicy co rusz pojawiały się medialne doniesienia o wydatkach Funduszu, m.in. o przekazaniu 25 mln zł do Centralnego Biura Antykorupcyjnego, które zostały następnie przeznaczone na zakup systemu inwigilacyjnego Pegasus.

W ostatnich tygodniach zeznania Tomasza Mraza, byłego dyrektora Funduszu Sprawiedliwości w okresie rządów Zjednoczonej Prawicy, rzuciły na sprawę nowe światło. Mraz zdradził mechanizmy działania Funduszu polegające m.in. na arbitralnym sposobie przyznawania środków świeżo zarejestrowanym podmiotom czy też podmiotom działającym w okręgach wyborczych, z których wybrano posłów Suwerennej Polski.

Źródłem uznaniowego sposobu wydatkowania środków Funduszu był tzw. paragraf 11 zapisany w rozporządzeniu ministra sprawiedliwości, które reguluje działanie Funduszu Sprawiedliwości.

• Na jakiej podstawie przydzielano środki z Funduszu Sprawiedliwości poza konkursami?
• Ile wniosków otrzymało dofinansowanie poza konkursami w latach 2019-2023 i na jaką kwotę?
• Do jakich regionów trafiały najwyższe kwoty dotacji?

Zapraszamy do lektury całości artykułu Krzysztofa Figlarza w serwisie  MamPrawoWiedzieć >