Publicystyka - ngo.pl

W trakcie spotkania, organizacje zrzeszone w KRAZON, przekazały do publicznej wiadomości swoje stanowisko wobec zmian w ustawie proponowanych przez Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Pawła Wypycha. (…) Propozycja zawiera wprawdzie rozwiązania o charakterze porządkującym, ale jednocześnie wprowadza zapisy o istotnych konsekwencjach dla rynku pracy niepełnosprawnych – czytamy w dokumencie. – Zakres nowelizacji łamie wcześniejsze, składane przez stronę rządową deklaracje o powstrzymaniu się od ingerencji w systemowe rozwiązania obecnie obowiązującej ustawy, szczególnie poprzez zmiany w wysokości i sposobie finansowania składki na ubezpieczenie społeczne (…).

„Zdaniem KRAZON nie do przyjęcia są propozycje:

• zmniejszenia o połowę pomocy państwa na finansowanie składek ZUS za pracowników niepełnosprawnych (art. 25). Doprowadzi to do znacznego zwiększenia kosztów funkcjonowania przedsiębiorstw oraz do zmniejszenia zainteresowania zatrudnieniem osób niepełnosprawnych wśród pracodawców. Ten zapis zmniejsza wydatki państwa na system wspierania zatrudnienia osób niepełnosprawnych o 350 milionów zł;
• wykluczenia z dofinansowania do wynagrodzeń i refundacji składek na ZUS niepełnosprawnych pracowników, którzy nabyli prawo do emerytury, a nie jak wcześniej: osiągnęli wiek emerytalny (art. 26). ten zapis zmniejsza wydatki państwa na wspieranie zatrudnienia osób niepełnosprawnych o kolejne 40 milionów zł;
• braku możliwości odwołania się pracodawców od decyzji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych dot. wysokości dofinansowania i kontroli wydatkowania środków (art. 26a ust. 8b i art. 26c.) Z kolei to rozwiązanie pochłonie ponad 8 milionów zł na rozbudowę i modyfikację systemu informatycznego PFRON (…)”.

– Każda zmiana ustawy to kolejna destabilizacja systemu, tworzenie atmosfery tymczasowości rozwiązań prawnych, utrudnienia w działalności przedsiębiorców oraz konieczność przystosowania firmy do nowej rzeczywistości – powiedział Jan Zając. Do tego stanowiska przychylił się zaproszony na konferencję Adam Pietrasiewicz, niepełnosprawny przedsiębiorca, założyciel firmy informatyczne AmSoft. - Ja się boję tego, że za rok przyjdzie nowy pan minister, który wpadnie na pomysł nowych rozporządzeń – powiedział Pietrasiewicz – Kiedy rozpoczynałem działalność gospodarczą we Francji otrzymałem na 2 lata z góry wykaz wszystkich swoich płatności wobec państwa. Wiedziałem, co do centima, ile zapłacę za to, że prowadzę firmę. W Polsce to jest nierealne. Jako przedsiębiorca trzymam się jak najdalej od dotacji, pożyczek i innych teoretycznych usprawnień, bo nie wiem, co stanie się za rok. Być może to, co robię jest głupie, bo nie korzystając z tego dofinansowania, nie mam np. pieniędzy na rozwój firmy, ale mam spokój, żyjąc ze świadomością, że finansuję się z tego, co sam zarobię.

- W jakim kształcie proponowana przez ministra Wypycha nowelizacja wejdzie w życie, tego jeszcze nie wiemy – powiedział Jan Zając – Dzisiaj upływa ostateczny termin złożenia ocen tych zmian przez organizacje pozarządowe. Także i my dzisiaj wyrażamy swoje stanowisko, które zresztą jest znana panu ministrowi już od kilku tygodni i wiemy, że go nie podziela.

- W dniu 27 marca 2006 została podjęta decyzja o rozpoczęciu bardzo ważnego przedsięwzięcia – poinformował podczas konferencji Andrzej Malinowski, szef Konfederacji Pracodawców Polskich. – Pracodawcy, związki zawodowe i rząd porozumieli się co do tego, że rozpoczynają prace nad umową społeczną, która ma stanowić swoistego rodzaju rozwiązanie pozwalające „pchnąć” do przodu polską gospodarkę i tzw. obszar społeczny, zlikwidować lub przynajmniej zmniejszyć te nasze największe gospodarcze plagi – w tym bezrobocie. Konfederacja Pracodawców Polskich będzie w sposób zdecydowany domagała się, aby problem zatrudnienia osób niepełnosprawnych stał się również elementem tej umowy społecznej. Tuż przed konferencją wysłałem list do ministra pracy i polityki społecznej Krzysztofa Michałkiewicza, do wiadomości premiera Kazimierza Marcinkiewicza, z sugestią, aby wstrzymać prace nad nowelizacją ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, ponieważ przedmiotem umowy społecznej będzie również polityka zatrudnienia. Uważam, że praca dla osób niepełnosprawnych to element ogólnej polityki zatrudnienia i w zawiązku z tym, kwestia ta powinna zostać rozstrzygnięta w ramach umowy społecznej. To oczywiście daje szansę, aby pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych jako przedstawiciel strony rządowej mógł spokojnie – razem ze środowiskiem osób niepełnosprawnych - pracować nad rozwiązaniami systemowymi i przedstawić swoje racje już w ramach negocjacji samej umowy społecznej.

---

Krajowa Rada Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych KRAZON – zrzesza największe organizacje pracodawców i pracobiorców - przedstawicieli środowiska związanego z rehabilitacją zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych. W jej skład w chodzą: Krajowa Federacja Zakładów Pracy Chronionej, Spółdzielczy Związek Rewizyjny, Stowarzyszenie Organizatorów Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych, Krajowa Izba Gospodarczo Rehabilitacyjna, Federacja Związków Zawodowych Osób Niepełnosprawnych i Pracowników ZPCHR, Krajowy Związek Rewizyjny Spółdzielni Inwalidów i Spółdzielni Niewidomych, Sekcja Krajowa Osób Niepełnosprawnych NSZZ „SOLIDARNOŚĆ”, Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem, Ogólnopolska Federacja Organizacji Osób Niepełnosprawnych Ruchowo, Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych, EKON, Dolnośląski Spółdzielczy Związek Rewizyjny, Śląski Związek Pracodawców ZPCHR, Porozumienie Branżowe Związek Pracodawców, Wrocławski Sejmik Osób Niepełnosprawnych.

Informacja pochodzi z portalu www.niepelnosprawni.info.