Publicystyka - ngo.pl

– aż 56% Polaków uważa, że rodzice zbyt rzadko wymierzają dzieciom kary fizyczne;

– jedynie 15% Polaków uważa, że dzieci są zbyt często bite przez rodziców;

– przez znaczną część dorosłych respondentów (36%) bicie dzieci uznawane jest za zwykłą metodę wychowawczą, upokarzającą dziecko nie bardziej niż inne kary;

– przyzwalający stosunek do fizycznego karania dzieci mają częściej mężczyźni, ludzie starsi i słabiej wykształceni oraz mieszkańcy wsi;

– blisko połowa (47%) dorosłej części naszego społeczeństwa nie wyobraża sobie wychowania bez bicia, w pełni akceptując stwierdzenie, że "rodzicielskie lanie jeszcze nikomu nie zaszkodziło".

To głównie dzieci doznają przemocy, chociaż statystyki pokazują, iż na pierwszym miejscu ofiarami przemocy są kobiety. Jednak to dzieci najczęściej doznają przemocy, tylko nie wiedzą jednak, jak to zmienić i gdzie szukać pomocy. Nie zgłaszają tego nikomu, często nie wiedząc o tym, że można to zgłosić, lub ukrywają swoje tragedie.

Każda przemoc łamie prawa dziecka i zakłóca jego optymalny rozwój, hamując potencjalne możliwości oraz naturalne dążenie człowieka do samorealizacji – to kolejny argument za tym, że nie wolno bić dzieci.

Chociaż bezsprzecznie rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dzieci, to przemoc wobec najmłodszych najczęściej występuje właśnie w rodzinie, w której dziecko, jeśli funkcjonuje ona prawidłowo, powinno czuć się najbezpieczniej. Przemoc wobec dzieci to stosowanie kar cielesnych, zadawanie cierpień psychicznych i inne formy poniżania dziecka. Sprawcami przemocy wobec dzieci często są bliskie mu osoby, także rodzice. Przemoc wobec dzieci nie jest powiązana ze statusem społecznym, czy materialnym rodziny, może zdarzyć się w każdym środowisku.

1. Bijąc – uczysz bić. Naśladownictwo i modelowanie to bardzo istotne mechanizmy psychologiczne w dziecku. A bijąc, uczysz dziecko, że można wymuszać posłuszeństwo agresją.

2. Bicie promuje i nasila gniew – zarówno w dziecku, jak i w rodzicu, niszczy dziecko i jego psychikę. Straty często są nieodwracalne.

3. Bicie niszczy rodzica i nierzadko skazuje go na wyrzuty sumienia do końca życia.

4. Bicie to proces nasilający się: od klapsa i szturchania do maltretowania jest krótka droga.

5. Bicie nie zmienia zachowania dziecka – wywołuje tylko strach przed oprawcą.

6. Bicie nie jest elementem dyscypliny, ale przemocą. Każdy ma prawo do życia bez przemocy.

7. Przemoc wobec dziecka jest bardzo poważnym przestępstwem, karanym więzieniem.

– często słyszysz płacz dziecka za ścianą;

– widzisz dziecko, które często jest posiniaczone;

– znasz dziecko, które jest zaniedbane lub zamknięte w sobie;

– jesteś świadkiem poniżania dziecka przez dorosłych;

• Naucz się zwracać uwagę na objawy przemocy wobec dzieci. Jeśli masz wątpliwości, porozmawiaj z kimś na temat sytuacji, która budzi Twoje podejrzenia.
• Powiadom o swoich podejrzeniach przedszkole lub szkołę, do której uczęszcza dziecko – powiedz pedagogowi o swoich podejrzeniach dotyczących sytuacji dziecka.
• Możesz powiadomić ośrodek pomocy społecznej w Twojej gminie lub Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Gostyniu.
• Możesz także wysłać do sądu rodzinnego – nawet anonimowo – pismo z opisem sytuacji. Ważne jest, aby podać w nim dane krzywdzonego dziecka i rodziny, tak aby sąd mógł podjąć interwencję.
• Możesz powiadomić policję lub prokuraturę.

Artykuł ukazuje się w ramach projektów: „Mocna rodzina” oraz „Pomoc dla rodziny – wzmacnianie kompetencji rodzicielskich i prawidłowych postaw poprzez przeprowadzenie warsztatów grupowych dla rodziców z problemami wychowawczymi oraz zajęć socjoterapeutycznych dla ich dzieci”, realizowanych przez Stowarzyszenie „DZIECKO” w partnerstwie z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Gostyniu. Projekty są realizowane przy dofinansowaniu Powiatu Gostyńskiego i dzięki udziałowi środków finansowych Stowarzyszenia „DZIECKO”.