Eksperyment z budżetem partycypacyjnym – czyli coś więcej niż konsultacje społeczne
Realizując projekt „Głos łodzian się liczy” często mówiliśmy o prowadzeniu konsultacji społecznych na łódzkich osiedlach. W rzeczywistości zależy nam na czymś więcej niż tylko konsultacje. Chcemy, by głos mieszkańców był decydujący.
Obywatelski budżet osiedlowy – co to takiego?
Jak wydać nasze podatki?
Mieszkańcy na osiedlach spotykać się będą więc po to by zadecydować jak wydać określoną pulę pieniędzy. Decyzję tą podejmą poprzez spotkania konsultacyjne, na których będą dyskutować o problemach najbliższego otoczenia i wymieniać się pomysłami na ich rozwiązanie. Będą proponowali również swoje propozycje projektów. Później będą je prezentować i wybiorą te według nich najważniejsze. Ich decyzja ma być wiążąca radę osiedla. Zwycięski projekt zgłosi rada osiedla w przyszłym roku, w formie uchwały. Stąd też to co proponujemy sięga dalej niż konsultacje (zgodnie z Regulaminem Konsultacji wyniki konsultacji nie są wiążące dla władz miasta), jest to coś na wzór budżetu partycypacyjnego – mechanizmu, w którym głos mieszkańców jest wiążący. My nie chcemy by mieszkańcy spotkali się na osiedlu po to by wybrać projekt, który nie doczeka się realizacji. Taki proces nie będzie miał wtedy większego sensu i może przynieść więcej szkód niż korzyści.
Skąd ten szalony pomysł?!
Budujemy wspólnotę
Budżet partycypacyjny jest stosowany gdyż przekłada się on m.in. na efektywniejsze wydawanie środków publicznych (zgodnie z wolą mieszkańców), wpływa bezpośrednio na integrację mieszkańców, buduje lokalną wspólnotę i odpowiedzialność za swoje otoczenie. Sprawia to, że dany obszar staje się przyjaźniejszy i bezpieczniejszy (mieszkańcy dbają i pilnują tego co sami wypracowali). Widząc realizację swoim pomysłów, czują również poczucie sprawczości, czują związek ze swoim otoczeniem – nie są tylko konsumentami projektów miejskich, które ktoś narzucił im odgórnie.
Kroki w kierunku angażowania obywateli w podejmowanie decyzji bardzo potrzebne są Łodzi. Tutaj poziom zaufania do drugiego mieszkańca jest bardzo niski – 52% łodzian jest zdania, że nie można ufać innym (3). Z kolei tylko niespełna 4% mieszkańców z kolei uznaje, że ma duży wpływ na sytuację w mieście (4). To powoduje bierność mieszkańców i niechęć do jakichkolwiek działań obywatelskich i troski o dobro wspólne. Dlatego też czym prędzej należy rozpocząć mozolną pracę na rzecz zmiany.
(1) – Budżet partycypacyjny w Europie „Laboratorium monitoringu budżetu”, http://lmb.lgo.pl/node/38
(2) – Przykładem eksperymentu z budżetem partycypacyjnym jest projekt „Dwa bieguny – rożne krańce miasta, różni obywatele” realizowany w roku 2010 przez Centrum Rozwoju Inicjatyw Społecznych CRIS – www.2bieguny.cris.org.pl
(3) – Badanie zrealizowane w ramach projektu „Mój Samorząd” realizowanego przez Sieć Wspierania Organizacji Pozarządowych „SPLOT” i PBS DGA, 2009r (4) – Badanie „Jak się żyje w przyszłych metropoliach?” (CBOS, 2008)
Źródło: inf. własna lodzkie.ngo.pl