Na bruk nie można było eksmitować w tzw. okresie ochronnym czyli w zimie (1 listopada – 31 marca). Zakaz ten nie dotyczył osób, które usuwane były z mieszkania z powodu znęcania się nad rodziną. Eksmisje na bruk dokonywane były poza okresem ochronnym, chociaż istniała też lista osób, które nie mogły zostać usunięte z mieszkania jeśli nie zapewniono im lokalu socjalnego (m.in. bezrobotni, małoletni niepełnosprawni, kobiety w ciąży, emeryci i renciści uprawnieni do korzystania z pomocy społecznej). Od 5 lutego żadna eksmisja nie może być już przeprowadzona donikąd. Komornik będzie musiał ustalić możliwości eksmitowanego i wskazać miejsce, gdzie osoba taka może znaleźć schronienie po eksmisji.
Powyższą zasadę zawarto w nowelizacji kodeksu postępowania
cywilnego.
(art. 1046 § 4 Kodeksu Postępowania Cywilnego)
26 stycznia Minister Sprawiedliwości wydał rozporządzenie w sprawie
szczegółowego trybu postępowania w sprawach o opróżnienie lokalu lub pomieszczenia albo o wydanie
nieruchomości oraz szczegółowych warunków, jakim powinno odpowiadać tymczasowe pomieszczenie
(Dz.U.2005.17.155). Jeśli eksmitowany nie ma możliwości przeprowadzenia się do innego lokalu, a
gmina nie wskaże pomieszczenia tymczasowego, spełniającego warunki opisane w Kodeksie i
rozporządzeniu, eksmisja zostaje wstrzymywana. Nowe przepisy wchodzą w życie 5 lutego 2005 r.
Nie zmienia się sytuacja osób, którym w wyroku eksmisyjnym przyznano
prawo do lokalu socjalnego. W ich przypadku również wstrzymuje się eksmisję, jeśli lokal taki nie
zostanie wskazany. Przepisy wstrzymujące usunięcie z mieszkania powodują zwykle, że wyroki
eksmisyjne nie są wykonywane. Najbardziej zainteresowani (zarówno właściciele lokali jak i
eksmitowani) najczęściej nie mają alternatywy, a gminy nie dysponują odpowiednią liczbą lokali
socjalnych i pomieszczeń tymczasowych.
"Pięć metrów, prąd i woda", Renata Krupa-Dąbrowska, Rzeczpospolita 4 lutego 2005 r.
