Publicystyka - ngo.pl

Gdyby można było spisać historię każdego pacjenta i dawcy szpiku, powstałyby opasłe tomy, będące świadectwem walki o nadzieję i życie drugiego człowieka. Jedna z nich należałaby do Gracjana Grzeszaka, który w wieku zaledwie 16 lat zmierzył się z chorobą nowotworową krwi. Ostatnia, 3 klasa gimnazjum, w której wtedy był, otwierała przed nim możliwości. Plany pokrzyżowała mu białaczka, która otworzyła przed nim – drzwi na oddział onkologiczny.

– W lutym 2014 roku przeziębiłem się – męczył mnie uporczywy kaszel. Lekarz przepisał mi antybiotyki, ale nie pomagały. Mój stan cały czas się pogarszał. Dostałem skierowanie do szpitala, w którym zrobiono mi badania. Diagnoza, którą usłyszałem, była dla mnie szokiem – ostra białaczka limfoblastyczna T-komórkowa. W jednym momencie całe moje dotychczasowe życie runęło jak domek z kart – wspomina moment diagnozy Gracjan.

– Rozpocząłem leczenie na oddziale onkologii dziecięcej bydgoskiego Szpitala Uniwersyteckiego im. Antoniego Jurasza, w którym stoczyłem walkę o własne życie. Zacząłem przyjmować bloki chemii, które niszczyły komórki nowotworowe, ale wykańczały również mnie. Czas stanął w miejscu, a w międzyczasie dowiedziałem się, że zostałem zakwalifikowany do grupy wysokiego ryzyka i poinformowany o konieczności przeszczepia szpiku kostnego. Rozpoczęto procedurę szukania dla mnie dawcy. Pierwsze badania wykluczyły moich krewnych, dlatego w grę wchodził dawca niespokrewniony, mój „bliźniak genetyczny” – mówi Gracjan.

– Gdy dowiedziałem się, że jest dla mnie dawca, odzyskałem nadzieję. 29 października otrzymałem drugą szansę na życie – przeszczepienie. Po 28 dniach od transplantacji wyszedłem do domu. Inny, odmieniony i przede wszystkim – zdrowy. Kwarantanna domowa trwała 100 dni, po tym okresie zaczynałem normalnie żyć, ostrożnie, ale pewnie. Wróciłem do szkoły, uczyłem się w trybie indywidualnym, zdałem maturę, a później skończyłem studia na kierunku biotechnologia. 26 maja 2018 roku poznałem człowieka, który dał mi nowe życie. To 36-letni Paweł z Siemianowic Śląskich – mój „bliźniak genetyczny” – dodaje Gracjan.

– Historie pacjentów i dawców to coś, co motywuje nas każdego dnia w naszej misji ratowania życia. Co 27 sekund u kogoś na świecie diagnozuje się raka krwi. Każdego roku tysiące rodzin słyszy rozdzierającą serce wiadomość, że ich bliski będzie potrzebował przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych, aby przeżyć. 100 000 drugich szans na życie jest więc silnym symbolem nadziei dla wszystkich tych, którzy stoją w obliczu najtrudniejszego momentu w swoim życiu – choroby – mówi dr Elke Neujahr, Dyrektor Generalna Grupy DKMS.

100 000 drugich szans na życie to niezwykłe osiągnięcie, które staje się jeszcze bardziej imponujące, jeśli weźmiemy pod uwagę, że uzyskanie 50 000 drugich szans na życie w 2015 roku zajęło DKMS 24 lata. W ciągu zaledwie siedmiu lat podwojono tę liczbę. Obecnie DKMS działa w siedmiu krajach na pięciu kontynentach, a w jego bazach zarejestrowanych jest łącznie ponad 11 milionów potencjalnych dawców szpiku. Każdego dnia 21 dawców DKMS z Niemiec, USA, Polski, Wielkiej Brytanii, Chile, RPA i Indii oddaje komórki macierzyste krwi dla chorych na całym świecie. Dzięki pobraniu komórek macierzystych krwi od dawców DKMS ludzie w 57 krajach otrzymali drugą szansę na życie.

– Mam nadzieję, że idea dawstwa szpiku będzie rozszerzać się, coraz więcej osób zda sobie sprawę z tego, jak niewiele trzeba zrobić, żeby uratować komuś życie, i już wkrótce będziemy świętować 20 milionów potencjalnych dawców z DKMS oraz 200 000 drugich szans na życie – podsumowuje dr Elke Neujahr, Dyrektor Generalna Grupy DKMS.

Fundacja DKMS jest największym Ośrodkiem Dawców Szpiku w Polsce, w którym zarejestrowanych jest ponad 1 800 000 potencjalnych dawców szpiku. Faktyczni dawcy szpiku z bazy Fundacji DKMS stanowią aż 10 proc. dawców ze wszystkich baz DKMS. Te 10 000 osób, które już oddały cząstkę siebie dla innej osoby, plasują Ośrodek Dawców Szpiku Fundacji DKMS na drugim miejscu na tle pozostałych baz DKMS (w kolejności: Niemcy, Polska, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Chile, Indie, Afryka Południowa). To powód do dumy, ponieważ każdego dnia czworo dawców z bazy Fundacji DKMS przystępuje do procedury pobrania krwiotwórczych komórek macierzystych, by ratować życie swojemu „bliźniakowi genetycznemu”.

– Rejestrowanie potencjalnych dawców szpiku i organizowanie procedur pobrania krwiotwórczych komórek macierzystych jest pracą zespołową. Każde uratowane życie zawdzięczamy współpracy, poświęceniu i pasji wszystkich osób zaangażowanych w ten proces – dawcy, który dał pacjentowi drugą szansę, niezliczonych wolontariuszy, angażujących się w działania na rzecz propagowania idei dawstwa szpiku oraz przede wszystkim lekarzy i pielęgniarek, otaczających pacjentów najlepszą opieką. Tylko działając razem, możemy mieć tak duży wpływ na ratowanie życia chorych na całym świecie – mówi Ewa Magnucka-Bowkiewicz, prezes Fundacji DKMS.

Aby poprawić sytuację pacjentów i wspierać szpitale, w 2018 r. Fundacja DKMS rozpoczęła realizację Programu Rozwoju Polskiej Transplantologii i Wsparcia Pacjentów. Celem Programu jest pomoc pacjentom od momentu diagnozy, poprzez leczenie i pobyt w szpitalu, aż do całkowitego powrotu do zdrowia. W ramach tej inicjatywy fundacja współpracuje z decydentami, organizacjami pacjentów oraz towarzystwami naukowymi. W ciągu blisko 4 lat istnienia programu, Fundacja DKMS przeznaczyła na jego realizację już blisko 15 mln złotych, a ze wsparcia finansowego skorzystało aż 25 Klinik Transplantacji Szpiku i Oddziałów Hematoonkologii w całej Polsce. Program wspiera także rozwój nauki i edukację, poprzez granty naukowe i finansowanie niekomercyjnych badań klinicznych.

Więcej informacji o Fundacji DKMS: www.dkms.pl.