Publicystyka - ngo.pl

• Senator bez Barier: Krystyna Bochenek oraz Marian Miłek i Jan Szafraniec,
• Poseł bez Barier: Małgorzata Olejnik, Jan Filip Libicki, Sławomir Piechota, Andrzej Markowiak,
• Tomasz Szczypiński oraz Radna Samorządowego Sejmiku Śląskiego Małgorzata Ocheduszko – Ludwik.

Wyróżnieni musieli wykazać się dostępnością kontaktu poprzez
pocztę internetową oraz spełnieniem przynajmniej jednego z
podstawowych kryteriów:

• biuro parlamentarzysty jest dostępne dla osób poruszających się na wózkach lub prowadzi on regularne spotkania z obywatelami poza biurem, w lokalach dostępnych dla osób poruszających się na wózkach,
• parlamentarzysta korzysta z pomocy tłumacza języka migowego w czasie spotkań z obywatelami lub przynajmniej wie jak go zaangażować w razie potrzeby,
• parlamentarzysta zatrudnia osobę/osoby niepełnosprawne jako asystenta lub konsultanta (odpłatnie lub społecznie).

Inicjator Kampanii Marek Plura podkreśla: "Mam nadzieję, że nasza akcja wywoła wśród naszych posłów i senatorów pewną modę na dostępność wobec osób niepełnosprawnych, na otwartość na ich problemy i rozwiązania, jakie proponują. Fakt, że nie trzeba w tym celu przeprowadzać się do biur całkowicie pozbawionych barier, znakomicie udowodnili np. Senator Bochenek i Poseł Markowiak, którzy wespół podjęli comiesięczne dyżury parlamentarne w całkowicie dostępnym dla osób niepełnosprawnych Ośrodku Stowarzyszenia AKCENT w Katowicach. Stowarzyszenie pomaga też w organizacji tłumacza języka migowego oraz transportu osób na wózkach. Jest wiele takich miejsc i organizacji w kraju. Mam też nadzieję, że wielu będzie także niepełnosprawnych takich jak wyróżniona w Katowicach trójka posłów na wózkach: Małgorzata Olejnik, Jan Filip Libicki, Sławomir Piechota. Sam jestem niepełnosprawny, jak oni i tak jak oni jestem przekonany, że prawdziwe pozytywne zmiany w naszym życiu społecznym mogą zaistnieć tylko w tedy, gdy wypłyną one z naszej własnej aktywności".

Kampanii „Parlament bez Barier” towarzyszyło także badanie dostępności parlamentarzystów drogą internetową. Wszyscy posłowie posiadają sejmowe skrzynki e-mail przygotowane hurtowo przez Kancelarię Sejmu. Niestety senatorom nie sprawiono tego pożytecznego prezentu.

Ogółem wysłano 460 próśb o wypełnienie ankiety w ramach akcji „Parlament bez Barier” do posłów oraz 65 próśb do senatorów (na 100 osób zasiadających w Senacie), którzy podają swoje adresy e-mail na stronie www.senat.gov.pl.

Braki w zakresie ujawnienia adresu poczty internetowej
przedstawiają się u senatorów następująco:

Polskie Stronnictwo Ludowe – brak e-maila u 100 proc.
senatorów

Liga Polskich Rodzin – brak e-maila u 43 proc. senatorów

Prawo i Sprawiedliwość – brak e-maila u 42 proc. senatorów

Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej – brak e-maila u 33 proc.
senatorów

Platforma Obywatelska RP – brak e-maila u 26,5 proc. Senatorów.

Na wysłanych 560 zapytań otrzymano kilkaset automatycznych
potwierdzeń otrzymania wiadomości, w ślad których otrzymano 12
odpowiedzi, co stanowi niecałe 2,5% skuteczności.

„Daleka jest droga, byśmy mogli się komunikować skutecznie jako
obywatele ze swymi reprezentantami w parlamencie” – pisze Marek
Plura, podkreślając, że do badania wybrano Internet jako narzędzie,
które stwarza najmniej barier komunikacyjnych dla osób
niepełnosprawnych.

1. Zadzwoń do biura posła/senatora z zapytaniem na jaki adres wysłać swój e-mail, aby dotarł do adresata; do skrzynek poczty poselskiej rzadko kto zagląda; czasem jest tak, że pocztę z nich odczytuje i poseł i jego biuro – problem w tym, że brak koordynacji prowadzi do „zagubienia” listu.
   
   
2. Następnie zadzwoń z zapytaniem czy twój e-mail dotarł do adresata.
   
   
3. Nie wysyłaj masowej korespondencji (pod więcej niż jeden adres jednocześnie) bo bywa ona automatycznie odrzucana jako tzw. spam (reklamy i „śmieci” podejrzane o wirus).
   
   
4. Lepiej unikać dopinania do maila załączników, ponieważ system antywirusowy często je odrzuca – oczywiście najgorzej jest wysłać pocztę, która naprawdę będzie zawirusowana – używaj programów chroniących Cię przed tą „gafą”.
   
   
5. Nie wysyłaj listów do skrzynek znanych polityków – na ogół są zapchane, lepiej wysyłać do nich maile na adresy klubów poselskich lub organizacji politycznych.
   
   
6. Staraj się pisać krótko, treściwie i jasno; w szeroki opis twojej sprawy nikt nie będzie się zagłębiał, zwłaszcza gdy nawiązujesz korespondencję po raz pierwszy; ważny jest pierwszy akapit, pierwszych kilka zdań, które powinny być streszczeniem dalszego nieco szerszego opisu; najlepiej przed wysłaniem daj twój list do przeczytania komuś, kto mało wie o twojej sprawie aby sprawdzić, czy wszystko napisałeś jasno.
   
   
7. Napisz jasno jakiej konkretnie pomocy oczekujesz.
   
   
8. Pamiętaj, że to o czym piszesz należy móc udowodnić – trzeba mieć dokumenty.
   
   
9. Nie zapomnij podać swojego imienia, nazwiska adresu zamieszkania, telefonu i e-maila.
   
   
10. Nie rezygnuj po pierwszym niepowodzeniu, ponawiaj próby, liczy się wytrwałość i SKUTECZNOŚĆ.

Przygotował: PbG

„A HAUTER D’HOMME” - PARLAMENT BEZ GRANIC DELEGATURA POLSKA MIĘDZYNARODOWEGO ZRZESZENIA ORGANIZACJI OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH reprezentowanego przez Śląskie Stowarzyszenie Edukacji i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych AKCENT
40-837 Katowice ul. Rataja 14, tel. 0501 670 334, mail: marekplura@wp.pl

Informacja pochodzi z portalu www.niepelnosprawni.info.