Publicystyka - ngo.pl

Celem seminarium było stworzenie takiej sytuacji społecznej, w której
Ośrodki Pomocy Społecznej z województwa łódzkiego, od dwóch lat pracujące metodą CAL, będą mogły
podzielić się swoimi doświadczeniami, zaprezentować rezultaty własnej pracy oraz udzielić
praktycznych wskazówek innym chcącym "sCALić się" placówkom. W seminarium, oprócz
dziewięciu ośrodków pracujących metodą Centrów Aktywności Lokalnej (CAL), wzięły udział również
Ośrodki Pomocy Społecznej oraz placówki kulturalne z terenu całego kraju.

W czasie dwudniowego spotkania Ośrodki CAL z terenu województwa
łódzkiego zachęcały inne placówki pracujące na co dzień ze społecznością lokalną do wykorzystania
tej metody. Zamierzeniem spotkania było również przygotowanie realizatorów zadań polityki
społecznej do nowych obowiązków, wynikających ze zmieniających się przepisów prawa i wejścia Polski
do Unii Europejskiej oraz promowanie innowacji i modernizacji w polityce regionalnej i pracy
socjalnej.

Spotkanie pierwszego dnia rozpoczęło się od przedstawienia metody CAL,
którą Ośrodki Pomocy Społecznej w województwie łódzkim pracują już od 2002 roku. Oprócz
teoretycznego opisu metody, zaprezentowanego przez Jolantę Woźnicką oraz Pawła Jordana,
koordynatorów metody Cal w Polsce, przedstawiciele ośrodków opowiedzieli również krótko o swoich
osiągnięciach w pracy ze społecznością lokalną. Była to dla nich okazja, aby pochwalić się
sukcesami w zorganizowaniu takich imprez. jak festyny osiedlowe, spotkanie mikołajkowe czy imprezy
z okazji Dnia Dziecka lub powitania lata.

Kolejnym punktem poniedziałkowego spotkania był panel dyskusyjny.
Referentami byli: prof. Ewa Marynowicz-Hetka (pedagog społeczny, profesor Uniwersytetu Łódzkiego),
która przybliżyła zgromadzonym temat: "Jak tworzyć społeczności lokalne", prof. Ewa
Malinowska (socjolog, profesor Uniwersytetu Łódzkiego), która wygłosiła krótki referat na temat:
"Rola społeczności lokalnych i organizacji społecznych w państwie demokratycznym" oraz
Paweł Jordan(twórca programu Centrum Aktywności Lokalnej), który starał się ukazać drogę od pomocy
do samopomocy.

Spotkanie było okazją do konfrontacji teoretyków i praktyków działań
lokalnych. Dialog profesorów i przedstawicieli OPS-ów, czasem burzliwy w swoim toku, pozwolił na
całościowe ujęcie pracy społecznej. Wskazane rozbieżności oraz podobieństwa między teoretycznym a
praktycznym aspektem pracy w środowisku lokalnym raz dzieliły, innym razem zbliżały oba światy do
siebie. Dyskusja sprowokowała wszystkich do głębszych przemyśleń i wyciągnięcia konstruktywnych
wniosków ze spotkania.

Tego dnia osoby przybyłe na seminarium miały jeszcze okazje wysłuchać,
krótkich prezentacji. Anna Furmańska, trener programu Euro-NGO, przedstawiła Europejski Fundusz
Społeczny w kontekście pomocy społecznej.

Podstawowe informacje na temat wolontariatu przybliżył Artur Węgier z
Regionalnego Centrum Wolontariatu w Łodzi.

Na temat partnerstwa lokalnego, bardzo ważnego w pracy metodą CAL,
krótką prezentację przygotował Paweł Jordan.

Drugi dzień seminarium przeznaczony był na edukację nieformalną, czyli
pracę metodą warsztatową. W małych, kilkunastoosobowych grupach prowadzono dyskusje na następujące
tematy:

• Animator; któż to taki i co robi?;
• Bez wolontariuszy CAL nie ruszy;
• Partnerami jesteśmy zawsze, czy tego chcemy, czy nie;
• Czy grupa samopomocowa może pomóc;
• Odkrywamy potencjał społeczno-kulturalny naszego środowiska. Poznajemy siły społeczne wokół nas i ich wzajemne relacje.

Omawiane były kroki tworzenia mapy zasobów i potrzeb, dyskutowano nad
partnerstwem lokalnym i sensem samopomocy, odkryte zostały cienie i blaski wolontariatu, a także
rozróżnieniu uległy zadania i funkcje lidera i animatora.

Warsztaty prowadzili pracownicy społeczni ośrodków pracujących metodą
CAL, które w ten sposób chciały podzielić się swoją wiedzą i doświadczeniami z innymi placówkami
działającymi dla potrzeb społeczności lokalnej.

Część warsztatowa seminarium rzuciła światło na realne problemy i
udogodnienia w pracy społecznej metodą Centrów Aktywności Lokalnej.