Publicystyka - ngo.pl

Początki były skromne. W roku 1991 grupa rodziców powołała do życia Towarzystwo do walki z Kalectwem. To w ten sposób osoby pozbawione wsparcia instytucjonalnego postanowiły na własną rękę zatroszczyć się o swoje dzieci. Przełomowym okazał się jednak rok 1993, kiedy ówczesne władze samorządowe poinformowały osoby działające w Towarzystwie o możliwości przejęcia budynku mieszczącego się w Miliczu przy ulicy Kopernika 20. – Był to budynek po żłobko-przedszkolu, jeden z wielu, jakie wówczas likwidowano. Właśnie wtedy, mając w zasadzie jedynie wiarę w to, że się uda oraz równowartość dzisiejszego tysiąca złotych, postanowiliśmy powołać do życia Stowarzyszenie i w zwolnionym dla nas budynku otworzyć Ośrodek Przedszkolno-Rehabilitacyjny z Oddziałem Żłobkowym – wspomina Iwona Górnicka.

Było to szalenie ważne miejsce, gdyż stworzyło możliwość i miejsce do nauki dla dzieci niepełnosprawnych, które zgodnie z ówczesną ustawą, miały jedynie prawo do nauki indywidualnej bądź całkowitego zwolnienia z nauczania szkolnego, co często równało się z pozostawianiem dzieci w domach. MSPDiON wyszło naprzeciw temu zapotrzebowaniu i już w styczniu 1994 uruchomiło pierwszą placówkę. Od tamtego momentu mamy do czynienia niemal z ciągłym rozwojem i poszerzaniem działalności przez Stowarzyszenie, czego ukoronowaniem była rozbudowa i uroczyste otwarcie siedziby MSPDiON w 2010 roku. Nim jednak do tego doszło trzeba było uporać się z wieloma problemami.

Praktycznie już na samym początku działalności okazało się, że sprawne funkcjonowanie żadnego z prowadzonych przez Stowarzyszenie ośrodków nie będzie możliwe bez floty transportowej. W wielu przypadkach bowiem podopieczni wywodzą się z ubogich rodzin zamieszkujących miejscowości rozsiane po powiecie milickim i z nim sąsiadujących. Mało którzy rodzice są w stanie dowieść dzieci do ośrodka. Pierwszy bus zakupiono już w roku 1994. Od tamtego momentu wraz z rozszerzaniem działalności i zwiększaniem liczby podopiecznych flota samochodowa jest regularnie unowocześniana i poszerzana o kolejne pojazdy. To właśnie dzięki niej ma szansę funkcjonować Klub Kibiców Niepełnosprawnych Śląska Wrocław, który stara się wspierać wrocławską drużynę na wszystkich meczach.

Początek wieku XXI to w historii Stowarzyszenia przede wszystkim uruchomienie hipoterapii, które możliwe było dzięki użyczeniu terenów przez Nadleśnictwo Milickie. W niespełna rok później, zwierzyniec powiększony został o dwa psy rasy samojed, dzięki którym możliwe było prowadzenie także dogoterapii. Wymienić wszystkie programy i warsztaty, jakie przez niemal 20 lat były prowadzone przez Stowarzyszenie nie sposób.

• Ważną datą dla naszego Stowarzyszenia był na pewno rok 2004 i wejście Polski do Unii Europejskiej – mówi Iwona Górnicka. – Otworzyły się przed nami nowe szanse, zwłaszcza na poszerzenie naszej działalności korzystając z funduszy unijnych, ale i wyzwania. Obracanie coraz większymi środkami wiąże się z coraz większą odpowiedzialnością, zdajemy sobie z tego sprawę i od początku naszego istnienia staramy się maksymalnie wykorzystać każdą dotację, nie pozwalając na zaprzepaszczenie choćby jednej złotówki, która mogłaby pomóc osobom niepełnosprawnym.

Takie podejście sprawiło, że Stowarzyszenie cieszy się ogromnym zaufaniem społecznym, co przez kolejne lata umożliwiło korzystanie z programów finansowanych, bądź współfinansowanych przez: Ministerstwo Zdrowia, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, Wojewodę Dolnośląskiego, Urząd Miejski w Miliczu, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, Polską Fundację Dzieci i Młodzieży, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (Fundusz Inicjatyw Obywatelskich), Dolnośląskie Kuratorium Oświaty, Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu, Fundację im. Stefana Batorego, Fundację Roberta Kytsa, Jadwigi Rogulskiej Kyts Md. Fundation, Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, Starostwo Powiatowe w Miliczu, Urząd Gminy w Miliczu.