Publicystyka - ngo.pl

"Solidarni z uchodźcami. Subko: Uchodźca stał się wrogiem"

Ilu ich jest? Raporty Urzędu ds. cudzoziemców za 2016 rok

Największą grupę stanowili obywatele Federacji Rosyjskiej (ok. 73%), Ukrainy (ok. 10%), Tadżykistanu (ok. 7%), Armenii (ok. 3%), Gruzji (ok 1%).

Decyzją Szefa Urzędu ds. cudzoziemców:

• Status uchodźcy przyznano 108 osób (1%)
• Ochronę uzupełniającą otrzymało 150 osób (1%)
• 49 osób otrzymało zgodę na pobyt tolerowany (0,5%)

Oznacza to, że w 2016 r. w Polsce objęto ochroną międzynarodową oraz krajową łącznie 307 cudzoziemców. Stanowi to około 2,5% osób, które złożyły wnioski o nadanie statusu uchodźcy – o ponad połowę mniej niż rok wcześniej.

Jak wynika z badań CBOS, od połowy 2015 roku do końca 2016 roku zmienił się stosunek do przyjmowania uchodźców z krajów objętych konfliktami zbrojnymi wyrażany na poziomie ogólnej deklaracji: w maju 2015 roku 72% Polaków uważało, że na stałe lub czasowo należy przyjąć uchodźców z krajów objętych konfliktami zbrojnymi, w listopadzie 2016 roku tego zdania było 43%.

Stosunek Polaków do przyjmowania konkretnych uchodźców, np. z Bliskiego Wschodu i Afryki, wydaje się bardziej stabilny, a raczej stabilnie niechętny. Jednak także w tym przypadku między wrześniem 2015 roku – kiedy otwartość Polaków na uchodźców z tych regionów świata była największa – a kwietniem roku 2017 procent osób popierających przyjęcie części z nich w Polsce zmniejszył się dwukrotnie (z 46% do 22%).

Zdecydowanie więcej jest w Polsce zwolenników przyjmowania uchodźców z Ukrainy, choć i w tej sprawie w pierwszej połowie 2017 roku zanotowano jeden z najniższych wyników poparcia – 55% opowiedziało się za przyjęciem uchodźców z Ukrainy w związku z konfliktem z Rosją.

Liczne badania, próbujące pogłębić zrozumienie stosunku Polaków do uchodźców prowadzi Centrum Badań nad Uprzedzeniami przy Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Poniżej przedstawiamy kilka możliwych sposobów wytłumaczenia negatywnego stosunku do uchodźców.

Polacy i Polki nie znają osób wyznających islam (blisko 80% uczestników badania zadeklarowało, że nie zna żadnego muzułmanina ani muzułmanki), a obraz islamu, jaki posiadają jest bardzo uproszczony (skojarzenia ze słowem islam można w dużym uproszczeniu sprowadzić do trzech –„religia”, „przemoc”, „Arabowie”). Jednocześnie deklarowali w badaniu wysoki poziom odczuwanego ze strony muzułmanów zagrożenia. Dwie trzecie twierdziło, że czułoby się nieswojo w otoczeniu muzułmanów. Ponad połowa deklarowała też, że muzułmanie zagrażają ekonomicznemu dobrobytowi Polski i Polaków (zagrożenie realistyczne), polskim wartościom (zagrożenie symboliczne) oraz, że czuje się zagrożona zamachami terrorystycznymi.

Z badań wynika, że stosunkowo wysoki jest poziom akceptacji w stosunku do mowy nienawiści wobec muzułmanów, nie więcej niż połowa polskiego społeczeństwa chciałaby jej zakazać, a w jakikolwiek sposób aktywnie się jej przeciwstawić byłby gotowy co trzeci Polak.

Z kolei z badań czynników poparcia dla polityki anty-uchodźczej wynika, że dwie najbardziej znaczące przyczyny to: uprzedzenia i sposób postrzegania polityki. Posiadanie uprzedzeń wobec uchodźców, czy szerzej – cudzoziemców, w sposób oczywisty zwiększa poparcie dla stosowania wobec nich rozwiązań siłowych czy przemocy. Mniej oczywisty jest wniosek, że osoby zagubione w polityce, nie rozumiejące jej, a także takie, które skłonne są ją tłumaczyć jako wynik spisku czy tajnego układu, w większym stopniu popierają przemoc wobec uchodźców i są przeciwne ich wspieraniu.

Źródła:

Co to jest NGO? Ile jest w Polsce NGO? Czym zajmują się NGO? Dowiesz się w serwisie fakty.ngo.pl.