Publicystyka - ngo.pl

7 lutego sejmowa Komisja Polityki Senioralnej zapoznała się z informacją Łukasza Krasonia (Polska 2050-TD), wiceministra rodziny, pracy i polityki społecznej, na temat realizacji rządowego programu „Strategia na rzecz Osób z Niepełnosprawnościami 2021-2030”. Do zadań sejmowej komisji należą sprawy związane z kształtowaniem polityki państwa skierowanej do osób starszych. Czemu więc to właśnie ta komisja zajmowała się strategią dotyczącą osób z niepełnosprawnościami? Ponieważ znaczna część tej grupy to osoby w zaawansowanym wieku.

Krasoń określił swoją wypowiedź jako „statement otwarcia”. Jest sekretarzem stanu nieco ponad miesiąc, a omawiana strategia została uchwalona jeszcze przez rząd PiS. Przedstawiając wyniki dotychczasowej realizacji strategii, stwierdził, że terminowa realizacja 80% zadań jest zagrożona. Wśród nich znalazło się m.in: wprowadzenie do systemu prawnego alternatywnych i wspomagających systemów komunikacji AAC (ang. augmentative and alternative communication), zatrudnienie wspomagane czy reforma systemu orzekania o niepełnosprawności.

O tym, co udało się osiągnąć w ramach realizowania strategii, mówiła Małgorzata Wójcik, wicedyrektorka w Biurze Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych. Stwierdziła, że udało się poprawić dostępność stron internetowych i aplikacji pod kątem osób z niepełnosprawnościami. Zwróciła też uwagę na kilka programów dotyczących dostępności realizowanych przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wiceminister Krasoń dodał, że w resorcie trwają prace nad powołaniem Centrum Komunikacji, którego celem ma być wsparcie osób głuchych. Urzędnicy mają też pracować nad realizacją zadań dotyczących zatrudnienia wspomaganego oraz reformą systemu orzecznictwa o niepełnosprawności.

W ramach dyskusji posłowie i posłanki zwracali uwagę wiceministra na konieczność działań na rzecz osób dotkniętych konkretnymi schorzeniami, np. chorobą alzheimera czy osób głuchych i z niedosłuchem.

Politycy KO zarzucali poprzedniemu rządowi brak atencji dla problemów osób z niepełnosprawnościami. Stanisław Szwed, wiceminister rodziny i polityki społecznej w latach 2020-2023, przekonywał zgromadzonych, że w trakcie rządów PiS, obejmujących okres wdrożenia strategii, działo się w tej materii wiele dobrego. Przewodnicząca komisji Joanna Borowiak (PiS) stwierdziła z kolei, że upolitycznianie tematyki wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami jest „niegodne”.

Przedstawiciele strony społecznej na udzielenie głosu musieli poczekać ponad godzinę. Choć panował konsensus, że strategia to dobry i potrzebny dokument, to padły też słowa krytyki. 

Agnieszka Dudzińska (Fundacja Ordo amoris) stwierdziła, że strategia wymaga urealnienia założonych terminów oraz wskaźników. Elżbieta Ostrowska (Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów) zwróciła uwagę na szereg czynników wykluczających seniorów z korzystania z rozwiązań zawartych w omawianej strategii. 

Monika Zima-Parjaszewska (Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną) skrytykowała część przedmówców za brak wrażliwości językowej. 

– To, jak mówisz o osobie z niepełnosprawnością, tak ją traktujesz i tak ją będą widzieli inni ludzie – podkreślała. 

Krzysztof Kurowski (Polskiego Forum Osób z Niepełnosprawnościami) pytał, czemu w polskim systemie prawnym wciąż obowiązuje zakaz zawierania małżeństw przez osoby dotknięte chorobą psychiczną lub niepełnosprawnością umysłową. 

Alicja Szatkowska (Milickie Stowarzyszenie Przyjaciół Dzieci i Osób Niepełnosprawnych) wspomniała o fatalnym stanie pojazdów, którymi realizowane są przewozy osób z niepełnosprawnościami na terenie gmin.

Pod koniec posiedzenia Komisji poseł Michał Szczerba (KO) złożył wniosek, by Najwyższa Izba Kontroli dokonała oceny realizacji strategii będącej tematem posiedzenia. Łącznie głos strony społecznej zajął ok. 40 minut z 2 godzin przewidzianych na posiedzenia komisji.