Jest to mój artykuł do Wikipedii. Nie został zatwierdzony przez wielkich polskich administratorów Wikipedii, bo nie wierzą, że niewidomi mogą rzeźbić i to dobrze. Pracowałem nad tym artykułem kilka lat oczywiście w odstępach czasowych. Jeszcze w liceum plastycznym w Orłowie pewien nauczyciel wspomniał o słynnym Jovannim Gonnellim. Jestem autorem angielskiej strony Michael Naranjo.
Rzeźbiarze niewidomi – rzeźbiarze artyści tworzący pomimo utraty wzroku z powodu chorób, czy wypadków. Mimo inwalidztwa osiągają wysoki poziom artyzmu. Do najsłynniejszych należał Giovanni Francesco Gonnelli (1603–1664).
Obecnie na całym świecie tworzy wielu niewidomych artystów rzeźbiarzy. Najbardziej znani współcześni:
Waldemar Cichoń[1] [2] ,
Michael Naranjo[3] [4],
Gordon Gund[5],
Felice Tagliaferri[6] ,
Steve Handschu[7],
Waldemar Cichoń w latach 1986-1993 stopniowo utracił wzrok z powodu retinopatii barwnikowej. Tworzy rzeźby figuralne, głównie symboliczne i surrealistyczne w drewnie, kamieniu, brązie, a wcześniej także w lodzie. Jego twórczość artystyczna jest kontynuacją wcześniejszego etapu dobrze rozwijającej się kariery sprzed utraty wzroku. Uczestniczy w wystawach i konkursach. Laureat i zdobywca wielu nagród, wyróżnień i odznaczeń.
Michael Naranjo indianin szczepu Tewa zamieszkały w Santa Fe w Nowym Meksyku w USA. Rozpoczęte studia artystyczne przerwał pobór do armii amerykańskiej w wojnie wietnamskiej. Utracił wzrok po eksplozji granatu podczas działań wojskowych. W szpitalu poprosił o glinę i tak zaczął się jego powrót do młodzieńczej pasji. Wcześniej w dzieciństwie korzystał z pracowni ceramiki mamy. Tworzy rzeźby postaci i zwierząt z mitologi i baśni indiańskich. Jego rzeźby odznaczają się wysokim poziomem i cieszą się dużym uznaniem kolekcjonerów. Jego rzeźby znajdują się min. w Białym Domu i w Watykanie.
Gordon Gund stracił wzrok z powodu retinopatii barwnikowej. Były oficer w wojnie wietnamskiej, z zawodu biznesmen, multimilioner i filantrop. Współwłaściciel stadionu areny i drużyny w Cleveland, OH. Po utracie wzroku wrócił do młodzieńczej pasji i zaczął rzeźbić korzystając z fachowych porad artystów. Tworzy rzeźby kameralne i monumentalne, realistyczne i abstrakcyjne nawiązujące do kształtów fauny i flory morskiej.
Felice Tagliaferri rzeźbi portrety i postacie w marmurze. Steve Handschu tworzy rzeźby abstrakcyjne.
U większości rzeźbiarzy niewidomych rzeźby odznaczają się mniejszą ilością detali, co nie ujmuje ich rzeźbom walorów artystycznych.
Coraz częściej stosowana w Polsce i na całym świecie terapia rzeźbienia dla niewidomych sprawia, że przybywa niewidomych rzeźbiarzy amatorów o różnym poziomie artyzmu. Sprzyja to rehabilitacji niewidomych, a także pomaga w karierze tym najzdolniejszym.
Przypisy
- Katarzyna Warachim: Waldemar Cichoń Pamięć dotyku - Waldemar Cichoń. [dostęp 2016-10-16]. (pol.).{{Cytuj stronę}} Nieprawidłowe/puste pola: "url".http://olsztynska.mobi/a/247110#axzz4MbMPXwY2* Southwest Art Magazine: Michael McCormick & Sons Gallery. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).* Sorrel Sky: Darkness, Hope and Beauty: Michael Naranjo. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).* Gordon Gund. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).* Kathleen Hawkins: The blind sculptor who thinks everyone should touch art. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- Steve Handschu. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
Linki zewnętrzne
