Publicystyka - ngo.pl

Małgorzata Fuszara dowodziła w debacie, że w trzecim sektorze działają te same zjawiska, które są obecne w innych dziedzinach życia społecznego, w których kobiety są niedoreprezentowane. Przede wszystkim tzw. „szklane ruchome schody” – czyli niewidoczny mechanizm „wynoszący” w sektorach sfeminizowanych mniej liczną reprezentację mężczyzn na stanowiska związane z władzą i wpływem.

„W organizacjach – mówiła prof. Fuszara ngo.pl – podobnie jak w zawodach sfeminizowanych, dostępna ścieżka kariery jest nieduża. W związku z tym mężczyźni, nawet jeżeli są mniej liczni, idą tą ścieżką kariery, która jest dostępna. W zawodach sfeminizowanych zajmują stanowiska w ministerstwie czy w kuratorium, a w trzecim sektorze będą właśnie reprezentantami”.

Prof. Fuszara zachęca do tego, aby w ciałach reprezentacji zastosować któreś z narzędzi wyrównujących reprezentację, stosowanych np. w biznesie lub polityce: kwotę na liście kandydatów i kandydatek, zasadę podwójnej nominacji (z każdej organizacji wybiera się po dwie osoby). Wspiera również pomysł programów liderskich dla kobiet-społeczniczek, które przygotowywałyby je do pełnienia funkcji reprezentantek.

Byłoby to wskazane, ponieważ, jak dowodzi Aleksandra Niżyńska, analityczka z Obserwatorium Równości Płci (Instytutu Spraw Publicznych), istnieje sporo równościowych którymi trzeci sektor – w przeciwieństwie do części firm, administracji publicznej – kompletnie się nie interesuje. Są to między innymi wypracowanie „równościowych” zasad w polityce grantodawczej, audyt organizacji ze względu na ich politykę płacową oraz monitorowanie zasady równego wynagrodzenie za tę samą pracę, a także wykorzystywanie danych z podziałem na płeć w uzasadnieniu projektu.

„Szanse, że Rada Działalności Pożytku Publicznego zajmie się [tymi kwestiami] bez udziału kobiet, są minimalne” – konkluduje Niżyńska.

RDPP zajmie się natomiast reprezentacją kobiet w jej składzie i sposobami, by zwiększyć liczbę kandydatek do Rady. Zapowiedział to – właśnie w naszej debacie – współprzewodniczący Rady, Krzysztof Balon.

Współprzewodniczącego dziwi niski odsetek kobiet w Radzie, który nie odzwierciedla sytuacji w sektorze: „Rodzi się pytanie, dlaczego już na poziomie zgłaszania kandydatur do RDPP udział kobiet jest na tak niskim poziomie. Niezależnie jednak od przyczyn tego stanu rzeczy wydaje się sensowne i słuszne podjęcie działań w celu jego zmiany”.

To ważna deklaracja i warto jej „pilnować” – 24 marca 2014 Rada będzie obradować nad zasadami wyboru na kolejną kadencję i zmianami w trybie działania Rady.

Inaczej niż Krzysztof Balon myśli Arkadiusz Jachimowicz. Jego zdaniem, jeśli kobiety nie chcą kandydować do ciał opiniodawczych (bo np. wolą pracę „w terenie”), to należy to uszanować. A w RDPP liczą się przede wszystkim kompetencje, nie płeć.

Mimo tego, że wśród komentarzy na Facebooku sporo było wspierających ten głos, to trudno było znaleźć osobę, która otwarcie powie to na łamach ngo.pl. Natomiast w komentarzach do debaty słychać było natomiast tradycyjnie występujące w debacie o równości konserwatywne argumenty: że sektor ma teraz inne problemy, „kwotowo to się mleko do skupu woziło”, że panuje mania na kwoty i debata się w nią wpisuje.

Równowagę w komentarzach stanowiły głosy sprzeciwu wobec tego, żeby mężczyźni reprezentowali rezultaty „ciężkiej, mozolnej pracy kobiet” w sektorze, że od lat grono organizacji mówi o tym, że warto i trzeba przełamywać stereotypy płciowe, a także o tym, że w demokracji większość nie konserwuje swoich przywilejów, tylko wspiera grupę mniejszościową. Poprzestanie na tym, że status quo trzeba uszanować, jest „lenistwem niegodnym aktywisty” – pisała jedna z forumowiczek.

Wszyscy aktywiści i aktywistki chcący dopilnować równościowych rozwiązań w RDPP mogą to zrobić/śledzić 24 marca 2014 od. godz. 12.30 w budynku MPiPS.